Banginho Stories

~98~

Seungmin stresten durduğu yerde kaşınmaya başlamış ama yinede soğukkanlı olmaya özen göstermişti. Aynı çatı altına girdiği bu alfayı tanımıyordu. Alfa da onu. Üstelik ilk birlikteliklerinde ikisi de kurtlarının yaydığı feromonların etkisindeydi. Ancak mühürlenmeleri gerekiyordu ve zaten bunun için şu an bu odada bir aptal gibi oturuyordu.

Odanın kapısı açıldığında ve içeri, yüzüne bile bakmak istemediği alfa girdiğinde oturduğu pufta iyice sola döndü Seungmin. Böylece Hyunjin'in yüzünü görmemekti amacı ancak yüzünü döndüğü pencerenin perdesinin kapalı olmamasıyla birlikte, alfanın yansımasını görebiliyordu.
Hyunjin gözlerini devirmiş ve saçındaki lastik tokayı çıkarıp Seungmin'in önündeki aynalı masaya atmıştı.

"Ben de çok meraklı değilim sana. İkimiz de zorunda olduğumuz için burda, birlikteyiz. O yüzden uzatma da bitirelim şu işi bir an önce."

Seungmin sinirle dişlerini birbirine bastırmış ve ayağa kalkıp Hyunjin'e dönmüştü.

"Bu birlikteliğe razı gelmem seninle mühürlenmeyi kabul ettiğim anlamına gelmiyor yarım akıllı. Ben nasıl olsa bir omegayım. Bütün gün çok sevimli evimizin(!) etrafında olacak ve güç gerektirecek hiçbir iş yapmayacağım. Benim, kendi başıma yürüyemeyecek kadar güçsüz düşene kadar sana ihtiyacım olmayacak. Yani o zamana kadar da beni mühürlemene izin vermeyeceğim. Anladın mı?"

Hyunjin hayretle karşısındaki omegaya bakmış ve çabucak toparlanarak yalancı bir merakla sormuştu.

"Benim bir alfa olduğumu biliyorsun değil mi? Baş alfanın yardımcısı olduğumu ve tüm gün boyunca çalıştığımı?"

Seungmin kollarını göğsünde bağlayıp ağırlığını tek ayağı üzerine vermiş ve "Ee", demişti sorar gibi.
"Bundan bana ne?"

Hyunjin isterik bir şekilde gülüp geniş odada birkaç tur atmış ve karşısındaki gamsız omegaya en sert bakışlarından yollamıştı.

"Hayatımı sikip attın ve şimdi de mühürlenmeyi kabul etmiyorum diyorsun. İşimden olmam veya güçsüz düşüp sürüdeki diğer alfalara meze olmam da umrunda değil tabii. O zaman neden kabul ettin bu birlikteliği? Çok sevdiğin abinden neden ayrıldın? Amacın ne Seungmin?!"

Seungmin sinirlendiğini net bir şekilde hissettiği alfaya kıstığı gözleriyle bakarken kollarını çözdü ve ona birkaç adım yaklaşıp işaret parmağını Hyunjin'in göğsüne düzenli aralıklarla vurarak konuştu.

"Burda hayatı mahvolan tek kişi benim Hwang Hyunjin ve bunun sorumlusu sensin."

Alfadan uzaklaşıp "O yüzden bırak da intikam alayım değil mi", diye alayla sormuş ve odadaki banyoya açılan kapıya doğru bir adım atmıştı. Tam o anda Hyunjin onu bileğinden yakalayıp durdurdu ve kendisine çekerek yeniden yüz yüze gelmelerini sağladı. Seungmin'in gözleri şokla büyümüş ve içinde bulundukları yakınlık yüzünden istemsizce yutkunmuştu.
Hyunjin boştaki elini Seungmin'in çenesine çıkarıp baskılayıcı feromonlarının birazını kullanmaya başladı.

"İstersem ayakta bile mühürleyebilirim seni. Bunun farkında mısın?"

Seungmin kurdunun boyun eğdiğini hissediyordu ve gevşemeye başlayan bedeni de hiç yardımcı olmuyordu. Yinede kendini zorlayacaktı çünkü o bu zamana kadar hep güçlü bir omega olmuştu. Karşısındaki alfanın hırslı ve kibirli bir pislik olduğunu görebiliyordu. Buna oynayıp kurtulmayı planlıyordu zaten.

"Bu yaptığına ne denir bilirsin. Kurdunu kullanmadan benim kadar dayanamayacağını biliyordum."

Hyunjin dişlerini sıkarak bir nebze de olsa öfkesine hakim olmuş ve Seungmin'in çenesini bırakmıştı.