Simurg [TAMAMLANDI]

Bölüm 75

Merhaba. Yeni bir haftaya başlıyoruz. Umarım hepiniz için çok güzel bir hafta olur. Bir aksilik olmazsa perşembe günü hikayemiz bitecek.

Umarım herkesin seveceği bir final olur. Çok abartılı, görkemli bir final beklemeyin ama sade bir final olacak.

Bölümü beğendiyseniz yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın.

Aşkla kalın.💜

ELVAN

Özel bir hastanenin acilindeydik. Sarp'ın elinin röntgeni çekilmişti ve şişen iki parmağının kırık olduğu tespit edilmişti.  İki parmağını alçıya alacaklardı.

Gözlerimi ondan çekemiyordum. Sanki bir an bile gözlerimi kırpsam daha çok acıyacaktı eli. Biliyordum saçmaydı ama ondan gözlerimi alamadım.

"Bebeğim yeter kendimi suçladığın, benim salaklığım. Fevri davrandım, sonuç bu. Öfkeme yenik düşmemeliydim." dedi.

Kafamı salladım anladığımı göstermek için.

"Ağlama artık." dediğinde fark ettim ağladığımı. Ellerimle yüzümdeki tüm gözyaşlarını sildim.

"Ağlamıyorum." diye ikna etmeye çalıştım.

Doktor ve hemşire bulunduğumuz perde ile diğerlerinden ayrılmış bölmeye gelip Sarp'ı alçı odasına götürdüler ve bana beklememi söylediler. Kapıya çıktım. Saate bakmak için telefonumu çıkarttım. Gece yarısına geliyordu. Furkan sekiz kez aramıştı. Numarayı çevirdim. Furkan'la çalıştığım sürede onunla ilgili öğrendiğim şeylerden biri de, benimle konuşmazsa sabaha kadar yüzlerce kez arayabilirdi.

"Elvan!" sesi çok endişeli geliyordu. Ben de endişelendim.

"Furkan ne oldu, bir sorun mu var?"

"Ben de sana onu sormak için aradım, neden cevap vermedin, çok endişe ettim."

"Nasıl yani?" dedim. Kafam karışmıştı. Endişeli ses tonu benim için miydi?

"Elvan, Sarp bizi öyle görünce biraz bozuldu ya, onun için, telefonu da açmayınca kötü bir şey oldu sandım."

Oldu zaten...

Sahte güldüm. Oysa hiç halim yoktu gülmeye, sıcak bir yatağa ve Sarp'a sarılarak uyumaya ihtiyacım vardı.

"Deli misin Furkan yaa? Ne olabilir ki?"

"Ne bileyim Elvan, Sarp biraz sinirlidir. Seni benden kıskandı, hoş bu çok normal. Sen benim sevgilim olsan, ben dünyadaki her erkeğin sana bakmak isteyen gözlerini oyabilirim." dedi.

Gerildim. İlk defa böyle konuşmuştu benimle.

"Biz Sarp'la sevgili değil nişanlıyız Furkan, aramızda böyle güven problemleri olmaz. Olsa evlenmeyi düşünmeyiz değil mi?" diye cevap verdim.

Kendin de inansan keşke bunlara Elvan!...

Telefonu kapattım. Sarp parmakları alçılanmış şekilde yanıma gelince gözyaşlarımı tutamadım. İnsan aşık olunca bu kadar kolay ağlar hale mi geliyordu acaba?

"Aaa, güzelim yeter! Beni her gördüğünde böyle ağlayacak mısın sen?" diyerek sarıldı bana. 

"Ne kadar kalacak alçı?" dedim titrek sesimle.

"İki hafta sonra kontrol edecekler." dedi.

"Eve gidelim Sarp..."

***

Sarp'ın tüm itirazlarına rağmen arabayı ben kullanmıştım. O beni iyi olduğuna ikna etmek için arabayı kullanmak istese de yüzünde ara ara oluşan ekşimeden ağrısı olduğunu anlayabiliyordum.