CHANGE

Hoofdstuk 180

Hoofdstuk 180: Kleine opbiechting

De volgende dag sta ik met een chagrijnige bui op. Ik heb gisteren tot diep in de nacht geleerd, dus door mijn enorme slaaptekort ervaar ik een intense irritatie in mijn binnenste. Ik slik zonder water mijn twee pillen. Dan staar ik even wezenloos naar mijn spiegelbeeld. Om dan wakker geschud te worden uit mijn trance door Cynthia. 'Verdomme, waar zijn mijn sleutels!' roept ze kwaad terwijl ze in de badkamer rondkijkt. 'Niet hier,' reageer ik sloom en ik verstop snel mijn potje pillen in mijn BH. Cynthia zal kwaad worden als ze mijn potje pillen opmerkt. Lulu had gezegd dat ik genoeg dosis pillen had voor een maand. Maar we zijn al twee weken verder en het potje is al halfleeg. 'Ja, dat weet ik ook,' moppert Cynthia vermoeid. Ze kijkt even in de spiegel. 'Ach ja, mijn haar staat leuk, vind je niet?' En ze frimmelt aan haar elegante knot. 'Ja,' knik ik droogjes. Cynthia merkt het gelukkig niet eens op. 'Oh succes met je tweede examendag. Ik moet verder zoeken!' En ze rent weer de badkamer uit. Ik zucht...

-

'Wauw, jij ziet er uitgerust uit,' groet Scott me vriendelijk als hij me ziet. Ik kijk hem emotieloos aan. 'Dank je,' zeg ik dan. Scott scant me even. 'Oke, dat was sarcastisch. Hoelaat was je op?' vraagt hij dan. Ik zucht. 'Heel de nacht bijna. Ik moet deze examen goed maken. Anders zak ik en dat kan ik echt niet hebben.' Scott knikt begrijpelijk. 'Hoe gaat het verder met je...sinds jullie breuk?' vraagt hij dan voorzichtig. Ik haal mijn schouders op. 'Hij heeft een leuk en plezierig leventje, alsof er niks tussen ons is gebeurd...'
'Dat is niet 100% waar en dat weet je,' reageert Scott meteen. Ik rol met mijn ogen. 'Oke, ik weet het gewoon even niet meer. Ik wil hem haten, maar ik weet dat ik dat niet kan. Ik vind...-' En mijn stem breekt. 'Je vindt hem nog leuk. Dat weet ik,' knikt Scott. 'Nee, ik wil hem niet leuk vinden. Hij heeft me pijn gedaan.' Scott zucht en legt zijn hand op mijn wang, iets wat Hazeal altijd bij me deed. 'Het komt goed. Je zal over heen komen. Uiteindelijk zal je hem vergeten.' En ergens brandt het.

'Ja, het zal wel moeten.' En ik sla mijn ogen neer. 'Hij heeft me nooit verteld dat hij een broer had, weet je...' Scott laat even een verwarde frons zien. 'Hoezo niet?' Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee...Wil ik het weten?' Scott haalt ook zijn schouders op. 'Eigenlijk snap ik het wel hoor. Hij heeft niet zo veel contact met zijn broer. Hij woont namelijk in Mexico en hij hier. Ik heb ergens van hem vernomen dat ze nooit echt hecht zijn geweest.' Ik sla mijn ogen neer. 'Maar hij heeft het wel tegen jou en Robin verteld en het zelfs aan Olivia!' Scott barst in lachen uit. 'Ach, meer weet ik ook niet echt over zijn broer, hoor. Hij vertelde alleen dat hij een broer had en nooit een hechte band met hem had. En Olivia weet het door Robin, die weer nooit zijn mond kan houden als hij verliefd is.' 'Maar alsnog, gewoon een kleine iets wat hij kon vertellen. Is toch niet teveel grvaagd?' Scott schudt zijn hoofd. 'Nee, ik begrijp je wel. Maar je moet het ook via zijn oogpunt bekijken.' Ik knik zwakjes. 'Maar ik was zijn vriendin,' fluister ik dan gebroken. Scott slaat zijn armen over me heen. 'Kom op, niet getreurd om die domme sukkel. Hij zal later wel zien wat hij verloren heeft. Het is een klootzak.' Het feit dat Scott zijn beste vriend beledigt, laat me lachen. 'Kijk, laat die mooie lach aan hem zien en toon hem dat je sterk bent en prima zonder hem kan leven.' Ik schud lachend mijn hoofd. 'Ik kan ook zonder hem leven, let maar op.'

