CHANGE

Hoofdstuk 198

Hoofdstuk 198: Het eindbal

Zwijgend kijk ik toe hoe mijn moeder de blauwe koffer in de hal neerlegt. Ik kan nog steeds geloven dat ze vannacht zal vertrekken. 'Je ziet er prachtig uit, mija,' knikt mijn moeder als ze weer voor me staat. Ik glimlach. 'Zo volwassen.' En ze strijkt kort over mijn jurk. 'Bedankt mam.' En ik zie dat ze haar tranen in probeert te houden, iets wat mij ook emotioneel maakt. 'Ik ga je missen, mam,' zeg ik zacht. Mijn moeder lacht. 'Valentina...?' Maar ik onderbreek haar al door haar te knuffelen. Haar heerlijke geur dringt diep tot me door. 'Ik zal je ook missen,' hoor ik haar dan ook zeggen. 'Oke, oke, kom op! Ik wil een foto!' horen we Cat roepen. Waarschijnlijk is haar telefoon opgeladen en wilt ze nu honderd foto's van mij maken. Mijn moeder laat me meteen los en poseert alvast. Lachend begin ik ook te poseren. 'Ziet er goed uit, dames!' roept Cynthia, die de woonkamer binnen komt lopen. 'Ja toch!' reageert Cat, alsof zij zojuist gecomplimenteerd werd. 'Je ziet er inderdaad mooi uit, Valentina,' knikt tante Isabella, die al die tijd zwijgend op de bank toekijkt. 'Dank je, tante,' reageer ik beleefd. 'Je vader zou zo trots op je geweest zijn,' fluistert ze met waterige ogen. 'Mam!' roept Cat bestraffend uit. Maar ik wuif haar weg. 'Nee, het is goed. Ik ben ook benieuwd hoe het geweest zou zijn als mijn vader me zou zien.' 

'Natuurlijk beretrots,' reageert mijn moeder lachend. 'Heb je een date, Valentina?' verandert Cynthia dan subtiel het onderwerp. 'Nee...ik had daar niet echt aan gedacht en ik denk dat ik gewoon met Bella en Vanessa ga dansen,' zucht ik. 'En die ene jongen?' vraagt tante Isabella nietsvermoedend. 'Wie?!' roepen we alledrie uit. 'Die Hazeel ofzo?' moppert ze. Ik vergroot mijn ogen. Maar Cat is me al voor. 'Nee! Die klootzak hoeven we niet meer!' roept ze boos uit. 'We?' stamel ik verward. 'Ja, die jongen is geen goed. Dus alleen maar beter dat ze gewoon met haar vriendinnen gaat feesten,' knikt mijn moeder ook. 'Cat?' vraag ik verward. Maar mevrouw wuift me weg. 'Geen probleem, Valentina, ik heb je!' Tante Isabella kijkt even naar Cynthia. 'Zo, het was een vraag, had je toch ook gezien?' Cynthia barst in lachen uit. 'Ik ga jullie allemaal missen, zeg. Het huis gaat best stil zijn,' zucht ze dan. Mijn moeder loopt glimlachend naar haar toe. 'En we bedanken je zeer voor je gastvrijheid, Cynthia. Zonder jou hadden ze Valentina ergens anders gedropt!' Tante Isabella en Cat knikken. 'Graag gedaan. Ik ben gewoon blij dat ik iets voor jullie heb kunnen betekenen. Buren helpen elkaar gewoon.' En ze geeft mijn moeder een knuffel. 'Awh, een groepsknuffel!' roept Cat uit en ze pakt mij vast en sleurt me mee naar Cynthia en mijn moeder. Tante Isabella voegt zich ook toe. 'Geweldige verbintenis,' grinnikt Cat terwijl iedereen onarmt wordt.

-

De school was prachtig versierd in goud, rose en wit. Iedereen is vrolijk en de muziek is goed. Vanessa en Bella zien er allebei prachtig uit in hun jurken. En ondanks de vrolijkheid ervaren wij drieën een grote gemis. 'Laten we drinken voor Joey,' stelt Bella dan voor. Vanessa kijkt haar sceptisch aan. 'Ik weet niet of jij het gezien heb, maar ik ben nog altijd zwanger!' Bella rolt met haar ogen. 'Het hoeft niet per se alcohol te zijn!'

