CHANGE

Hoofdstuk 144

Hoofdstuk 144: Valentijnsbal

{Tijdsprong van een paar dagen}

'Wie wilt nou weer naar haar stomme feest?!' moppert Joey geirriteerd uit. Bella en ik kijken hem even aan, voordat we weer verdergaan met onze haren. 'Hoe durft ze ons, de feestbeesten, niet uit te nodigen?!' klaagt hij door. Vanessa zucht verveeld. 'Joey, we snappen dat je het niet gewend bent dat je niet uitgenodigt wordt voor een feest. Maar het is Teddy! Je mag haar niet eens!' Joey kijkt haar moordend aan. 'Maakt me geen donder uit! Een feest is een verdomme feest! We missen straks alles!'

'En dan? Er zijn wel meerdere die niet uitgenodigt zijn?' probeert Bella hem te kalmeren. 'Ja, de stomme mensen! Wij horen absoluut niet bij hun!' En hij slaat gekwetst zijn armen over elkaar. 'Joey, vergeet haar stomme feest en laten we morgen iets leuks doen!' stel ik voor. Joey kijkt me spottend aan. 'Ik ben verbaasd dat jij niet flipt. Heeft Hazeal je wel vertelt dat hij wel een uitnodiging heeft gekregen?' Mijn krultang blijft in de lucht hangen. 'Wat?' vraag ik verrast. Vanessa en Bella kijken elkaar even moeilijk aan. 'Ja, je lieftallige vriendje heeft een uitnodiging gekregen en jij niet. Heeft hij niet zijn bek opengetrokken?' gaat Joey zonder genade door. 'Nee...' En ik sla mijn ogen neer.

Waarom heeft hij inderdaad niet gezegd dat hij wel uitgenodigt was?

'Misschien heeft hij wel een goede reden, Valentina, vraag het hem,' reageert Bella snel. Ik kijk haar meteen aan. 'Ja, je hebt gelijk.' En ik ga met een zwaar gevoel in mijn maag weer verder met het krullen van mijn haren.

-

Als iedereen klaar is en we afscheid hebben genomen van Vanessa, rijdt Joey ons naar school toe. Daar aangekomen is alles prachtig versierd in rood en goud. 'Ik heb zo geen zin in deze stomme bal! Ik ben date-loos omdat Daniel weer moest werken,' moppert Bella verveeld. 'Jij bent niet de enige,' gromt Joey, even verveeld als haar. Met lange gezichten stappen we allemaal uit. Mijn gedachtes zijn ook niet bij het bal, maar bij Hazeal. Waarom houdt hij zoiets doms voor mij achter?

We lopen de school binnen. Binnen is alles nog mooier versierd dan buiten. Er wordt ook al aardig gefeest. 'Krijg nou wat, een chocoladefontein!'  roept Joey opeens enthousiast uit. Meteen richten we onze ogen op de fontein. 'Dit moeten we proberen!' roept hij opgewonden uit en hij pakt mijn hand en die van Bella vast en sleurt ons mee. 'Ze hebben ook aardbeien!' roept Bella uit.

We grijpen allemaal naar een stok en prikken enthousiast in de aardbeien, zodat we ze straks kunnen onderdompelen. Net als ik mijn aardbeien onder de chocolade wil dompelen, schrik ik op door een zware stem. Door de schrik bots ik tegen fontein op, waardoor spetters chocolade op mijn jurk en haren terecht komen. 'Verdomme!' roep ik woest uit en ik draai me even woest om, recht in de donkere ogen van Hazeal. Die zijn lach in probeert te houden. 'Wat sta je te lachen, idioot?!' roep ik boos uit. Bella ontfermt zich meteen op me, door met een servetje mijn vlekken weg te vegen. 'Sorry,' piept Hazeal met moeite. 'Ik heb helemaal niks aan een sorry,' zucht ik terwijl ik zie dat de vlekken niet verdwijnen.

Fijn, mijn avond is al verpest.

'Ondanks de vlekken zie je er mooi uit,' probeert Hazeal het goed te maken, maar als hij mijn boze blik ziet houdt hij weer zijn mond. 'En wanneer ging je vertellen dat je uitgenodigt was voor Teddy's feestje?' val ik maar meteen met de deur in huis. Hazeal haalt onverschillig zijn schouders op. 'Moest dat?' Ik voel mijn bloed meteen koken. 'Moest dat? Ja natuurlijk!' En ik sla mijn armen over elkaar. 'Wat? Je bent mijn vriendin, niet mijn moeder?' reageert Hazeal geergerd. 'Maar denk je niet dat...'

'Nee, je hoeft namelijk niet alles te weten!' onderbreekt Hazeal me kwaad. Ik trek verbaasd mijn wenkbrauw op. Wordt hij nu boos...op mij?! 'Hazeal, ik mag alles over je weten, zo werkt dat in een relatie!' Hij schudt zijn hoofd. 'Jeetje, soms ben je echt zo...' En hij sluit zijn mond weer, zijn donkere ogen richt hij boos weg. 'Wat?!' reageer ik agressief. 'Niks!' schreeuwt hij terug, waardoor sommige mensen geschrokken omkijken. 'Schreeuw verdomme niet tegen mij!' schreeuw ik in het spaans terug. 'Misschien moet jij dan niet zo fucking irritant doen!' kaats hij in het spaans terug. 'Ik irritant?' Hazeal knikt. 'Ja, je bent fucking irritant en egoïstisch! Terwijl jij dagen niks van jezelf laat horen, moet ik wel 24/7 melden waar ik ben!' Ik vergroot mijn ogen. 'Dat is niet waar! Ik gun je echt wel vrijheid! Je overdrijft!' Hazeal schudt zijn hoofd.

'Als een relatie hebben zo verstikkend is, dan wil ik geen relatie meer!'

Zijn woorden maken me meteen sprakeloos. Met grote ogen blijf ik hem aanstaren. Ik voel hoe Bella haar hand op mijn arm legt. Tranen wellen op, maar ik vertik het om ze te laten vloeien. 'Oke...' zeg ik dan heel zacht. Tot mijn verrassing klinkt mijn stem dodelijk kalm. Ik kijk Bella en Joey   aan. 'Laten we gaan. We hadden toch geen zin om te komen...' En dan kijk ik Hazeal weer aan. 'Veel plezier op Teddy's feestje...en het spijt me dat je je zo voelt...' En met die woorden loop ik langs hem heen weg.

Ik hoef zijn gezicht gewoon niet meer te zien.
'Klootzak,' hoor ik Joey nog tegen hem zeggen...