Banginho Stories

~131~

Tam olarak düşündüğümüz şey olmuştu. Menajer hyung sabahın köründe yurda gelip şirkete götürdü bizi. Aslında programınız yoktu bilmem ne dedi ama sonuç olarak yeni müzik videomuz için tepki videosu çekecektik. Söylediğine göre bunu müzik video ilk çıktığı zaman yapacaktık ancak promosyonların arasına sıkıştırmak istememişler. Biz de inandık. Başka şansımız mı vardı zaten.

En azından yorucu bir şey değildi. En fazla yarım saat sürerdi. Personeller onu düzenleyip kısaltır sonra yayınlardı. Böylece stay mutlu olurdu.

Pratik odasının köşedeki koltuklarına geçtik. Bir yanıma Jeongin diğer yanıma Chan hyung oturmuştu. Sorun etmedim.
Sehpaları ayarlayıp dizüstü bilgisayarı kurduk ve youtubedan müzik videomuzu bulduk. Tamamen hazırdık. Menajer hyung kamerayı ayarladıktan sonra üçten geriye saydı ve eliyle okay işareti yaptı. Birkaç dakika süren tanıtma faslı geçtikten sonra aklımıza gelen kamera arkası olaylarını anlattık ve nihayet izlemeye geçtik.
Sağımda kalan Jeongin kolumu dürterek biraz daha yanaştı bana. Muhtemelen oturduğu yerden ekrana ışık düştüğü için pek göremiyordu videoyu. Ben de tam görüyorum sayılmazdı. Eh, zaten sekiz kişi oturup tek bir ekrana bakarak yorum yapmak da mantıksızdı bana göre.
Chan hyung elimi tutup kendine çekti beni. Jeongin de bize yapıştığında yüzümü buruşturmadan edemedim.

"Burası burası!"

Hyunjin'in çığırışıyla Felix videoyu durdurdu. Böylece Jeongin benden, ben de Chan hyungdan uzaklaştım.

"Changbin hyungun rapi çok gelişti. Klibi üçüncü izleyişim ve her seferinde bu partı geriye sarıp tekrar izliyorum."

Hepimiz Hyunjin'in bunu hayranlığından ötürü söylediğini biliyorduk. Changbin sevgilisi diye değil, ciddi anlamda onun sanatına hayrandı.

Changbin hemen böbürlenerek teşekkür ettiğinde güldüm hafifçe. Bu sırada Jisung ve Felix onaylar anlamda mırıltılar çıkarırken Hyunjin de yanında oturduğu Seungmin'in kucağına geçti. Belli ki o da göremiyordu.
Felix videoyu yeniden oynattığında Jeongin'e döndüm ve dizlerimi pat patladım. Geri çevirmeyip dizlerimin ucuna oturdu ama memnun kalmamış olacak ki Chan hyungun dizlerine geçti. Yüzümü buruşturup öne eğildim ve videoya odaklanmaya çalıştım. Çalıştım çünkü göremiyordum.
Jeongin'i kıskanmıyordum değil mi?

Video bittiğinde hepimiz sırayla kısa yorumlar yaptık ve veda edip bitirdik. Menajer hyung kamerayı toplarken biz de toparlandık.

"Bana söylemek istediğiniz bir şeyler var mı çocuklar?"

Aniden durup bize hitaben sorduğunda hayretimi gizleyerek montumu giymeye devam ettim. Hyunjin'i ve Jeongin'i burdan uzaklaştırsam iyi olurdu çünkü bu ikisi her şeyi yüzleriyle açığa çıkarabilecek kapasiteye sahipti.

"Biz arabadayız", diye seslendim Chan hyunga.
Sonra da Hyunjin ve Jeongin'in koluna girdim. Birlikte şirketten çıktığımızda ikisi de derin nefesler alıyordu.

"Sakinleşin şapşallar. Sorun yok."

Hyunjin yaklaşıp koluma girdikten sonra etrafa bakınıp kimsenin duymayacağına emin olmak ister gibi sessizce sordu.

"Belli mi ettim? Changbin hyungu övdüğüm için anlaşıldı mı?"

Kafamı iki yanda sallarken saçlarını sevdim kısaca. Her seferinde böyle düşünürse hayatı kendine zehir ederdi.

"Gözlerime bak", dedim omzuma bıraktığı başını kaldırması için hafifçe iterken.
Endişeliydi.

"Sorun yok Hyunjin, inan bana."

Sözlerime az da olsa inanarak başını onaylar anlamda salladı ve uzaklaştı benden. Çok geçmeden diğer üyeler de geldi ve sessizce arabalara bindik. Yola çıktığımızda telefonumu açıp diğer arabada olan Chan hyunga mesaj attım.