Simurg [TAMAMLANDI]

Bölüm 67

Merhaba herkeseee. Bugün nedense çok keyifli uyandım. Normalde sabahları çok nemrut bir insanımdır. Neyse, gelelim bölüme. Bölümü beğenin 😂😂 Kitap sona yaklaştıkça yazar artık beğenirseniz tıklayın demeyi bırakıp direkt beğenin ulen moduma geçti. Görgüsüz 🙄🙄

Ay bu sabah neşesi bana hiç yakışmıyor. Bu arada haftasonu beni biraz özlerseniz pazartesi size yine bu salak sabah neşemden sunarım. 😂😂

Aşkla kalın.💜

ELVAN

"Sarp, Simurg benden ayrı bir şey değil ki, benim bir parçam."

"Ama seni tehlikeye atan bir parçan ve ben senin tehlikede olmanı istemiyorum." 

Endişesini anlayabiliyordum ama vazgeçmemi istediği şeyin benim için anlamının farkında değildi, bunu ona anlatmalıydım.

"Sarp, bak, senin için bu dünyadaki herşeyden vazgeçerim, ki bunu tüm hayatımı, arkadaşlarımı, evimi, Antalya'da bırakıp seninle kalmayı seçerek gösterdiğimi düşünüyorum. Ama Simurg... O sadece bir lakap değil benim için. O benim annem ve babamla aramdaki bağ aynı zamanda. Simurg benim ilk gençliğim, çocukluğum, mahallede top oynadığım arkadaşım, hatıralarım, geçmişim... Sen şimdi bana diyorsun ki, geçmişini bırak, anneni, babanı bırak, yapamam Sarp, sana kendimi tehlikeye atmayacağıma yemin ederim, söz veririm ama Simurg' u bırakamam. Simurgu bırak demen bile, kendini yarıdan böl, at demek. Nasıl Elvan olurum ben  o zaman?" dedim. Nefes nefese kalmıştım bir anda. Sarp benim hayatım için ne kadar önemli bir parçamsa, Simurg da o kadar önemliydi. Bir tercih yapmamalıydım.

Gözlerime baktı. O baktıkça benim gözlerim doldu. Neden bilmem, böyle bir şeyi istiyor olmasına içerledim. Benim için önemini biliyor olmasını isterdim. Onu tercih etmemi istememesini isterdim.

Yanağımı baş parmağı ile okşadı. Gülümsedi.

"Tamam... Simurg' dan vazgeçme." dedi.

İçimden kocaman bir ohh çektim.

"... Ama kendini tehlikeye atmayacaksın. Bana söz ver, yemin et, kendini asla tehlikeye atmayacaksın. İnsanların peşine düşeceği işler yapmayacaksın. Herhangi bir şekilde, seni rahatsız eden ya da kafanda soru işaretleri oluşturan bir durum, his bile olsa, bunu bana söyleyeceksin, asla önemsiz görmeyeceksin, anlaştık mı?"

"Anlaştık."

"Elvan, çok ciddiyim, anlaştık mı?"

"Anlaştık dedim ya Sarp, neden kendimi tehlikeye atayım ki başkaları için?"

"Çünkü sen Elvan'sın. Bunu yaparsın."

***

Aniden gözlerimi açtım. Kapı çalıyordu. Yatakta doğrulup etrafıma bakındım. Sarp yoktu. Hızlıca kalkıp banyoya baktım. Yoktu. Aşağıya indim. Yoktu. Sonra kapıya yöneldim ve kapıyı açtım. Simge karşımdaydı.

"Hele şükür!" diyerek içeri girdi ve kendini koltuğa attı.

Neden sonra elimdeki telefona bakmak geldi aklıma. Saat on biri geçmişti. 

"Ohaa saat öğlen olmuş." dedim.

Simge kafasını koltuğun arkasına bıraktı ve bana baktı. 

"Daha iyi misin? Abimle Yiğit işe gittiler. Sen hastasın diye kaldırmadılar seni." diyince düşünmeden "ee, sen?" dedim.

"Evde kalayım dedim, hem sana bakarım diye düşündüm."

"İyiyim ben de, senin neyin var?" dedim. 

"Yiğit' le kavga ettik akşam buradan gidince. Gece uyuyamadım." dedi.