CHANGE

Hoofdstuk 92

Hoofdstuk 92: Queens

Terwijl de trein met veel kabaal wegrijdt, staan ik en mijn moeder een beetje verloren op het perron. Hier en daar lopen voorbijgangers ons voorbij. Het was voor mij een tijdje geleden dat ik hier in Queens ben geweest, ook al heb ik hier 3 jaar gewoond. Mijn moeder pakt onverwachts mijn hand vast. 'Kom, we moeten naar buiten.' Nadat we kriskras door alle hallen hebben gelopen, komen we uiteindelijk buiten terecht, waar de sneeuw ons opwacht. 'Elisabeth!' horen we dan iemand uitbundig roepen. We draaien ons meteen om, om twee figuren ons kant op te zien rennen. Ik moet meteen glimlachen. 'Elisabeth, Valentina, wat ben ik blij om jullie weer te zien!' Tante Isabella geeft me een warme knuffel. 'Ik ben blij om weer hier te zijn,' knik ik oprecht. Tante Isabella knikt. 'Je oude vrienden vinden dat misschien ook. Ze kunnen niet wachten om je weer te zien!' Ik glimlach kort. Dan richt tante Isabella haar aandacht naar mijn moeder. Meteen sta ik oog in oog met de betoverende Cat, die er werkelijk waar prachtig uitziet in haar lange zwarte winterjas. 'Ze kunnen allemaal niet wachten om je weer te zien! Het zal net zoals vroeger zijn, toen we kleiner waren, nichtje,' knikt ze. Ik glimlach weer. 'Laten we gaan dan.'

-

Eenmaal bij Cat's huis leggen we snel onze koffers weg. Daarna drinken we nog even wat warme chocolademelk. Maar dan kan Cat het niet meer aan. 'Kom nou, ze willen je zien!' roept ze ongeduldig naar me. Ik kijk zuchtend naar mijn moeder, die me goedkeurend toeknikt. 'Best.' En ik sta op van de tafel. 'Kom!' En ze sleurt me al mee naar de smalle gang. 'Ze staan buiten,' zegt ze nog terwijl ze in een rap tempo haar jas en schoenen aandoet. Ik heb haar eigenlijk nog nooit zo snel iets zien doen. Nadat ik ook mijn schoenen en jas aan heb gedaan, lopen we naar buiten toe. De lucht was ijzig koud en de hemel begon al te kleuren, maar dat hield Cat niet tegen. Ze wilde per se naar buiten. We lopen een klein stukje van haar flat vandaan, om dan stil te staan. 'Waarom staan we stil?' vraag ik meteen, maar mijn stem wordt meegenomen door de wind. Voor ons staan namelijk twee giechelende meisjes, die me met veel bewondering aankijken. Een van hun, een bruinharige meisje met een zwarte muts, gaat voor me staan. 'Ken je me nog, Valentina?' Haar bruine ogen kijken me vriendelijk aan. Heel even verschijnt er een twaalfjarige meisje voor mijn netvlies, met een beugel en een bril. 'Macy,' knik ik dan als ik haar eindelijk herken. Macy glimlacht breed. 'Je kent me nog!' Ik grinnik. 'Ik vergeet mijn allereerste beste vriendinnen in Queens nooit!' Macy kijkt lachend naar het andere meisje, met de donkere bos krullen. 'Moet je eens zien hoe je veranderd bent,' lacht ze en ze geeft me een knuffel. 'Geweldig dat je weer hier bent in Queens. Hoe bevalt Brooklyn?' vraagt Macy benieuwd. Ik haal mijn schouders op. 'Het gaat wel. Ik heb daar ook vrienden en het is er prettig wonen,' knik ik. 'Ja, vooral er nu een jongen uit Los Angeles ernaartoe is verhuisd,' grinnikt Cat speels. Macy lijkt de hint niet te snappen, maar Demi pakt me meteen stevig vast. 'Naam, leeftijd, afkomst en een foto graag!' Ik moet lachen om haar brutale nieuwsgierigheid. 'Wacht, je bedoelt dat Valentina een vriendje heeft? Dat ik dat nog eens kan meemaken!' roept Macy dan uit. Cat tikt me lachend aan en seint naar me dat ik ze het moet vertellen. Ik haal mentaal mijn schouders op. Wat maakt het uit? Ze wonen toch hier. 'Ja. ik heb een vriendje.' Demi klapt uitbundig in haar handen. 'En? Hoelang al?' Ik glimlach bescheiden. 'Al veertien dagen...'

