CHANGE

Hoofdstuk 170

Hoofdstuk 170: Universiteitenbeurs

'Ik denk dat New York University wel iets voor mij is,' knikt Bella en ze bestudeert kort de flyer in haar hand. 'Ugh, jij mag nog wel kiezen. Mijn ouders zijn vastbesloten om mij naar Columbia-universiteit te sturen,' moppert Joey verveeld. 'Oh die beroemde universiteit waar honderden bekenden zijn afgestudeerd?' roept Vanessa enthousiast uit. Joey knikt. 'Ja die. Echt, ik heb het liever simpel. Zoals New York University.' Bella kijkt even blozend weg. Vanessa en ik zien het en grijnzen even. 'Maar genoeg daarover...naar welke wil jij?' vraagt Joey dan aan mij. Ik haal meteen mijn schouders op. 'Geen idee. Ik heb nog geen enkele bekeken...' Bella, Vanessa en Joey vergroten geschrokken hun ogen. 'Lieve schat, je moet wel gaan zoeken! Je bent toch niet een van die types die wacht op een wonderbaarlijke beurs?' vraagt Bella bezorgd. Ik zucht. 'Nee, ik weet niet. Ben niet echt op zoek.' Joey schudt afkeurend met zijn hoofd. 'Goed dat je het nu zegt. Er is precies op dit moment een universiteitenbeurs gaande. We kunnen meteen even  een kijkje nemen.' Ik kijk Joey vermoeid aan. 'Nee Joey, laten...-' Maar hij laat me niet eens uit praten. 'We gaan! Na school!' roept hij koppig uit. En ik ben veel te suf om terug te reageren.

-

Na de trainingen lopen we met z'n vieren naar de metro toe. De beurs is namelijk in Queens. 'Misschien wil Cat ons wel vergezellen?' stelt Bella voor. Maar ik schud snel mijn hoofd. 'Cat heeft al een universiteit op oog.' En ik moet meteen lachen als ik eraan denk. 'Welke dan?' vraagt Vanessa benieuwd. 'Queens College,' beantwoord ik haar vraag. Vanessa fronst even. 'Is dat niet gewoon een stadsuniversiteit?' vraagt Joey. Ik knik. 'Cat weet nog niet wat ze wilt worden. Dus gaat ze gewoon daar naartoe.' Bella lacht even. 'Ze kan toch ook gewoon naar New York University gaan? Gezellig samen studeren met mij!'

'Denken jullie dat we nog contact zouden hebben?' vraagt Vanessa plots. Joey en ik kijken haar even aan. 'Waarom die vraag?' vraagt Bella verrast. 'Gewoon. Ik bedoel, Bella gaat in Lower Manhattan studeren, Joey aan de andere kant van Manhattan, ik blijf hier met mijn baby in Brooklyn en...Valentina heeft geen idee wat ze wilt.'

'Geen zorgen, Nessa, ik blijf ook hier in Brooklyn,' lach ik en ik sla een arm over haar heen. 'Nee, ik wil dat je gaat studeren, gek!' roept Vanessa uit en ze geeft me een klap. 'Ja, je wilt toch wel verder studeren?' vraagt Joey ook door. 'Ja natuurlijk, maar ik weet gewoon niet welke richting ik moet kiezen...' Bella slaat haar arm over me heen. 'Geen zorgen, meid, we komen er wel.' En we kijken allemaal naar voren, waar we de metrostation zien staan.

Als we eenmaal in de metro zitten, op weg naar Queens, tikt Joey me even aan. Met zijn vinger wijst hij even naar een jongen die erg op Hazeal lijkt. Ik schrik even. Maar gelukkig beseffen we allebei op tijd dat Hazeal daar niet zit. Het is gewoon een jongen dat erg veel op hem lijkt. 'Lijkt wel een twintiger-versie van Hazeal,' knikt Joey, ook duidelijk verward. Ik zucht en sla mijn ogen neer. Het doet nog steeds pijn. De wond is nog steeds erg vers.

'Het spijt me, Valentina, ik wilde je niet van slag maken,' fluistert Joey meteen. Maar ik schud mijn hoofd. 'Geen zorgen, Joey, liefdesverdriet hoort er nou eenmaal bij.' En ik kijk snel uit het raam. 'Ja, maar vreemdgaan niet. Dat is een stomme trend geworden,' fluistert Joey boos. 'Ja, al helemaal als het met je aartsvijand is...' Joey maakt een raar geluidje. 'Dat maakt me gewoon nog bozer, weet je dat? Teddy stond al bekend als de relatieverbreker. Maar dat ze jouw relatie kapot heeft gemaakt...die bitch heeft lef!' Ik haal mijn schouders op. 'Zo goed was onze relatie toch niet.'

Joey knikt met me eens. 'In Spanje kon ik hem werkelijk waar niet meer uitstaan. Hij besteedde de eerste dagen geen enkele aandacht aan jou, pas toen Oscar met je aanpapte en jij je goddelijke lichaam liet zien, wist hij meteen weer dat hij een vriendin had. De klootzak,' gromt Joey. 'Ja en zelfs toen had hij al wat met Teddy. Ik kan maar niet geloven dat het allemaal recht voor mijn neus gebeurde.'

'Blijkbaar waren je voorgevoelens waar,' hoor ik Bella opeens zeggen, die tegenover ons zit. Vanessa, die naast haar zit, knikt ook. 'Ja, maar ik ben toch dom geweest. En blind. Ik had het kunnen stoppen, maar in plaats daarvan dramde ik niet door.' Joey legt troostend zijn hand op de mijne. 'Maakt niet uit. Je vind zo wel een ander. Misschien die twintiger-versie Hazeal. Hij kijkt steeds naar je,' fluistert Joey dan in mijn oor. Voorzichtig kijk ik via mijn ooghoeken naar de jongen die op Hazeal lijkt. Hij heeft vreemd genoeg dezelfde zwarte haren als hem. Alleen zijn ogen zijn amberkleurig. Stel je eens voor dat Hazeal lichte ogen had...

Dan had ik hem zeker niet kunnen weerstaan.

'Ik heb geen zin in relaties. Bovendien is mijn vertrouwen in de mens verzwakt. Misschien is hij nog erger dan Hazeal,' zucht ik en ik kijk snel weg, nadat de jongen mij een glimlach heeft geschonken. Vanessa knikt goedkeurend. 'Kan wel zo zijn, maar hij is wel knapper dan Hazeal. Eerlijk?' lacht Bella, die de jongen ook opgemerkt heeft. Joey rolt meteen met zijn ogen. 'Misschien heeft hij wel een lelijke karakter!' Maar Bella wuift zijn woorden ongeïnteresseerd weg. 'Ach, wat maakt het uit? Hij stapt al uit.' En met z'n vieren kijken we toe hoe hij uitstapt tussen Brooklyn en Queens...