Simurg [TAMAMLANDI]

Bölüm 70

Merhaba sevgili okuyucularım. Dün final bölümünü yazdım. 78.bölümde veda edeceğim ama merak etmeyin, o zamana kadar hareket hiç durmayacak, henüz şaşıracağınız bir sürü olay var.

Bu bölümü ithaf ettiğim MeryemAlagz4 bugün doğum günü. Mutlu yıllar Meryemciğim. Bu bölüm benim sana doğum günü hediyem olsun.

Bölümü beğenirseniz yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın.

Aşkla kalın.💜

SARP

Aşk insanı değiştirir mi?

Böylesi klişe ve genellemelere inanmazdım ama bu kadının beni değiştirdiği kesindi. Daha doğrusu, Elvan değildi belki de beni değiştiren, onu kaybetme korkusu, normalde olduğumdan daha kontrollü olmama neden oluyordu.

Şimdi bu gördüğüm manzara karşısında eski Sarp ne yapardı? Çocukluk arkadaşım falan dinlemez, Furkan denen yavşağın ağzını burnunu dümdüz ederdi. Hem de ne güzel ederdi. Ama..

Aması vardı işte. Ama Elvan, geçen günlerde aralarında geçen bir diyalogda bu Furkan'la ilgili kararı tek başına alacağını vurgulamış ve bir şekilde önüme bir çizgi çizmişti. Geçmemem gereken bir çizgiydi bu. Bunu üstü kapalı da olsa gayet iyi anlatmıştı. Ben Furkan'ın Elvan'a yavşadığını adım kadar iyi bilsem de, Elvan'ın o tavrından sonra, eğer fevri davranırsam, Elvan'ı bu işe daha hevesli hale getirebilirdim. Stratejik davranmalıydım. Sinirimi, midemde yanma olması için yutkundum ve yüzüme, salak göründüğünden emin olduğum sahte bir gülümseme yerleştirmeye çalıştım. Çok beceremedim ama.

"Furkan? Hayırdır kardeşim, bu aralar çok sık karşımıza çıkar oldun?" diyerek elimi uzattım. Yerinden kalktı. Gözlerimin içine bakarak elimi sıktı. Benim gözlerindeki tehdidi algıladığı gibi geri basmayacağını da göstermek ister gibi konuştu.

"Elvan hanımla görüşmeye geldim Sarp. Malum işlerle ilgili."

Elvan'a baktım. Endişeliydi yüzü. Bense hala Furkan'ın elini bırakmamıştım.

"Haber verseydin iyi olurdu ama. Biz yemeğe gidecektik." dedim ve sonra elini bıraktım.

"Sevgilim, bitti mi görüşmeniz? Çok acıktım. Evde kahvaltı da yapmadık." dedim. Umarım "evde" kısmından gerekli mesajı alabilmişti.

Elvan bana cevap vermeden önce Furkan'a döndü.

"Daha önce de konuştuğumuz gibi süre konusu Furkan Bey, onun dışında, henüz sizinle çalışıp çalışmayacağıma karar vermedim. Bence yine de beklemek yerine bir kaç yazılım firmasıyla görüşseniz iyi olur. Belki aklınıza yatan, içinize sinen projeler oluşur." dedi.

Ahhh kalbim, ne güzel konuşuyorsun...

Sonra çantasını aldı. Bana bakarak

"Hazırım sevgilim, çıkabiliriz." dedi. Gülümsedi. Başıyla Furkan'a selam verdi. Ben de 

"Görüşürüz Furkan." dedim ve Furkan'ı odada bırakarak çıktık.

Asansöre kadar sessizce yürüdük. Asansöre bindiğimizde aynı anda birbirimize dönüp aynı anda ağzımızı açtık.

"Sen söyle." dedim.

"Çat kapı geldi, geleceğinden haberim yoktu diyecektim." dedi. "Sen ne diyecektin?" diye sordu.

Ben diyecektim ki o Furkan'ın anasını, avradını, yedi sülalesini...

"Ben... Herhalde bayağı önemli bir şey konuşuyordunuz öyle kafa kafaya vermiş diyecektim." dedim. Cümlenin sonuna dişlerimi sıkmadan gelemedim. Dişlerimi kırmadığım iyiydi. Ya da Furkan'ın dişlerini kırmadığım...