ထာဝရအသက္ရွည္လိုေသာ္ အတွဲ ( ၁ ) ( ကျုပ်က ပိုင်ရှောင်ချန်း )

အခန်း ( ၁၃၇ )

#Zawgyi

ငါ့တိုက္ပြဲဝင္သားရဲေလး....

ဤအခ်ိန္တြင္မူ ေျမာက္ျခမ္းရွိလူတိုင္းအကုန္လုံးမွာ သားရဲေမြးျမဴေရးၿခံထဲမွ ျဖစ္ရပ္မ်ားကိုသာ ဂ႐ုတစိုက္ၾကည့္ရႈေနၾကေလသည္။ တာအိုသစ္ေစ့ေတာင္မွ မ်က္လုံးမ်ားစြာကလည္း ၾကည့္ေနေတာ့သည္။

" အဲ့တာက.....ဟင္..."ထိုသို႔ အံ့ၾသသံမ်ားထြက္လာခ်ိန္တြင္ပင္ ေလေပၚရွိ ေရဝဲႀကီးမွာ ၾကက္ေသြးေရာင္သို႔ ေျပာင္းသြားၿပီး ေကာင္းကင္တစ္ခုလုံးမွာ နီျမန္းသြားေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ သားရဲသေႏၶတည္ပန္းပြင့္ထဲမွ ေသြးပ်က္မတတ္ေအာ္သံႀကီးတစ္ခု ေပၚထြက္လာသည္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ အင္အားျပင္း အေငြ႕အသက္မ်ားလည္း ေလ်ာ့က်သြားေလသည္။ ထိုသို႔သာ အၿပီးထိက်ဆင္းသြားပါက ပန္းပြင့္ထဲရွိအရာက ေသဆုံးသြားမည္မွာ အေသခ်ာပင္။ ေမြးဖြားခြင့္မရွိပဲ ေစာေစာစီးစီး အသက္ဆုံးသြားမည္ျဖစ္ေလသည္။

ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းမွာ အသားမ်ားတုန္လာၿပီး ေတာင္ထိပ္သခင္ ေလးေယာက္ကမူ အံ့အားသင့္ေနၾကသည္။
" အဲ့ေကာင္က ေသြးေႏွာမ်ိဳးဆက္ပဲ။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို တစ္စုတစ္စည္းထဲျဖစ္ေအာင္ သူ႔ရဲ႕ စိတ္က မနည္းႀကိဳးစားေနရတာပဲ။ ေသာက္က်ိဳးနည္းကြာ။ ဒီလိုျဖစ္မယ္ဆိုတာ ငါသိသားပဲ။ ဒီသားရဲကေတာ့ ဒီေတာင္ကိုမေက်ာ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ထင္ပါရဲ႕ကြာ....."

ေတာင္ထိပ္သခင္ေလးေယာက္က ထိုသို႔ တုန္လႈပ္စြာ ေျပာဆိုေနေသာအခါ ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းမွာ တုန္ရီေနၿပီး သားရဲသေႏၶတည္ပန္းပြင့္ကို ၾကည့္ေနေတာ့သည္။ အတြင္းထဲရွိ စိတ္ဝိညာဥ္ေလးမွာ အျပင္သို႔ ထြက္လာခ်င္ပါေသာ္လည္း မစြမ္းႏိုင္ေၾကာင္း သူကခံစားမိေလသည္။ ၎မွာ ေသလုဆဲဆဲျဖစ္ေနၿပီး ေသျခင္းတရားအေငြ႕အသက္မ်ားပင္ ထြက္ေနေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ သားရဲသေႏၶတည္ပန္းပြင့္ အထက္တြင္ ဝါးတားတားပုံရိပ္တစ္ခု ႐ုတ္တရက္ေပၚလာေလသည္။ သူ႔ကိုေသခ်ာျမင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း အျဖဴေရာင္ဝတ္႐ုံရွည္ဝတ္ထားသည့္ အဘိုးႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္မွန္းေတာ့ သိႏိုင္ေပသည္။ သူက ေလေပၚတြင္ မည္သည့္အေငြ႕အသက္ကိုမွ ထုတ္လႊတ္မေနပဲ တည္ၾကည္စြာ ရပ္ေနေလသည္။ သူ၏ က်င့္ႀကံျခင္းအေျခခံကိုမူ လုံးဝ ခန္႔မွန္း၍ မရေခ်။