Simurg [TAMAMLANDI]

Bölüm 73

Selamlar. Son beş bölüm kaldı ama aksiyon bitecek sanmayın. Hala başımıza gelecek var.

Beğenin, yorum yapın. Yazarı falan övün, ne bileyim.😃

Aşkla kalın.💜

SARP

"Lojistik' de sisteme girilen bilgi, programın yapay zekasında, önem derecesine göre ayrılıp, sadece önem derecesi 4 ve 5 olan bilgiler üst yönetime anlık mesaj olarak gelecek. Böylece program, üst yönetimi, ihtiyacı olmayan bilgiyle muhattap etmeyecek. Önem derecesi 1,2 ve 3 olan bilgiler ise sadece departman müdürü üst yönetime iletmek isterse gidecek." diyerek sunumunu bitirdi. Aynı sunumu, sabırla tüm departmanlara ayrı ayrı yapmıştı ve bu yaptığı sekizinci sunum olmasına rağmen, her seferinde sabırla ve anlayışla tek tek herkese programı öğretti.

Ne kadar gurur duysam azdı. Elvan'la değil ama kendimle. Böyle bir kadının, önündeki sonsuz seçenek içerisinde bana aşık olmasını sağlayabildiğim için kendimle gurur duyuyordum. Şimdi, sunumlarını bitirmiş, tebrikleri kabul eden bu kadının yanına gidip, insanların ona sahip olduğum için ne kadar şanslı olduğumu birbirlerinin kulağına fısıldamalarını zevkle izleyecektim.

"Elvan Hanım."

"Sarp Bey."

"Son sunum. Tebrik ederim." 

Elimi uzattım. Gülümsedi. Elimi tuttu.

"Teşekkür ederim Sarp Bey. Sizinle çalışmak zevkti."

Bozuldum.

"Dur daha nereye gidiyorsun? Veda eder gibi konuşma."

"Sarp, veda ediyorum zaten. Daha önce defalarca konuştuk, benim işim bitti. Gerisine Sebo bakacak artık."

Bizim resmi başlayan konuşmamız kavgaya evriliyordu.

"Tamam da "sunumum bitti, hadi bana eyvallah" da yapma yani."

"Sarp bak iki haftadır tüm kurulum ve eğitim aşamaları boyunca seni yavaş yavaş alıştırmaya çalıştım, tamam artık sal beni. Bitti işim. Başka işler bekliyor beni."

Başlayacağım ama senin başka işlerine!...

"Neymiş o başka işler Elvan Hanım?"

"Biliyorsun!"

"Söz hakkım olması gerektiğini düşündüğüm konularda bana söz hakkı vermiyorsun Elvan! Ben böyle istiyorum diyip kesip atıyorsun. Söz hakkım olmalı!"

Etraftaki insanlar duymasın diye biraz yaklaştı. Çiçek kokusu burnuma dolunca bir an odağımı kaybeder gibi oldum ama tekrar kendimi toparladım. Dişlerinin arasından konuştu.

"Söz hakkın vardı! Dağ evinde! Sizi zor duruma düşürmüştüm ve kurtarmam gerekiyordu. Bana o anlaşmayı imzalatırken tek söz hakkı senindi, hatırlarsan. Şirketi kurtardım. Seni kurtardım. Üzerine sen istemeden, dünyanın en güvenilir sistemini kurdum. Artık söz hakkın bitti."

"O işti Elvan! Ben hayatımız üzerindeki söz hakkımdan bahsediyorum. Hayatımız! Bugünün tarihi ne?!" dedim. İyice sinirlenmiştim. Oysa efendi gibi tebrik etmek için çıkmıştım yola.

"Ne alakası var şimdi?" dedi. Anlamamıştı. Açıkladım.

"Bugün ayın 30 u. 30 Aralık! Normal şartlarda yarın evlenecektik!"

"Sarp, öylesine bir konuşmayı nasıl söze çevirdin anlamıyorum. Eğer bu kadar önemliyse, tamam, yarın gidelim nikah salonuna evlenelim."

Ahhh kalbim!.. Bazen kız gibi bir kız olmanı o kadar istiyorum ki... Düğün isterim diye tuttursan keşke. Şımarıklıklar yapsan, bir an önce evlenmek istesen...