Simurg [TAMAMLANDI]

Bölüm 52

Merhaba sevgili okuyucularım. Sarp'ın anne babasının dönüşü dengeleri bozmaya başladı. Bakalım daha neler olacak?

Bölümü beğenirseniz yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın.

Aşkla kalın.💜

SARP

Böyle olmamalıydı. Böyle olmasını amaçlamamıştım. Niyetim çok farklıydı. Annem ve babamın geleceğini biliyordum. Akşam eve vardıklarında beni arayıp geldiklerini ve yarın şirkete uğrayacaklarını söylemişlerdi. Elvan'ın böyle durumlardaki ruh halini bilemediğim için ona söylememeye karar vermiştim. Heyecanlanmasanız ve basit bir tanışmaya anlamlar yükleyip çekinmesini, korkmasını istemiyordum. Sadece annem ve babamdı işte. Yiğit'le ya da Simge'yle tanışmasından ya da benim Betül ve Kemal'le tanışmamdan farklı olmasını istemiyordum. Ama öyle olmamıştı. Bana kızdı, çok kızdı. Ben de ona kızdım, yalan söyleyemezdim. Kavganın kontrolden çıkacağını düşündüğüm anda onu odasına göndermiştim. Aslında amacım sakinleşip sonra konuşmaktı ama bunu yanlış ifade ettiğimi onun tepkisinden anladığımda artık çok geçti. Onu durdurup açıklamaya çalışsam da artık dinlemezdi. Ben de gitmesine izin verdim. 

İşlere dalıp yoğunluktan yanına gidememiştim ve şimdi akşam olmuştu. Biraz yumuşamış olmasını umuyordum. Bir de çok lazımmış gibi annemlere yemeğe gitmem gerekiyordu. Şu an Elvan'la eve gitmeyi tercih ederdim. Kimi kandırıyordum ki, ben her zaman, her durumda Elvan'la gitmeyi tercih ederdim.

Bilgisayarımı kapatırken Simge geldi.

"Abi, birlikte mi gideceğiz yoksa sen eve uğrayacak mısın?" Dedi.

Kararsızdım. Ama önce yemeğe gidip sonra eve gidince Elvan'la konuşmak daha mantıklı geliyordu. Ben düşünürken Simge konuştu.

"Kavga mı ettiniz?"

Kafamı evet anlamında salladım. Benim hala küçük gördüğüm ama genç bir kadın olan kardeşim belki bana yardımcı olmak için bir şeyler söyleyebilirdi.

"Annem bayağı kötü davrandı Elvan'a abi. Kızın üzülmesi normal."

"Biliyorum güzelim, ama Elvan, söylediğine göre annemin kötü davranmasına kızmamış. Benim geleceklerini haber vermememe kızmış. Emrivaki yaptın dedi, belki ben tanışmak istemiyordum ailenle dedi."

"Bilmiyorum abi, sen daha iyi biliyorsun. Elvan diğer kızlara benzemiyor. Başkası olsa ailenle tanıştırdın diye gelinlik bakmaya başlar ama.." Ellerini iki yana açarak kafasını yana eğdi. "... Elvan'ın ne yapacağını hiç birimiz bilemeyiz." Dediğinde kapı çaldı. 

Birden yüreğim hopladı. Elvan gelsin istiyordum. Ama Yiğit gelmişti.

"Gelebilir miyim?" Dedi.

"Gel lan tabi, senden gizlimiz mi var?" Dedim. Gülerek içeri girdi. Simge söylediklerimden güç alarak, Yiğit'e konuyu açıkladı.

"Elvan biraz kızmış."

"Evet biliyorum." Dedi Yiğit. Konuşmuş olmalıydılar.

"Ne biliyorsun?" Diye sordum merakla. Acaba Yiğit'e ne söylemişti?

"Siz, anne babayı geçirirken bana da kızdı. Bildiğim halde söylemedim diye. Sana da ondan kızdı sanırım." Dedi. Bir şey bilmiyordu yani ekstra, işime yarayacak bir şey bilmiyordu. Kafamı salladım.

Simge konuştu.

"Abi, istersen yemeğe geçmeden iki dakika odasına git gönlünü al. İçin rahat etsin, hem o da bütün gece sinirle seni beklemesin, ne dersin?"