-

'Nu ben ik degene die het weer opgefucked heeft,' zucht Bella triest. We hebben net onze examens weer achter de rug. Dit keer ben ik wel positief. Alleen Bella kijkt zorgelijk uit haar ogen. 'Je haalt het wel,' reageert Joey met volle mond. Bella kijkt hem met glazige ogen aan. 'Denk je dat?' Joey knikt zelfverzekerd. 'Je bent slim. Je kan alles. Dit is een eitje voor je.' En hij kijkt Bella aan met zijn groene ogen. Bella lijkt wel te blozen onder zijn blik. Vanessa en ik, die al die tijd zwijgend toegekeken hebben, kijken elkaar veelbetekend aan. 'Zal wel,' zucht Bella dan en ze slaat haar blik neer. Joey schudt afkeurend zijn hoofd. 'Bella, hoop is nog niet vervlogen. Je hebt morgen nog een examen,' probeer ik dan. 'Ja, maar deze telt dubbel!' En ze slaat haar handen voor haar ogen. 'Misschien zal wat eten je opfleuren, wie heeft nog meer honger?' vraagt Joey dan. Vanessa en ik steken onze handen op. 'Goed, ben zo terug,' zucht hij en hij staat op, om meteen weg te lopen. Op zoek naar eten.

Pas als hij echt weg is, kijken we weer naar Bella, die nog steeds zit te mopperen. 'Bel, wanneer ga je het hem vertellen?' begint Vanessa dan. Bella kijkt langzaam op. 'Wat?' We kijken haar streng aan. 'Je hebt gevoelens voor hem. Ontken het maar niet,' zeg ik ook. 'Meiden,' lacht Bella, maar Vanessa schudt dreigend haar hoofd. 'Geen smoesjes. We hebben er genoeg van. We kunnen het letterlijk aan je ruiken dat je hem leuk vindt!' Bella's bruine ogen vergroten zich. 'Wat?!' En ze ruikt meteen aan haar blouse. 'Nee, je stinkt niet. Je weet wat we bedoelen,' hou ik haar meteen rustig. Bella zucht diep. 'Het is ingewikkeld...'

'Leg uit,' knikt Vanessa. Bella slaakt weer een zucht. 'Misschien voel ik iets voor hem. Maar ik vind onze band veel belangrijker. Ik wil dat niet verliezen.' Vanessa knikt begrijpelijk. 'Maar dat is niet alles,' zegt ze dan. Bella schudt haar hoofd. 'Nee. Ik ben bang dat Joey me niet meer zo leuk vindt.' Ik lach. 'Joey vindt je harstikke leuk, dat weet ik zeker!' Bella kijkt me even hoopvol aan. 'Denk je dat?' Ik knik. 'Waarom vertel je het hem gewoon niet?' vraagt Vanessa. Bella haalt haar schouders op. 'Ik durf niet...Ik weet niet.'

'Bel, maak deze domme fout nou niet. Praat met hem erover!' roept Vanessa uit. Bella sluit haar ogen. 'Wanneer dan? Nu lijkt het me echt geen goed moment!'

'Vertel het hem na de examens,' adviseer ik haar. 'Ja!' roept Vanessa het met me eens. 'Goed...' En Bella opent haar ogen weer. 'Dan heb je gelijk een date voor het eindbal,' knipoogt Vanessa nog. Bella barst in lachen uit. 'Hou op hoor!'