Arda'nın ağzından:
Yatakta diğer tarafa dönüp gözlerimi araladım.Gördüğüm bir çift mavi göz içimde gülümseme isteği yaratıyordu.Gerizekalı Emre 'Abi bak o zamanlar senden nefret etmiyordu' diyip komodinin üzerindeki boş çerçeveye İrem'in resmini koymuştu.İlk başta çıkartmayı düşündüm ama sonrasında elim gitmemişti.Bir süre daha baktıktan sonra kafamı salladım ve kendime geldim.Yataktan kalkıp mutfağa doğru ilerledim.Kahvaltı hazırlayan Nilüfere "Bugün kahvaltı yapmayacağım" dedim "Ama-" dediğinde onu dinlemeden kendimi oturma odasına attım.Çalan telefonumu eşofmanımın cebinden çıkarttım 'Sikik Emre' ismini okuduğunda gözlerimi devirdim.Bu da ondan geçen bir alışkanlıktı.Telefonu kulağıma koyup "Ne var pezevenk ne var?" diye homurdandığımda "Sanada günaydın aşkların en güzeli" dediğinde "Emre yemin ederim telefonunh götüne sokarım şimdi.Ne var?" dediğimde "İrem gitti gideli iyice asabileştin valla.Hem madem bu kadar takılıcaktın gitmesine ne diye öpt-" dediğinde "Kısa kes" diye böldüm lafını.Oflayıp "Sadece haber vereyim dedim" dedi ve devam etti "İrem dönüyormuş" dediğinde yattığım yerden doğruldum.İrem olaydan sonra benim yanıma bile gelmeden,bağırıp çağırmadan sadece bir mesaj çekip babasının yanına Eskişehir'e dönmüştü."Harbi mi?" dediğimde keyifli bir sesle "Harbi" dedi.Sırttım ve alt dudağımı dişledim."Ama şöyle bir şey var ki" dediğinde kaşlarımı çattım ve onu dinlemeye devam ettim."Dumanda onunka geliyormuş" dediğinde kaşlarımı şaşkınlıkla kaldırdım ve "Kedi mi almış? diye sordum ilk güldü ama sonra durup "Ben onu sana sonra anlatıcam abi.Şimdi anlatmayayım" dediğinde kaşlarımı çattım ama zorlamadım."Tamam siktir git" diyip telefonu kapattım.
Keyifle oturma odasındaki aynanın karşısına geçip saçımı düzelttim.İrem gideli 4 hafta 3 gün olmuştu.Onu en son onu görmek için Eskişehire gittiğimde görmüştüm.Yani bir-bir buçuk hafta falan önce.Toparlanmaya başlamıştı.O beni görmeden sadece uzaktan bakıp geri dönmüştüm.Sadece nasıl olduğunu merak etmiştim.Tatilini sömestrla birleştirmişti şimdide okul başlayacağı için gelicekti herhalde.Telefonumu çıkartıp istemeye istemeye bana yazdığı son mesajı açtım.
