CHANGE

Hoofdstuk 11

Hoofdstuk 11: Een aangename verrassing

'Ja, heb jij hier wel over nagedacht?' moppert Vanessa. Joey kijkt haar boos aan. 'Jij ook al? Jullie hebben toch ook hersenen?' We zuchten en kijken weer naar Hazeal en Scott. Beide hebben ze hun mobielen erbij gepakt en zijn ze aan het bellen. 'We gaan naar gevangenis,' knikt Joey vastberaden. 'Ik mag nooit meer geld lenen van mijn ouders,' voegt Vanessa er ook maar bij. Ik zucht en kijk naar de motor in de verte. 'We kunnen de sleutels in het contact stoppen, toeteren en maken dat we wegkomen...?' Vanessa en Joey kijken me meteen aan. 'Dat klinkt niet zo slecht!' Zachtjes sluipen we, via de struiken, naar de parkeerplaats voor auto's toe. Daar besluiten we dat Joey de sleutels in het contact mag doen. Voorzichtig sluipt hij dus, tien minuten later, de struiken uit. Met een korte sprint rent hij naar de motor toe en stopt de sleutels in het contact. Dan drukt hij drie keer aan de toeter. Dan rent hij weer onze kant op. 'Ik hoop dat...' Maar Vanessa's woorden meteen onderbroken door Scott, die meteen aan komt rennen. 'Hazeal, hij staat gewoon hier!' We wachten gespannen toe, totdat Hazeal aan komt rennen. 'Ik zweer het...als ik erachter kom wie me dit heeft geflikt...' Boos pakt hij zijn motor en kijkt hij Scott aan. 'Dan vermoord ik diegene!'

-

De volgende dag besloten ik en Vanessa het wat rustiger aan te doen, aangezien Hazeal nog steeds woest is dat zijn motor is verplaatst. Hier en daar hebben we opgevangen dat hij aan het rondvragen is voor getuigen. Vanessa en ik hadden toen geslikt. Hazeal mag dan een knappe en onweerstaanbare jongen zijn,  zijn woede-uitbarstingen zijn doodeng. Ik kijk voorzichtig naar zijn rug. Hij was erg gespannen, dat kon ik zien aan zijn schouders. Net als ik mijn pen wil oppakken om mee te doen, gaat de deur open.

Een knappe jongen komt naar binnen gelopen. Zijn pure blauwe ogen scannen kort de klas. Als hij Medusa was, waren we allemaal versteend door zijn schoonheid. Ik hoor naast me Vanessa in ademtekort komen. 'Ja, jij moet Oscar zijn!' roept de docent meteen uit als hij de jongen opmerkt. 'Ja.' Alleen zijn stem al zorgde ervoor dat ik kippenvel tot mijn tenen voelde. 'Ga maar naast Hazeal zitten.' En hij wijst naar de lege plekje naast Hazeal. Oscar knikt en neemt naast hem plaats. Ze geven elkaar kort een blik van verstandhouding. 'Goed, laten we nu onze aandacht bij de les houden!' Maar de aandacht van de meisjes kon hij vergeten, want letterlijk elke meisje staart naar Oscar. 'Die moet ik hebben!' hoor ik Ashley fluisteren. Vanessa tikt me met grote ogen aan. 'Knijp me!' fluistert ze. Ik schud mijn hoofd. Het is allemaal door de hormonen...

-

In de pauze staart zelfs Joey hem verliefd aan. 'Wat een uit modeblad weggelopen model!' roept Joey uit. Zijn groene ogen bestuderen Oscar grondig. 'Jeetje, je kleedt hem zelfs uit,' moppert Vanessa. Joey geeft haar een stoot. 'Hij is werkelijk een plaatje toch, Valentina?' Joey kijkt mij kant op, maar ik staar geboeid naar het rugbyveld waar Hazeal speelt. 'Dat meen je niet!' roept hij uit terwijl hij gaat staan. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Wat?' Met zijn wijsvinger prikt hij bijna in mijn oog. 'Jij, jij vindt hem wel leuk! Als je zelfs alleen naar hem kijkt en niet naar die god daar...dan weet ik het ook niet meer!' Ik volg zijn vinger naar Oscar. 'Ik vind hem niet leuk! En ja, Oscar is zeer knap. Knapper dan Hazeal!' Joey lacht schamper. 'Maar Hazeal heeft je hart gestolen!' knikt Vanessa. Ik schrik door haar woorden en geef haar een klap. 'Nee!' Vanessa lacht terwijl ze op haar zere plek wrijft. 'Kom op, wanneer ga je nou toegeven? Dan kunnen we plannen bedenken zodat hij jou ook ziet zitten,' reageert Joey. Ik zucht diep. 'Nee, ik wil niks met hem! Hij is een klootzak...' Ik staar weer naar het veld waar hij lachend aan het spelen is. 'Een knappe klootzak!'

