Simurg [TAMAMLANDI]

Bölüm 25

Merhaba herkese. Karantina günlerinin sonuna doğru yaklaşıyoruz sanırım. Siz de benim gibi dışarıda boş boş yürümeyi özlediniz mi? Umarım yakın zamanda dışarı çıkabilecek kadar güvende oluruz.

Bölümü beğenirseniz yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın. Bu hikayede beni yalnız bırakmadığınız için teşekkür ederim. Çok kıymetlisiniz.

Aşkla kalın.💜

ELVAN

Beklediğim gibi, çetin geçen gecenin sonunda, ne zaman uyuduğumu bilmiyordum ama şu an gözlerimi açmakta zorlanıyordum. Uyunmamak istediğim halde uyanmamın bir nedeni olmalıydı ki kulaklarımı ve gözlerimi açınca o nedenin, kapımı deli gibi çalan Simge olduğunu anladım.

"Giriyorum bak, nasıl bir uyku bu yaa. Abi bu kız hep böyle mi uyuyor yaa?"

"Simge rahat bıraksana kızı. Uyusun. Geç yatmıştır belki." diye fısıldadı Sarp.

Geç yatmıştır belki... Senin yüzünden!

"Gel Simge, gel uyandım." Diye sesimi duyurmaya çalıştım dışarı.

Kapı açılınca duyduğunu anladım. "Kızım sen nasıl uyuyorsun Allah aşkına? Yarım saattir kapıda bağırıyorum."

"Abine sor sen onu." Dedim sinirle. Simgenin gözleri büyüdü. Dedikodu kokusu almış bir kadın ne kadar tepki verebilirse o kadar büyük tepki verdi.

"Naaptııı?" dedi heyecanla.

" Heyecanına hayran kaldım. Arkadaşımla hoparlörden konuşuyordum. Kendisi birden tanışmaya karar verdi."

"Ne var ki bunda? Erkek arkadaşın mıydı yoksa?" dedi ve ekledi: "Senin erkek arkadaşın mı var?"

"Ya hayır kız arkadaşımdı..."

"Ohaa. Eşcinsel misin?"

"Off Simge, sen de Betül gibisin! Bir dur da anlatayım..." dedim kıkırtıları arasında.

"Tamam, tamam Betül kim?"

"İşte, o konuştuğum arkadaşım. Benim her şeyimi bilir. İstanbul' da Sarp' ın evinde kaldığımı söylememiştim. Geç saatte de telefonda abin kendini tanıtınca gece boyu süren bir sorguya maruz kaldım."

"Eeee neye bağlandı sonuç. Seni Betül'den istemeye mi gidiyoruz?" dedi kahkaha atarak. Ben yataktaki bütün yastıkları kafasına geçirirken o kaçıyordu. Bir yandan odadan çıkarken bir yandan da "Annemleri çağırayım bari..." diye kıkırdıyordu.

Benim arkadaşlarım neden böyle yaa, Allahım? Neden kendim gibi kızlar bulamıyorum?

Yataktan kalkıp banyoya giderken telefonuma baktım ve tabi ki Betül' ün sabahın köründen beri 20 kere aradığını gördüm.

Allahım güç kuvvet ver bana..

"Ben konuşurken sen uyudun!" dedi açar açmaz. Bu kızda hiç selamlaşma yoktu. Merhaba, günaydın, nasılsın çiçeğim falan hiç yoktu.

"Kızım bir dur yaa sabah sabah. Anlattım işte. Daha ne konuşuyordun ki. Sarp' ı evinde kalıyorum işte."

" Onu anladım da hiç senlik değil bu davranışlar... Hem, sizin aranızda bir şey mi var doğruyu söyle bak gebertirim seni!"

"Yok yaa Betül, saçma saçma konuşma." Dedim. neden kendisini annesine yakalanmış bir kız gibi savunuyordum bilmiyorum. Birden kendime geldim.

"Yeter artık Betül! Yeter sorguladığın. Bu böyle! Kabul et ve bana Kemal' i anlat artık!" dedim.

Üste çıkma tekniğim, nasıl? Hedef şaşırtma, konu değiştirme...Allah ne verdiyse deniyorum işte.