OYUNBOZAN #Wattys2021 (Tamamlandı)

~70~

Medyada Duman varr
İyi okumalar...

Öyle mal gibi bakakalmıştım.Zaten kızarmış olan yanaklarım şu an resmen alev alıyordu.Yutkundum ve gözlerimi ondan çekip önüme döndüm.Ona bakmadan önüme düşen saçlarımı kulağıma attım ve "Yani sarhoştum sonuçta saçmalamışım" dediğimde göz ucuyla ona baktım,sırtıyordu.Gülümsemek istedim ama aklıma gelen şeyle kaşlarımı çatıp ani bir hareketle ona döndüm ve "Ne yaptın?" diye sordum şaşkınca kaşlarını çattı ve bana "Ne?" diye sordu "Ben öyle deyince ne yaptın?Öptün mü beni?" diye sordum korkuyla.Biraz bozulmuş gibiydi kaşları yumuşadı ama gözlerinde hayal kırıklığı vardı."Ne öpücem kızım seni?Sarhoşluğundan faydanıcak kadar düşük bir adam mı sanıyorsun sen beni?" diye sordu sinirle."Hayır ben..." dedim ve hayal kırıklığıyla bana bakan gözlerine baktım "Ben özür dilerim" dediğimde cevap vermeden önüne döndü.Salak İrem!Şimdi iyi ki öpmedim diyor içinden.Oysa öpseydi bütün gün gülümser dudaklarımı yalar,o anı hatırlamadığım için kendime kızardım ama o şu an öpseydi pişman olucağımı düşünüyordu.Gerizekalı İrem!

Tenefüste yanımdan kalkıp gitmişti.İç çekip bende yerimden kalktım.Tam sınıftan çıkıcaktım ki kapıya dayanan kolla durdum ve kaşlarımı çatıp kolun sahibine baktım.Ata'yı gördüğümde bıkkınca ona baktım."Diğer ders prova varmış" dediğinde "Aman ne güzel!" diye söylenip ilerliycektim ki kolunu çekmeyince soru sorar gözlerle ona bakmaya devam ettim."Hala soğuk mu davranıcaksın İrem?Sana o kadar içimi açtım" dediğinde biraz düşündüm.Evet bana içini açmış olabilirdi ama bu geçmişi değiştirmiyordu.Onunla çok iletişimde olmamamın yararıma olucağını düşünüyordum.Bir şey demeden kolunun altından geçtim.Bu sefer beni kolumdan tutup durdurdu.Ona döndüğümde yüzüne inen yumrukla çığlık atıp bir adım geriledim.Kolundan kurtulmuştum.Arda sinirle ona yumruk atmaya devam ederken bir yandanda "Ondan uzak dur!" diye kükredi.Arda seri bir şekilde yumruklarına devam ederken ben ve koridorda diğer sınıflardaki bir kaç erkek daha Arda'yı Ata'nın üzerinden almaya çalışıyorduk.Ata karşılık veremiyordu.Burnundan ve dudağından kanlar akıyordu."Yeter" diye cırladığımda Arda durdu ama gözlerini bana çevirmedi.Ata'nın üzerinden kalkıp yine bir hışımla bana bakmadan kolumdan tuttu ve beni çekiştirmeye başladı."Arda!" diye bağırıyordum arkasından ama dönüp bakmıyordu."Arda bırak!Acıyor!" diye bağırdım.Hayır acımıyordu hatta bu sinirine göre o kadar nazik tutuyordu sadece bıraksın diye söylemiştim.Bu sözümle yine arkasına bakmadı,adımlarını yavaşlatmadı ama kolumu tuttuğu elini gevşetti.