'Weet je wat?' Vanessa staat ook op en gaat voor me staan. 'Je wilt niet toegeven dat je Hazeal leuk vindt? Prima! Maar dan moet je wel met Oscar praten en een date regelen!' Ik vergroot mijn ogen en barst in lachen uit. 'Hij wilt echt niet met mij uit en nogmaals; ik ben niet toe aan een vriendje!' Vanessa slaakt een diepe vermoeide zucht. 'Jawel, het is de enige manier om te bewijzen dat je niks voor Hazeal voelt...' Ik sla mijn armen over elkaar. 'Ja dag!' Ik prop mijn kartonnen zak in een propje. 'Ik ga helemaal niks doen!' Koppig sta ik op en loop ik naar de prullenbak in de verte. Ze zijn gek. Ik bedoel, ik heb nog nooit een vriendje gehad, laat staan dat ik ervaring heb met praten en flirten. Ik gooi mijn propje afwezig weg. Dat kunnen ze beide vergeten, ik ga helemaal niet met Oscar praten, dat zorgt alleen voor narigheid aan mijn kant.

Ik wil net terug lopen als er een rugbybal voor mijn voeten rolt. 'Hey Valentina! Kan je dat teruggooien!?' hoor ik Scott roepen. Ik kijk naar achteren, waar het veld is. Een stuk of vijftien jongens, inclusief Hazeal, kijken me aan en houden hun handen omhoog. Ik pak de bal op. Adem halen, niet verknallen. Met al mijn krachten gooi ik de bal naar hun toe, maar zoals ik al zei, het leven haat me, vliegt de bal een andere richting op. Het belandt precies op de tafel waar Oscar zit. Zijn fles water valt daardoor om en het water valt over hem heen. 'Sorry!' roep ik meteen uit terwijl ik naar hem toe ren. 'Sorry, dat was zo per ongeluk!' Zonder nadenken probeer ik hem af te drogen met mijn mouwen. 'Oké, rustig!' hoor ik hem zeggen, maar ik blijf als gek hem afdrogen met mijn mouwen. 'Echt, het is al goed,' lacht hij terwijl hij mijn handen vastgrijpt. Ik schrik en kijk langzaam op, recht in zijn blauwe ogen. Ik slik en voel de zenuwen opkomen. 'Oh oké...' Ik schraap mijn keel en laat hem los. 'Dan...eh...ga ik maar weer...' Blozend laat ik hem achter en loop ik zonder op te kijken naar Vanessa en Joey toe, die alles perfect hebben gevolgd.

'Krijg nou wat, Valentina, wat een subtiele move was dat!' roept Vanessa trots uit. Ik mompel dat het een ongeluk was geweest. 'Ongeluk of niet. Hij staarde je na!' Ik moet onbewust lachen. 'Ach, hou op jullie twee!' Maar Joey raakt niet uitgepraat. 'Je had Hazeal's hoofd moeten zien! Ik durf te wedden dat ik een beetje jaloezie zag toen jij als een dolle schoonmaker met je mouwen bezig was. Als je hem nog steeds leuk vindt, kun je hem net zo goed jaloers maken met Oscar!' Ik geef Joey twee klappen. 'Nee, nee, ophouden! Het was een ongeluk en Hazeal is niet jaloers. Misschien keek hij boos, aangezien ik de bal weer helemaal scheef gooide!' Vanessa grinnikt. 'De bal was wel heel erg belachelijk scheef gegooid..' Ik rol met mijn ogen. 'Bedankt, Vanessa.'