OYUNBOZAN #Wattys2021 (Tamamlandı)

~67~

Bir süre sonra rahatsız olduğum için biraz kıpırdandım o da anlamış olucak ki geriye çekili ve dirseklerini dizlerine koyup kafasını ellerinin arasında aldı."Ondan sonra Arda saklandığı delikten çıktı ve beni suçladı.Hiçbir zaman yanlışıkla olduğuna inanmadı.Hep Ela'yı kaybettiğim için intikam aldığıma inandı." Açıkçası Arda'nın yerinde kim olsa öyle düşünürdü bence ama bunu tabiki ona söylemedim yutkunup devam etti "Sonra psikoloğa gitmeye başladım ve bipolar tehşisi koydular.Bu sefer artık benim bilerek yaptığıma emin oldular,bana bir canavarmışım gibi baktılar.Sorguya çekildim,bir kaç gün nezarethanede kaldım ama babam sağolsun" dedi ve alayla gülüp "Çıktım" dedi.Aklıma Ata'nın beni kaçırdığındaki dengesiz hareketleri geldiğinde kaşlarımı çattım.Demek ki hepsi bu yüzdendi."Arda bu şekilde etrafımdaki herkesi aldı.Hayatım mahvolmuştu.Bende onunkini mahvetmek istedim sonra bir gün seni gördüm.Ela sandım ilk başta sonra seni izlemeye başladığımda Ela olmadığını anladım.Sen..." dedi ve dolu gözlerini bana çevirdi "Sen çok farklıydın,çok güzeldin" dediğinde kaşlarım çatılmaya başlamıştı sonra alayla gülüp gözlerini tekrar denize çevirdi ve "Ama o senide aldı sonra sana değer verdiğini fark ettim ve senin üzerinden ona zarar verebileceğimi düşündüm ve gerisini biliyorsun zaten" dedi ve tekrardan bana dönüp "Ben pişmanım ama artık öyle biri değilim sana karşı.Özür dilerim" dediğinde sadece bakmakla yetindim."Benden korkuyorsun ama ondan korkmuyorsun" dediğinde kaşlarım iyice çatıldı.Ondan niye korkardım ki?"O da en az benim kadar kötü.O gün sende gördün" dedi Arda'nın ona resmen işkence yaptığı günü kastederek yutkundum.Dediği kısmen doğru olabilirdi Arda'da iyi biri sayılmazdı belki ama Arda hiçbir şey olmamışken yapmamıştı ki onu.Beni kaçırdığı için gözünü korkutmak için yapmıştı.Bahane aramayı bırakıp omuz silktim ve "Çünkü onu seviyorum" diye cevap verdim dürüstçe.Başını onaylamazca iki yana salladı ve "O seni sevmiyormuş ama" diye gerçekleri yüzüme vurdu."Ben demi-" diycekken sözünü kesip "Bunu konuşmak istemiyorum" dedim.Başını anlayışla salladı.

Bir süre daha sessizlikten sonra artık gitmemin iyi olucağını düşündüm ve ayağa kalktım gözleri bana döndüğünde "Gitmem gerek" dedim.O da ayaklandı ve "Bırakabilirim" dedi.Kafamı iki yana sallayıp "Gerek yok" dedim ve ilerlemeye başladım.Arkamdan gelen ayak sesiyle onunda peşimden geldiğini anladım.Ata arkamdayken kendimi huzursuz hissettiğimi fark ettim.Sanki her an bir şey yapabilir gibi geliyordu.Bunun hastalığıyla bir ilgisi yoktu.Daha önce bana şiddet uygulamış,zorla öpmüş ve kaçırmıştı.Adımlarımı yavaşlatıp bana yetişmesine izin verdim.

Kumsaldan çıktıktan sonra gördüğüm şeyle olduğum yerde kaldım.Yaslanmış olduğu arabadan doğruldu dudaklarının arasındaki sigarayı yere attı ve ağzında kalan dumanı üfledi.Kasılmış çenesi ve koyulaşmış gözleriyle bize doğru geldi ve tam karşımda dikildi."Arabaya bin" diye tısladığında alayla güldüm ve "Defol git" diyip tam ilerliycektim ki kolumdan tuttu ve kulağıma doğru."Arabaya bin" dedi ve "Lütfen..." diye ekledi.Alçak bir sesle söylüyordu.Bir adım geriye gidip çatık kaşlarla yüzüne baktım.Bu sırada Ata keyifli bir sesle "Gelmek istemiyor işte bırak.Pes et Demir" dediğinde Arda sinirle güldü ve Ata'ya bir yumruk geçirdi.Çığlık atıp hızla aralarına girdim.Aralarına girdiğimde Arda'nın ikinci yumruğu havada kalmıştı.Sinirle üst dudağını dişleyip gözlerini yumdu ve "Çekil" diye tısladı havadaki yumruğunu indirirken.Kaşlarımı kaldırıp "Tamam gelicem" dedim ve "Allah kahretsin gelicem!" dedim.Arda gözlerime emin olmak ister gibi baktıktan sonra Ata'ya son bir kez delici bakışlarını yollayıp arkasına dönüp arabaya ilerlemeye başladı.Ata'ya özür dileyen bakışlar atıp kafamı hafif eğip omuz silktim ve gözlerimi ondan çekip Arda'nın arabasına doğru ilerledim.