Arka bahçeye geldiğimizde beni duvara yasladı ve sinirden koyulaşmış,öfke dolu gözlerini bana çevirdi."Ondan uzak dur" diye tısladığında kaşlarımı çattım ve "Buna ben karar veririm!" diye çıkıştım tam gidicekken kolumdan tutup gitmeme izin vermedi ve beni tekrar kendine çevirdi."Bir bok bildiğin yok!" diye bağırdığında onu omuzlarından itip "Her şeyi biliyorum.Anlattı!" dediğimde hayal kırıklığıyla baktı gözlerime ve kafasını olumsuzca iki yana salladı.Tuttuğu kolumu bıraktı ve bir adım geriledi.Ellerini saçlarına geçirdi ve "Hiç bir şey bilmiyorsun" diye fısıldayıp uzaklaştı.Sırtımı tekrar okul duvarına yaslayıp başımı geriye attım.Kafamı karıştırmaktan başka bir şey yapmıyordu.Bir yanım deli gibi severken onu bir yanım nefret etmek istiyordu.Bir yanım öpmek bir yanım tokat atmak,bir yanım kokusunu içine çekmek,sarılmak bir yanım bir daha yüzünü görmemek.Bir yanım affetmek istiyordu onu ama yapmayacaktım.Kendime saygım vardı.Sarhoşken saçmalamış olabilirdim ama onu affetmiycektim.Deli gibi özlesemde kendime bunu yapmıycaktım.Bana yaptığı şeyi unutmayacaktım.Kalbimi kırışını unutmayacaktım...

Zil çaldığında sınıfa gitmeyip direk müzik sınıfına gittim ve ikisininde gelmemesini umut ettim.Belki sakin kafayla biraz şarkı söylesem iyi gelebilirdi.Bir süre onlardan uza-Kapının açılmasıyla omuzlarımı düşürdüm.Kime yalan söylüyorum tabiki ikiside gelicekti!Sınıfa ilk çatık kaşları ve hala eski iç ısıtan gözlerine dönmemiş Arda girdi ve köşeye geçip duvara yaslandı.Bana bakmıyordu bile gözlerimi kısıp bakışlarımı ondan çektim.O bana bakmıyorsa ben ona hiç bakmam!Bir süre sonra sınıfa kaşında küçük bir yarabandı olan Ata ve arkasınsan müzik hocası girdi.Etrafta o kadar negatif elektirik vardı ki sınıf patlayabilirdi.Müzik hocası üçümüzü şöyle bir süzdükten sonra gözlüğünü düzeltti ve kollarını göğüsünde bağlayıp "Bir tatsız durum yaşandığını duydum.Umarım bu durumu geride bırakırsınız ve burda olay çıkartmazsınız" dediğinde Ata "Bazı köpekler havlamazsa" dediğinde Arda yaslandığı duvardan doğruldu ve Ata'ya doğru bir adım atarak "Seni bir sik-" diyecekken bende yaslandığım duvardan doğrulup hızlı bir haraketle Arda'nın önüne geçip "Lütfen..." dedim yalvarırcasına.Ata'ya doğru attığı adımı durdurdu ve gözlerini bana çevridi.Bana baktığında gözlerinde ki sinir bir anlığına yumuşadı.Bir süre bakıştıktan sonra gözlerimi ondan çektim ve yere baktım."Arkadaşlar lütfen!Sinirliyseniz provayı erteleyelim.Olay istemiyorum!" dediğinde Arda derin bir nefes aldı ve "Yapalım bitsin" diye homurdandı.Uyuz!Ata'da "Ertelemeye gerek yok" dediğinde müzik hocası emin olmak ister gibi baktı ikisinede sonra derin bir iç çekip."Festivale yaklaşık bir hafta falan kaldı.Aranızdaki küçük olayların bunu mahvetmesine izin veremem.Bu seneden çok umutluyum.Lütfen bunu mahvetmeyin..." dediğinde başımla onu onayladım.Arda bir şeyler söylendiğinde kaşlarımı çatıp ona baktım ama ne dediğini anlayamamıştım.Gitarcı ve baterici çocukta içeri girdiğinde yerlerimizi aldık.

Provada Arda ve Ata bir-iki kere laf atışmışlardı onun dışında bir şey olmamıştı.Bu sefer Arda bakmamıştı bana pek.O genel olarak Atayla bakışmıştı bugün.Pek romantik değillerdi ama daha çok birbirini öldürmek isteyen iki insan gibi-Ah doğru ya!Zaten öyleler!

