CHANGE

Hoofdstuk 59

Hoofdstuk 59: De eerste drama

Na de lessen kijk ik naar Vanessa, die nerveus op haar mooie nagels bijt. Haar blauwe ogen stralen alleen maar onrust uit. Joey en Bella hebben ernaar gevraagd, maar ze reageerde kortaf. Nu was het moment gekomen om de waarheid te vertellen, aan Scott. Met constante tikken met haar voet wacht ze ongeduldig totdat hij naar buiten loopt. Het plan is simpel en kan als het goed gaat niet verkeerd gaan. Wel kan het verkeerd aflopen, maar daar zijn we al op voorbereid. Aangezien Vanessa het hem niet bij haar thuis wilt vertellen en ook niet op school, wilt ze het op een afgelegen plek doen, namelijk het park. Ik kijk weer naar het schoolgebouw, waar precies op dat moment Scott lachend met Hazeal naar buiten loopt. Ik ben wel benieuwd hoe Hazeal zou reageren als ik hem ooit zou vertellen dat ik zwanger van hem ben. Maar dat is een onrealistische gedachte. Hazeal en ik zullen nooit een echte relatie krijgen omdat hij weer aan bindingsangst moet lijden, als ik Cat moet geloven. 'Valentina,' onderbreekt Vanessa mijn gedachtes en ze wijst met een trillende hand naar Scott, die ons kant op komt lopen. Jammer voor mij loopt Hazeal naar zijn motor toe. 'Je bent weer op school,' knikt Scott als hij voor ons stilstaat. Ik kijk ongemakkelijk naar mijn voeten. 'Ja, we moeten praten,' zucht Vanessa. Ik kijk snel weer op en glimlach nietsvermoedend. 'Ik ga..-' Maar verder kom ik niet want Vanessa kijkt me scherp aan. 'Eerst gaan we een ijsje halen,' zegt ze net niet dreigend en ze pakt mijn arm vast en sleurt me mee.

Eenmaal in het park trakteert Vanessa ons op een ijsje. Ik kijk naar Scott, die duidelijk van zijn ijsje geniet. 'Goed, Scott, we moeten praten,' knikt Vanessa dan, als we op een plek staan waar weinig mensen komen. 'Mag ik nu weg?'  brom ik onverschillig. Vanessa kijkt me zuur aan, maar knikt. Snel maak ik dat ik wegkom. Geloof me, een boze Scott is net zo eng als een boze Cat. Ik besluit op een bankje verderop te zitten. Vanaf hier kan ze prima zien...en straks horen. Tevreden om mezelf lik ik mijn ijsje en kijk ik af en toe naar hun, om te kijken wanneer Vanessa de bom zal laten vallen. 'Jij ook hier!?' hoor ik plots een vrolijke stem naast me. Ik kijk met grote ogen naar rechts, waar Joey en Bella me breed lachend aankijken. 'Wat doen jullie hier?' roep ik verbaasd uit. Joey kijkt verward naar Bella. 'Dit is een openbare plek, Valentina, we zijn hier voor de befaamde ijsjes die in November nog steeds verkocht worden!' En hij laat zijn ijs zien. 'Wat doe jij helemaal alleen hier?' vraagt Bella dan nieuwsgierig terwijl ze naast me gaat zitten. 'Ik eh...' Mijn ogen glijden langzaam naar Scott en Vanessa, die nog steeds verdacht rustig met elkaar praten. Joey heeft blijkbaar mijn blik gevolgd, want hij gaat meteen naast me zitten. 'Dit wil ik wel eens meemaken,' knikt hij vastberaden en hij kijkt vol belangstelling naar Scott en Vanessa. 'Nee, dat wil je niet,' mompel ik nog onverstaanbaar. 'Komt er ruzie dan?' vraagt Joey dan, die het heeft gehoord met zijn kattengehoor. 'Er is iets mis,' zucht Bella en ze wijst met haar ijsje naar Vanessa. 'Haar lichaamstaal straalt alleen maar onrust uit...' Joey en ik kijken haar vreemd aan. Soms verbaasd ze me echt met haar scherpe mensenkennis. 'Wat?!' horen we dan Scott roepen. Meteen zitten we allemaal kaarsrecht toe te kijken. 'Dit kan ik niet geloven!' roept hij weer uit. Zijn gezicht wordt langzaamaan rood. 'Oh jee,' fluistert Joey. Vanessa probeert hem te kalmeren, maar Scott slaat haar trillende handen van hem af. 'Hoe kan je zwanger zijn?!' roept hij heel hard uit, zo hard dat Joey zijn ijsje laat vallen en Bella haar ogen vergroot. 'Is Vanessa zwanger?!' sist Joey ongelovig. 'En nog van je eigen broer!? Wat?!'

'Taylor?' stamelt Joey buiten zichzelf van verbazing. 'Ik denk dat hij ons heeft gezien,' reageert Bella met grote ogen en ze kijkt snel naar haar ijs. Ik volg meteen haar voorbeeld. 'Jullie!' horen we hem naar ons roepen. 'Hij komt. Hij komt ons vermoorden! En ik weet niet waarom,' fluistert Joey gepanikeerd. Harde voetstappen komen ons kant op en staan voor Bella stil. 'Wisten jullie hiervan!?' hijgt Scott woest. Langzaam kijken we allemaal op van ons ijsje. Bella blijft zwijgen en ik durf ook niet veel te zeggen, want echt, Scott is een beest als hij boos is. Dat heb ik de vorige keer kunnen zien toen hij voor de eerste keer ruzie had met Vanessa om haar vreemde gedrag. 'Wees alsjeblieft niet boos op ons! Wij weten het even lang als jij. Vanessa heeft ons echt niks verteld! Ik zweer het je!' roept Joey dan. Scott knikt even en richt dan zijn woede weer op Vanessa. 'Jij blijft vanaf nu uit mijn buurt, hoor je me!' Kwaad loopt hij dan weg, het park uit.

Vanessa kijkt hem even beteuterd na en barst dan in huilen uit. Meteen staan we alle drie op en lopen we naar haar toe. 'Waarom heb je het ons ook niet verteld?' vraagt Joey. Vanessa kijkt hem betraand aan. 'Zodat jullie me als een hoer zouden zien? Nee, ik kon het niet!' 'Hoelang al?' zucht Bella. 'Maakt het uit? Zwanger is zwanger...' reageert Vanessa snikkend. 'Maar met Taylor, wat in hemelsnaam was je aan het denken!?' gaat Joey weer verder. Vanessa begint harder te huilen. 'Ik ben Scott kwijt...hij haat me...' We kijken elkaar even zuchtend aan. Wat Vanessa nu even nodig heeft is onze steun. Maar aan Joey's blik te lezen, heeft hij nogal moeite daarmee. Hij is het zo te zien eens met Scott. Maar Bella en ik besluiten geen kanten te kiezen, ze heeft het al zwaar genoeg, dus legt Bella haar arm troostend om haar schouders. 'We zijn er voor je,' fluistert ze zacht. Vanessa knikt dankbaar en onarmt haar. 'Dank je,' snikt ze.