Yolda uzun bir sessizlikten sonra "Ne bok yemeye çalışıyorsun?" diye sordu.Ses tonunda bariz bir sinir vardı."Bir şey yapmaya çalıştığım yok!Asıl sen ne bok yiyorsun?" diye sesimi yükselttiğimde sinirle güldü ve "Kediciğinden sıkıldın bu sefer psikopat avına mı çıktın?" dediğinde kaşlarımı çattım.Kedi diye Dumandan bahsediyordu sanırım.Demek ki Duman diyince aklına kedi gelen tek kişi ben değilmişim.Bu saçmalığı düşünürken kafama ne dediği dank edince kaşlarımı çattım ve "Ne diyorsun sen be!" diye cırladım."Ne işin var onunla!" diye bağırdığında biraz ürkmüştüm açıkçası "Kafan mı basmıyor?Ne kadar ruh hastası olduğunu seni öldürdüğünde mi anlayacaksın?" diye bağırdığında gözlerim dolmaya başlamıştı."İsteyerek yapmamış" diye cevap verdiğimde şaşkınca bana baktı ama sonra bakışlarını yola çevirdi."Sende buna inandın?" dedi ve devam etti "Gerizekalı mısın sen?" diye bağırdığında "Düzgün konuş!" diye bağırdım bende.Sinirle dudaklarını yaladı ve "Senide yanlışıkla mı kaçırmış sonra bide isteğin dışı öperek taciz etmiş.Yok hatta onlarda yetmemiş sana şiddet uygulamış!" dedi sinirle bakışlarımı yere eğip "Pişman olmuş özür diledi" diye fısıldadım.Bizim sokağa girdiğimizde bu sözümle ani bir şekilde frene bastı.Lastiklerin çıkarttığı ses boş sokakta yankılanmıştı.Hala ona bakmazken onun bana baktığını çok net bir şekilde hissedebiliyordum."Onu af mı ettin?" diye sordu sakin kalmaya çalışarak.Cevap vermediğimde "Onu bile affedebiliyorsun ama beni affedemiyor musun?" diye sordu sesi yine acı çeker gibi çıkmıştı.Dolu gözlerimi ona çevirdim ve kaşlarımı çattım "Asıl gerizekalı sensin biliyor musun?" diye sesimi yükselttim.Sesim titremeye başlamıştı bile "Onu affedebiliyorum neden biliyor musun?Çünkü o umrumda bile değil!" diye bağırdım."Seni affedemiyorum çünkü seni sevmiştim.Allah kahretsin ki seni sevmiştim!Seni affedemiyorum çünkü senin yaptığın onun yapabileceği her şeyden daha çok acıttı çünkü canımı!" diye bağırdım.Gözlerimi şaşkınca bana bakan gözlerinden ayırdım ve ellerime çevirdim "Seni affedemem çünkü benim üzülmem,kırılmam,mutlu olmam hepsi senin elinde.Seni affedersem ipleri tekrar sana vermiş olurum" dedim ve "Ve tekrar aynı şeyleri yaşayamam" diye fısıldadım ve ona bakmadan arabadan indim.

Apartmana girip kapıyı kapattıktan sonra sırtımı kapıya yaslayıp kafamı geriye attım.Artık ağlamak istemiyordum bu yüzden yanan ve dolu gözlerimi kırpıştırmaya başladım.

Kendime geldikten sonra eve çıktım.Duman ve Efe annemin sofrayı kurmasına yardımcı oluyordu.Duman beni görünce gülümseyip "Hoş geldin" dediğinde bende gülümseyerek "Hoşbuldum" dedim ve kendimi masaya atıp "Çalışın köleler" dedim.Bana doğru uçan terliği görünce oturduğum yerden telaşla kalktım ve "Geliyorum!" diye seslendiğimde Duman güldü.Efe'de "Çalış köle" diye beni taklit ettiğinde gözlerimi devirdim ve mutfağa annemin yanına gittim.

Yemek sırasında sessizliği annem bozdu ve "Efe bugün Duman'a İstanbul turu yaptırmış" dediğinde şaşlınlıkla kafamı yemekten kaldırdım.Duman gülümseyip "Sen beni satınca bu görevi Efe üstlendi" dediğinde mahçup bir şekilde bakıp "Özür dilerim.Okulda provalar var bir festivalde yer alacağız" dediğimde gülümsedi ve "Sorun değil" dedi.Annem kaşlarını çatıp "Festival mi?" dediğinde ona söylemeyi unuttuğumu fark ettim.Şirince gülümseyip elimi enseme götürdüm ve "Terlik atmayacağına söz ver" dedim.Terliğe giden eli durdu ve gözlerini kısıp bana baktı.Ellerimi masumum anlamında kaldırdım ve "Kötü bir şey değil valla" dediğimde bu sefer "Ağzında lafı gevelemede söyle hadi" dediğinde yutkundum ve "Şimdi şöyle ki her sene düzenlenen okullar arası bir festival var.Müzik hocasıda sesimi beğendi ve beni çıkartmak istedi.Bende kabul ettim" dediğimde bu sefer Efe girdi araya "Lan bücür sen ne zamandır kararlarını kendin alıyorsun?" diye sorduğunda ona dilimi çıkarttım.Annem "Abine dil çıkartma.Bu sefer kurtuldun terlikten" dediğinde gülümsedim.Duman'a dönüp "Mutlaka telafi edeceğim" dediğimde gülümsedi.