အခန်း ( ၆ )

1.9K 300 2
                                    

Unicode

စိတ်စွမ်းအင်သောက်သုံးခြင်း

ရှောင်ချန်း၏ အာခေါင်ခြစ်အော်ဟစ်နေသံသည် တတိယတောင်ထိပ်တစ်ခုလုံးတွင် ဂယက်ထလျက်ရှိသည်၊၊ ရှိသမျှ ဂိုဏ်းသားအားလုံးသည် အလွန်အင်အားသင့်ကာ ရှောင်ချန်းကို လိုက်ငေးကြည့်ကြသည်၊၊ ဒယ်အိုးမဲကြီးကိုလွယ်၊ အင်္ကျီအထူကြီးကို အထပ်ထပ်ဝတ်၊ သေတော့မည်ကဲ့သို့ ကွင်းကိုပတ်ပြေးလွှားနေသော ရှောင်ချန်းကို သဲသဲကွဲကွဲ မြင်နေရသည်။ သူ့ကိုကြည့်ရသည်မှာ ဘောလုံးကြီးလိမ့်လာသကဲ့သို့ဖြစ်သည်။

အဝေးကကြည့်လိုက်လျှင် ရှောင်ချန်းဟု ပြောရခက်သော်လည်း လွယ်ထားသော ဒယ်အိုးမည်းကြီးကြောင့် နွားချေးပိုးထိုးကောင်ကဲ့သို့ထင်ရှားနေပြီး စွတ်ပြေးနေသည်မှာ ပျံတက်သွားတော့မတက် ဖြစ်နေသည်။

ထို့ပြင် ခါးပတ်တွင် ချိတ်ဆွဲထားသော အသားခုတ်ဓားမကြီး ရှစ်ချောင်းမှာလည်း တချွင်ချွင် တချွမ်ချွမ် မြည်နေသေးသည်။

“လူသတ်သမားပါဗျို့…”

စူးစူးဝါးဝါးအော်ရင်း အရှိန်ထပ်တင်ပြီးတောင် ပြေးလိုက်သေးသည်။

“တစ်ယောက်ယောက် ကျုပ်ကို ကယ်ကြပါဦး…ကျုပ် မသေချင်သေးဘူးဗျ…”

ရွှီပေါက်ချိုင်သည် ကျွဲမြီးတိုနေလေပြီ။ မျက်နှာတွင် သွေးဆုတ်ကာ ဖြူဖပ်ဖြူလျော် ဖြစ်နေပြီး မျက်ဝန်းများက ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှု အခိုးအငွေ့များနှင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ ရင်ထဲတွင်လည်း ဒူးရင်းသီးများ သီးနေကာ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ ဒေါသပုန်ထလျက်ရှိသည်။

ယခုလိုမျိုး ရှောင်ချန်ကို လိုက်ဖမ်းနေခြင်းသည် ဂိုဏ်းသားများ၏ အာရုံစိုက်မှုကို ခံနေရသဖြင့် အစောင့်များ သတိပြုမိသွားမည်ကို စိုးရိမ်မိလာသည်။ စိုးရိမ်စိတ်မှာ တစထက် တစ နှလုံးအိမ်ထဲ၌ ကြီးထွားလာသည်။

“သောက်ရမ်း ဖင်ကုန်းအော်နေတာကို ခုချက်ချင်း ပိတ်စမ်း…”
ရွှီပေါက်ချိုင်က စိတ်မရှည်လွန်းစွာ အော်လိုက်သည်။

“တိတ်တိတ်နေစမ်း…ဘာလို့အဲ့လောက်တောင် အာခေါင်ခြစ်အော်နေတာတုန်း။ သောက်ပါးစပ်ကို ပိတ်စမ်း…မအေဘေးလေး…”
ရွှီပေါက်ချိုင်သည် ဂါထာရွတ်သကဲ့သို့ ထပ်ကာထပ်ကာ ရေရွတ်နေရင်း လျှောက်ပြေးနေသော ရှောင်ချန်းဆီသို့ သစ်သားဓားကို အံကြိတ်ပြီး ဝှီးခနဲ ပစ်လိုက်လေသည်။

ထာဝရအသက္ရွည္လိုေသာ္ အတွဲ ( ၁ ) ( ကျုပ်က ပိုင်ရှောင်ချန်း )Where stories live. Discover now