'Arda,
Uzatmak istemiyorum.Bugün seni gördüm.Onu öptüğünü gördüm.Sana süpriz yapmaya gelmiştim ama asıl süprizi sen bana yaptın.Seninle çok güzel zamanlar geçirdim bunun için sana teşekkür ederim ama sen geçirdiğim mutlu günlerin üzerine koca bir kara bulut indirdin.Keşke ileride seni güzel hatırlayabilecek olsaydım.Bir süre seni görmemek benim için daha hayırlı olucaktır.Gelmezsin biliyorum ama bir ihtimal diye söylüyorum,gelme.Ölsem bile gelme yanıma artık.Seni görüğümde kalbim hızlanırdı şimdi ise adını duyunca bile sadece canım acıyor.Seni sevmiştim.Ben bunu hak etmedim Arda.Neyim yetmedi ki sana?Sen gerçekten değişmezmişsin Ata haklıymış.Sen bana hiç söylemedin sevdiğini söyleyemem hissettiririm demiştin ya hani?Gözlerin çok güzel yalan söylüyor çünkü hissettim sanmıştım..."Bu mesajdan sonra defalarca aramıştım onu ama beni engellediği için ne mesaj atabilmiştim ne de sesini duyabilmiştim.Sinirle alt dudağımı dişledim.Keşke çıksaydı saklandığı yerden yumruklasaydı,tekme atsaydı,bağırsaydı,benden nefret ettiğini söyleseydi ya da ne bileyim yüzüme falan tükürseydi.En azından bu kadar vicdan azabı çekmezdim.Ne kadar üzüldüğünü ve ağladığını Emrelerden dinlemiştim.O kızın kim olduğunu bile bilmiyordum.O olaydan sonrada bir daha görmedim zaten.O gün İremlerin evine gittiğimde annesi gittiğini söylemişti.Nereye gittiğini sorduğumdaysa ısrarla söylememişti.En sonunda Efe taktik öğretmem karşılığında evin konumuna kadar söylemişti.İlk gittiğimde evden çıkıp bir süre yürümüş sonra bir bankta tek başına ağlamıştı.Hayatımda kendimi en sik gibi hissettiğim an o olabilirdi.Hatta oydu.Ağladığında mavi gözleri yeşile çalan bir renk oluyordu,yanakları ve burnu kızarıyor,dudakları şişiyordu.Öyle bile güzel gözüküyordu ama ne kadar güzel gözükürse gözüksün ağlamasından nefret ediyordum.Hele benim yüzümden ağlamasından.Resmen kendimi sikesim geliyordu.
Kapı durmaksızın arka arkaya çaldığında Nilüferin topuklularının çıkarttığı ritmik sesleri duydum.Emre'nin cırlak sesiyle "Ardaaşkım!" diye seslendiğini duyduğumda düşüncelerimden uzaklaşıp bıkkınca ona kapıya doğru ilerledim.Beni gördüğünde işaret parmağıyla beni işaret edip "İşte burdasın yakışıklı" diyip sarılmak için yaklaştığında "Emre.Sikerim" dedim net bir şekilde olduğu yerde durdu ve "Ay tamam be!Hadi üzerini değiş" dediğinde kaşlarımı çatıp arkamı döndüm ve "Siktir git hiç gelemem o iğrenç pizzacıya" dediğimde ilk "İğrenç mi!?" diye cırladı sonra boğazını temizleyip keyifle "Oraya gitmiyoruz" dediğinde ona döndüm ve gözümü kırpıp kafamı iki yana sallayarak "Nereye?" diye sordum.Kollarını keyifle göğüsünde birleştirdi ve "İrem'i karşılamaya" dediğinde ilk önce hafif bir tebessüm ettim ama sonra yüzüm düştü "Gelemem ben İrem'i karşılamaya falan" dedim ve oturma odasına ilerleyip kendimi koltuğa attım.Peşimden gelip "Abi gel ya!" dediğinde gözlerimi devirdim "Gerizekalı gelip ne yapacağım?" dedim ve duyamayacağı bir şekilde "Yüzüm mü var" diye fısıldadım."Ya abi gel bir şey olmaz.Hem seni görmesini istemiyorsan sen benim arabada oturursun" dedi.Tamam bunu biraz düşünebilirdim.