Çantamı kancadan çıkartıp omuzuma attım ve yürümeye başladım.Karşıma çıkan Batuyla gözlerimi devirdim.Cidden bir bu eksikti.Yoluma devam edicekken önüme geçti.Sağa gittiğide sağa,sola gittiğimde sola geçti.Sonunda vazgeçip bıkkın gözlerle kollarımı göğüsümde bağlayıp ona baktım ve "Ne var?" diye sordum sert bir şekilde.Mahçup bakışlarını bana çevirdi ve "Ben o gün yaşanan şeyden dolayı özür dilerim" dediğinde alayla güldüm ve "Birileri dayak yemiş" dedim.Tekrar ilerleyecekken önüme geçti ve nazikçe kolumu tuttu "Onunla bir alakası yok" dedi.Uyarıcı bakışlarımı koluma gönderdiğimde hemen elini çekti."Arda'ya şikayet etmiş olman umrumda değil.İstediği kadar dövsün.Pişman olmasam gelip özür dilemezdim.Sade-" diye devam edicekken kaşımı çattım ve "Şikayet etmek mi?" diye sordum sinirle "Batu kolumu öyle bir sıkmıştın ki morarmıştı.Gidip Arda'ya şikayet edicek değilim.Kendisi gördü!" diye sesimi yükselttiğimde yutkundu ve "Ben özür dilerim İrem.Gerçekten" dediğinde derin bir nefes aldım.Şu aralar bütün salaklar beni buluyor."Tamam" dedim çocuksu bir heycanla gözlerini bana çevirip "Affettin mi?" diye sorduğunda gülümsedim.Heycanı komiğime gitmişti "Evet" dedim ve "Şimdi çekil önümden" dediğimde gülümseyip yana çekildi ve eliyle kibarca geçmemi işaret etti gülümseyip ilerlemeye devam ettim.

Eve geldiğimde kapıda beni Duman karşıladı."Hoşgeldin" diyip sarıldığında gülümseyip sarıldım ve "Hoşbulduk" dedim.İçeri geçtiğimde burnuma gelen yemek kokusuyla derin bir nefes aldım ve "Annem döktürmüş sanırım yine" dedim.Elini ensesine götürdü ve yüzüne hafif bir utançla ensesini kaşıdı."Aslında yemekleri ben yaptım" dediğinde şaşkınca ona baktım."Vay be!Senden beklemezdim" dediğimde gülüp "İnsanları yargılamamalısın" dedi o gün babamlarda yaptığımız konuşmaya gönderme yaparak.Güldüm ve "Annemler nerde?" diye sordum."Sanırım senin arkadaşın olan bir kız vardı ya adı..." dedi ve düşündü hatırlamayınca yardımcı olmamı isteyen bakışlar attı gülüp "Bahar" diye yardım ettim."Heh!Evet Bahar.Onun annesine gitti.Efeninde okulda bir işi varmış.Bende okuldan aç dönersin diye sana yemek yapayım dedim" dediğinde gülümsedim.Elimi koluna koyup "Çok iyi yapmışsın.Ayrıca çok güzel kokuyor" diyip gülümsedim.

Birlikte yaptığı yemeği yedik.Ağzım hafif doluyken "Çok gozol olmoş" dedim.Gülüp peçete uzattığında uzattığı peçeteyi alıp ağzımı sildim.Ağzımdaki lokmayı bitirdiğimde "Gerçekten ellerine sağlık.Çok...çok iyi" dediğimde gülümsedi ve "Afiyet olsun" dedi.Birlikte tabakları bulaşık makinasına dizdiğimizde tam odama gidicekken kolumdan tuttu ve beni durdurdu.Bu kolumun çektiği neydi böyle?Gelen geçen bir tutuyordu.Gülümseyerek ona döndüğümde gülümsedi ve bakışlarını utançla yere indirip "Aslında şey diycektim..." dedi ve gözlerini bana çevirdi.Devam etmesini bekler gibi ona baktığımda boğazını temizledi ve "Konuşmak istediğim bir şeyler varda biraz yürüsek mi?" diye sordu.