'Twee weken pas?! Nou, nou, hij is dus vers,' grinnikt Macy. 'Nou niet helemaal hoor. Valentina had al sinds de eerste schooldag al een crush op hem. Pas na 4 maanden is het eindelijk gebeurd..,' knikt Cat terwijl haar ogen even gevaarlijk glanzen. Macy kijkt even verbouwereerd naar Demi. 'Vier maanden, dat is best lang.' Ik haal mijn schouders op. 'Doet er niet aan toe. Ik heb nu met hem. Hij was het wachten waard...'

'Oh mijn God, hij was je eerste keer?!' roepen Demi en Macy meteen uit. Hun stemmen echoën zelfs door de besneeuwde straat. Cat pakt meteen mijn armen vast. 'Wat?' vraagt ze verward. 'Nee, nee, niet zo. Ik ben nog maagd. Ik bedoelde dat na al die wachten en hopen dat ik gewoon blij ben dat we iets hebben,' leg ik het snel uit. Cat laat opgelucht mijn armen weer los. 'Oh, je bent nog maagd,' knikt Macy begrijpend. 'En jullie? Hoe zit het met jullie?' lach ik. 'Ik heb vier weken geleden het moeten uitmaken met mijn vriendje. Macy zit nu in een date-fase met een jongen. Dus alles gaat prima,' reageert Demi. 'Het spijt me,' knik ik snel naar Demi, maar ze wuift het al weg. 'Ik vond hem toch al niet meer zo leuk. Na een paar hete avonden raak je snel verveeld.' Cat rolt even met haar ogen. Waarschijnlijk uit ergernis.

'Maar we zijn erg blij om je weer te zien, Valentina, hoelang blijf je hier nog eigenlijk?' vraagt Macy dan. 'Tot volgende week, na oud en nieuw.' Macy knikt. 'Goed, dan hoop ik nog dat we ergens deze dagen kunnen afspreken, weet je wel, even wat drinken en de goede oude tijden  erbij halen.' 'Dat lijkt me leuk,' glimlach ik. 'Dat wordt dus een date!' roept Cat dan enthousiast.

-

Als we weer bij Cat's thuis zijn, sleur ik Cat snel mee naar haar kamer. 'Is er iets tussen jou en Demi?' vraag ik haar dan meteen. Cat haalt lichtelijk haar schouders op. 'Niet per se, het is gewoon dat we niet echt bepaald vriendinnen meer zijn...' Ik neem plaats op haar bed. 'Wat is er nu weer gebeurd, Cat?' Cat draait haar rug naar me toe en staart even uit haar raam. 'Het is té beschamend...' Ik knipper verbaasd met mijn ogen. 'Cat, je kan alles bij me kwijt. Vertel op!' Cat laat haar hoofd zakken en slaakt een diepe zucht. 'Het is al een tijdje geleden gebeurd...maar de mensen praten er nog steeds over...' Ik blijf zwijgen, wachtend op haar volgende zin.

Maar in plaats dat ze verder vertelt, draait ze zich met een ruk naar me om. 'Valentina...ze is lesbisch! Ze is lesbisch en ze kuste me!' Ik vergroot mijn ogen. 'Wat?' Cat knikt heftig met haar hoofd. 'Ik wees haar natuurlijk af, ik bedoel, geen haat op lesbiennes, maar ik val op jongens. Ze werd kwaad en maakte meteen misbruik van me!' Ik sta meteen op. 'Hoe maakte ze misbruik van je?!' Ik voel me langzaamaan kwaad worden. 'Ze heeft op een of andere manier een foto van me gemaakt toen zij me kuste. Ze heeft de foto naar iedereen gestuurd. Nu denkt iedereen dat ik lesbisch ben en...-' Haar stem breekt even. 'Wat een bitch! Hoe durft ze nog zo zoetjes tegen me te doen waar jij bij bent!?' Cat haalt zuchtend haar schouders weer op. 'Ze heeft toen daarna sorry gezegd. Alsof ik daar zoveel aanheb...' Ik ga vloekend weer op haar bed zitten. 'Cat, je kan het haar niet zo gemakkelijk vergeven voor dit!' Cat kijkt me aan. 'Nee natuurlijk niet, nichtje, ik wacht alleen op het juiste moment...'