Havaalanına geldiğimizde Emreyla arabada İrem'in çıkmasını bekliyordum."Saçmalık" siye söylendiğimde sırttı ve "Görmesen kudurmıycaktın sanki evde" dediğinde ona sert bir bakış attım.Görüş açıma İrem girdiğinde istemsizce gülümsedim.Açık bıraktığı saçlarına güneş vurduğu için saçları parlıyordu.Heycanla kapıda onu bekleyen Bahar'a sarıldı ilk başta.Gittiğinden beri değişen tek şey hafif morarmış gözaltlarıydı.Görüş açıma giren erkekle kaşlarımı çattım."Kim bu pezevenk" diye tısladım gözümü onlardan çekmeden.Çocuk ilk önce Giraylarla tokalaştı."Kedi Duman" dediğinde kaşlarımı çatıp Emre'ye baktım.Şirince gülümseyip "Sen sinirini benden çıkartmadan önce ben kaçayım" diyip kapıyı açıp çıktı ve bağırarak İrem'e doğru koşmaya başladı.İrem onu gördüğünde o da aynı şekilde ona doğru koşmaya başladı.Gülümsedim.Emreyle sarıldıklarında derin bir nefes aldım.Şu an ona sarılıyor olabilirdim Emre gibi.Belki bağırarak ona koşmazdım ama sarılırdım.İrem bir süre etrafa göz gezdirdi sonra hafif buruk bir şekilde gülümsedi.Acaba gözleri beni mi aramıştı.Emre Duman mıdır sikik midir nedir onla tokalaştığında.Tekrar dikkatimi Duman'a verdim.Kim bu pezevenk ce niye ta Eskişehirden buraya İremle birlikte geliyor?Duman'ın bakışları İrem'e döndüğünde İrem ona gülümsedi.Siktir lan!Ona gülümsüyor.Yumruklarım istemsizce sıkılmıştı.Arabadan inip ağzını yüzünü dağıtmak istiyordum ama İrem'i zaten kaybetmiştim kendimden iyice soğutmak istemiyordum.O yüzden o puştu İrem olmadığında dövücektim.Sonuçta nerden tanıyacak beni.Kolunu İrem'e attı.E anasının amı ama!Sevgilisi olamaz değil mi?Yok ya bu kadar çabuk unutmamıştır.İçimdeki kıskançlık duygusu beni yiyip bitirirken.Bu sikik görüntüyü daha fazla görmek istemediğime karar verdim.Ben daha bu görüntüye bakamıyordum İrem beni bir kızla öpüşürken görmüştü.Sinirle gözlerimi yumdum ve ellerimi saçlarıma geçirdim.
İrem'in ağzından:
Gözlerim istemsizce Arda'yı aramıştı.Gelmeyeceğini biliyordum ama ya gelirse?Saçmalama İrem gidip başka kızlarla öpüştükten sonra neden gelsin ki?Hem gelince ne olucak?Gidip sarılıp ne kadar özlediğini mi anlatıcaksın?Düşüncelerime uçan tekme atıp gözlerini üzerimde hissettiğim Duman'a döndüm.Gülümsediğinde yaklaşıp kolunu bana attı.Bana karşı bir hisleri olduğunu biliyordum zaten saklama gereğide duymuyordu pek ama aklımın Arda'da olduğunu bildiği için daha dile getirmemişti.Ağladığımda hep omuz olmuştu bana,dinlemişti,gözyaşlarımı silmişti.O yüzden ona çok değer veriyordum.Zor zamanımda yanımda olmuştu.Eskişehirde olduğum süre zarfınca hep bana arkadaş olmuştu Eskişehir'i gezdirmişti,gülmemi sağlamıştı.
İstanbul'a gitmeye karar verdiğimde babam ona İstanbul'u gezdirmemi önermişti.İlk başta tereddüt etmiştim ama ona baktığımda bunu istediğini görünce kabul etmiştim.Bir süre burda bizimle kalıcaktı.Bahar "Özlemişim valla gerizekalı" diyip tekrar sarıldığında gülümseyip kollarımı ona doladım ve "Bende valla" dedim.Emre "Eh kutlamak için bir pizza akar bence" dediğinde güldüm.Baharlar öğürme sesleri çıkarttığında resmen kahkaha attım.Emre "Kalbimi kırıyorsunuz ama artık" diye söylendiğinde gülümsedim ve Duman'a bakıp "Biz eve gitsek iyi olur.Malum daha İstanbul turu yapacağız" dediğimde gülümsedi ve başını salladı heycanla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OYUNBOZAN #Wattys2021 (Tamamlandı)
Romance"Ben istediğin beyaz atlı prens olamam ama arabası olan bir ayı olabilirim" -- İrem en yakın arkadaşlarından birinin ona ve çocukluk arkadaşı Bahar'a attığı iftira yüzünden zorluklarla girdiği okulundan atılır ve okulunu değiştirmek zorunda kalır.Ye...