CHANGE

Hoofdstuk 139

Hoofdstuk 139: Een typische rust-weekendje

Na school lopen we met z'n vieren naar buiten. Terwijl Bella en Joey over iets doms lachen en Vanessa alleen maar dom mee lacht, kijk ik even snel naar het rugby-veld waar mijn knappe vriendje aan het trainen is. Nog altijd zie ik zijn slapende gezicht voor me en ik kan het verlangen maar niet onderdrukken. En ergens weet ik ook wel dat ik er klaar voor ben. Ik wil namelijk dolgraag naast hem liggen...in een bed. Geen seks! Dat gaat namelijk nog te ver, maar ik denk dat ik het eindelijk aandurf om naast een jongen te slapen. En ik wil graag naast Hazeal liggen, in zijn armen slapen. Ik sluit even genietend mijn ogen. 'Valentina!' Ik open meteen weer mijn ogen en kijk Joey aan. 'Je kwijlt,' moppert hij droog. Ik kijk hem even raar aan, maar voel inderdaad iets nats over mijn kin glijden. Snel veeg ik mijn eigen kwijl weg. 'Waar zat je aan te denken?' vraagt Vanessa meteen nieuwsgierig. Ik duw haar zacht weg. 'Niks! Ik dacht gewoon aan eten!' Bella kijkt even raar op. 'Je dacht aan niks en aan eten?' reageert Joey al voor haar. 'Joey, je kan mij nooit met rust laten, hé!?' Joey kijkt even mopperend naar Vanessa. Ik vang net nog de woorden 'Altijd' en 'Mijn schuld' op. 'Weet je?' zegt Vanessa plots terwijl ze als een debiel voor ons gaat staan. 'Wat?' vragen we alledrie tegelijkertijd. 'Laten we een gezellige slaapfeestje organiseren!' Meteen klapt Bella enthousiast in haar handen. Maar ik en Joey kijken wat minder vrolijker. 'Moet dat? Ik bedoel...' protesteert Joey gelijk, maar Vanessa kijkt hem streng aan. 'Kom op, nog vier maanden en dan is zomervakantie! We zullen allemaal onze diploma gehaald hebben en sommige van ons zullen misschien ergens ver weg studeren! We moeten onze resterende tijd samen goed spenderen!' Joey rolt met zijn ogen. 'Kom op, Nessa, we gaan elkaar heus niet uit het oog verliezen,' lacht hij dan. 'Oh nee? Lieve schat, het gaat gebeuren. Bella gaat opeens komen met dat ze in fucking Seattle wilt studeren, jij gaat naar Europa en Valentina vertrekt met Hazeal naar Los Angeles en wie blijft hier alleen achter? Ik!' We kijken haar even raar aan. 'Nou ja, ik ga dus echt niet naar Europa...wat moet ik daar nou weer doen?' moppert Joey. 'Ja, en waarom zou ik in Seattle willen studeren? Het regent daar elke dag!' moppert Bella ook. 'Ja, Vanessa. Denk je echt dat ik naar Los Angeles ga met Hazeal? Alsof mijn moeder dat gaat toelaten!' Vanessa haalt haar schouders op. 'Ik weet niet, maar een van ons gaat als eerste vertrekken,' zucht Vanessa. 'Prima, laten we een stomme slaapfeestje houden,' zucht Joey. Meteen kijkt Vanessa iets vrolijker. 'Ik zie jullie vanavond!' roept ze nog. 

-

'Ik vind het een top idee!' knikt mijn moeder oprecht blij. Ik kijk haar even verbaasd aan. Ergens had ik verwacht dat ze nee zou zeggen. 'Ik vind het geweldig dat je bij Vanessa blijft logeren. Zo heb jij even een rustige weekendje!' En mijn moeder kijkt weer naar haar laptop. 'Echt? Ik bedoel...die meneer Benson kan ons bellen over...-' 'Mija, maak je daarover niet druk. Als hij je belt, laat ik je het zo snel mogelijk weten!' Ik kijk mijn moeder even achterdochtig aan. 'Beloofd?' Mijn moeder kijkt zuchtend op. 'Beloofd!' En ze richt zich weer op haar werk. 'Goed,' knik ik dan en ik besluit Vanessa meteen te appen dat ik bij haar mag slapen. Als ik dat heb gedaan, pak ik mijn spullen in. Als ik daarmee klaar ben, loop ik weer naar de woonkamer toe. Waar mijn moeder nog steeds zit te werken. 'Weet je het zeker, mam? Ik kan ook gewoon thuis blijven? vraag ik voor de zekerheid. Mijn moeder schudt koppig haar hoofd. 'Ga nou maar, mija, geniet ervan! Je hebt het verdiend!' Ik zucht, maar besluit toch te vertrekken...

-

Eenmaal bij Vanessa thuis zijn Bella en Joey er al. Bella met een stralende gezicht en Joey met een nors gezicht. 'Ik ben de enige jongen!' had ik hem net horen klagen. 'Misschien kan je aan Valentina vragen of zij Hazeal voor je uitnodigt?' had Bella voorgesteld. Maar die plan werd meteen vermeden. 'Nee! Het is onze avond!' had Vanessa geschreeuwd en dat was dat. 'Goed, ik heb een fles tequila gesmokkeld!' En Joey pakt uit zijn tas een fles tequila. Vanessa kijkt hem meteen sipjes aan. 'Ugh, ik mis alcohol! Ik mag helemaal niks drinken!' Joey legt drie kleine glazen op de bijzettafel. 'Geen probleem, wij drinken wel voor jou!' En hij schenkt lachend voor ons in. 'Idioot,' moppert Vanessa zachtjes. 'Trouwens waar zijn je ouders?' vraagt Bella benieuwd. 'Mijn ouders?' Vanessa haalt haar schouders op. 'Aan het werk...' We knikken even. 'Alsjeblieft!' roept Joey dan en hij overhandigt mij en Bella een glaasje. 'Serieus? Jullie gaan gewoon zonder mij drinken?!' roept Vanessa uit. Joey, ik en Bella kijken elkaar even aan. 'Inderdaad,' lachen we dan en we proosten doodleuk voor haar neus. Dan drinken we in een keer onze glaasje leeg. 'Ik hoop dat het heeft gesmaakt,' mompelt Vanessa nors als we onze lege glaasjes weer bijvullen. 'Ah, kom op...nog hoeveel maanden moet je nog?' vraag ik. 'Ik moet nog zes hele maanden en dat terwijl ik nog steeds niet uitgerekend ben!' Joey trekt even een moeilijke gezicht. 'Nou, laten we proosten dat jouw zwangerschap soepel en snel verloopt!' roept Bella en ze heft haar glaasje op. Ook ik en Joey heffen onze glazen op. 'Op een soepele zwangerschap!' roepen we dan in een koor uit. Vanessa barst meteen in lachen uit. 'Jullie zijn niet normaal!' En ze schudt haar hoofd.