Simurg [TAMAMLANDI]

Bölüm 42

Merhaba sevgili okurlarım. Antalya' da Sarp ve Elvan için hayat güzel geçiyor. Bakalım neler olacak?

Bölümü beğendiyseniz yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın.

Aşkla kalın.💜

ELVAN

Ben nasıl bu kadar aşık oldum, ne ara?

Şimdi, inanılır gibi değil ama, kendi evimde, kendi mutfağımda, her zaman oturup kahvaltı yaptığım yerde oturmuş, yanımda telefonuyla ilgilenen adamı hayranlıkla izleme fırsatı bulmuştum. Benim ona aşık olmam aslında, normal bir kız olsam, hiç de yadırganacak bir şey değildi. Bu kadar kusursuz bir adama her kız aşık olurdu. Daha garip olan onun bana aşık olmasıydı. Bana.

Çok garip, acaba bilmediğim ruhsal sorunları mı var?

Kafamdan geçen düşünceler, ürpermeme neden oldu. Şakası bile kötüydü, Tarık'la yaşadıklarımdan sonra. Nihayet kafasını kaldırıp bana baktığında gülümsüyordu. Göz kırptı. Daha mükemmel olamaz dediğim her an beni yanıltmaya yemin etmiş gibiydi.

"Ne oldu güzelim? Üşüdün mü?"

"Yok, daha çok iç sesime ürperdim."

Oturmakta olduğu tabureden kollarını uzatarak beni kendine çekti. Başımı göğsüne koydum. En mutlu olduğum yer burasıydı. Saçlarımı okşadı usul usul. Kedi gibi miyavlamamak için kendimi zor tuttum.

"Eee, sen Kemal'le buluşmayacak mısın?"

"Hmmm, evet ama daha zaman var."

"Kaçta buluşacaksınız?"

"11 de."

"Saat 11 e on var."

"Ne?" Diyerek kendimi tabureden attım. Zaman bu kadar hızlı geçemezdi. "Yaa, giyinmem lazım."

"Tamam, git giyin. Ben toplarım buraları."

"Gelmek istemediğine emin misin?"

"Bu sizin için özel bir şey. Yalnız olsanız daha iyi olur bence. Hem benim de Yiğit ve Merve'yle görüşmem gerekiyor."

Tezgahta duran telefonum çalmaya başladı.

"Kemaldir. Sen bakar mısın Sarp? Yukarı gelsin." Diyerek odaya gittim.

Sarp'ın Kemal'le konuşup onu yukarı çağırdığını duyabiliyordum.

Kapı açılınca Kemal'in sesi geldi.

"Bak bu kötü etkin Sarp, bu kız hep dakikti önceden." Dedi Kemal gülerek. "Alıklaştırmışsın." Diyerek iyice rezil etti beni. Bunların benim dostum olduğuna emin miyiz?

Sarp gülerek cevap verdi.

"Vallahi önceki halini bilmiyorum, onun için bu konuda sana güveneceğim ve peşin peşin özür dileyeceğim." Dediğinde ikisi de güldüler.

Aman ne komik! Birleşin, birleşin bana karşı.

Hızlıca giyinmeye çalıştıkça, paçalarım birbirine dolandı. Yerlere düşüp kalkamayan şu halimi görse yine de sever miydi beni? Ayağa kalkıp derin bir nefes aldım. Telaşa gerek yoktu. Saçlarımı ellerimle düzelttikten sonra, yeterli gelmediği için, bir kez daha taramaya karar verdim. Güneş koruyucu kremimi de sürdükten sonra çıkmaya hazırdım.

"Hazırım dedikoducular." Dediğimde koyu bir sohbet ediyorlardı. İkisi de kafasını döndürüp bana baktı ama pek benimle ilgilenmediler. Ne konuştuklarını merak ettim. Gözlerimi kısarak sordum.