'Ja, je kan gewoon limonade drinken,' reageer ik. Vanessa knikt moeilijk. 'Ik kan niet wachten totdat ik eindelijk alcohol mag drinken!' Bella en ik barsten in lachen uit. 'Nog even, meid.' En we pakken haar handen vast en nemen haar mee naar de tafels gevuld met drinken en voedsel. 'Wacht eens, we zijn op een schoolfeest. Ik denk niet dat ze hier alcohol hebben,' mompelt Vanessa als ze de tafel heeft gescant. 'Oh ja, dan drinken we gewoon ook limonade,' zucht Bella en ze begint voor iedereen te schenken. Vanessa glimlacht. 'Dit vind ik leuker,' zegt ze nog en ze neemt haar beker aan. 'Op Joey, zou ik dan zeggen,' grinnikt Bella. 'Op Joey!' roepen ik en Vanessa tegelijkertijd en we nemen een slok van onze drankje. 'Ugh, te zoet!' walg ik meteen uit. Vanessa lijkt het wel lekker te vinden. 'Laten we nu gewoon lekker genieten van deze avond. We hebben het allemaal verdiend,' zegt Bella dan. We knikken, leggen onze bekers weg en lopen de dansvloer op.

De muziek is erg goed. Iedereen danst mee. De ritme van het muziek laat mijn heupen verleidelijk zwaaien, iets wat bijna automatisch gaat. Normaal zou ik ook met mijn lange haren zwaaien, maar die heb ik afgeknipt. Maar dat maakt niet uit, ik verzin ter plekke wel verleidelijke pasjes. Ook Bella en Vanessa gaan los. We vergeten langzaamaan onze problemen en dansen er op los. Voor mij voelt als verlossing. Al mijn stress, verdriet, woede en vermoeidheid gooi ik er uit. Het voelt goed.

Voor ik het weet vliegt de tijd voorbij, want Vanessa is uitgeput. Dus besluiten we aan de kant een lege tafeltje op te zoeken. 'Even zitten,' zucht Vanessa en ze ploft neer op een stoel. Bella en ik ploffen ook neer. 'Moet je Olivia en Robin eens zien,' grinnikt Bella dan. Ik kijk naar de dansvloer. Daar zie ik inderdaad een stelletje dansen. Ik heb Olivia nog nooit zo zien stralen. Ze heeft Robin erg lang leuk gevonden. 'Werd eens tijd tussen die twee, he?' hoor ik Scott dan zeggen. Ik kijk links van me. 'Je wilt niet weten hoe erg we Robin geholpen hebben,' lacht hij. Ik lach ook. 'Ziet er goed uit, Jones,' knik ik goedkeurend als ik zijn pak zie. 'Vind je? Het is geleend hoor!' En hij trekt een gek gezicht. 'Ieuw! Je hebt hem wel gewassen toch?' reageert Bella ook. 'Nee, hij was al schoon!' reageert Scott sarcastisch. 'Scott!' gilt Bella walgend uit. 'Ja, het is een viespeuk!' bemoeit Hazeal zich er plotseling mee. Ik frons even. Ik durf namelijk te wedden dat hij eerst daar niet stond.

'Nee, hij maakt een grapje!' lacht Scott, terwijl hij hem weg probeert te duwen. 'Nee, er zit zelfs een koffievlek op,' lacht Hazeal. Zijn lach is zoals altijd prachtig. 'Ga iemand anders zijn outfit verpesten!' moppert Scott beschaamd. Bella en Vanessa barsten in lachen uit. 'Je ziet er goed uit, jongen,' zucht Hazeal verslagen. En Scott kan weer lachen.

'Maar zal ik jullie nu iets over Hazeal vertellen,' grijnst Scot vals en hij buigt zich voorover zodat Bella en Vanessa niks zullen missen door de harde muziek. Hazeal rolt met zijn ogen en kijkt naar mij. 'Hij denkt dat hij iets tegen me heeft,' grijnst hij. Ik haal mijn schouders op. 'Misschien heeft ie dat wel?' Hazeal barst in lachen uit. 'Ja zal wel.' En hij neemt naast me plaats.

'Zo, dit is de laatste avond dat we elkaar zien, he...' zucht hij dan. Ik knik afwezig. 'Waar ga je studeren?' vraagt hij benieuwd. Ik kijk hem langzaam aan. 'Waar ga jij studeren?' beantwoord ik zijn vraag met een vraag. 'Ik ga gewoon hier in New York studeren, hoor,' reageert hij. 'Dus je gaat niet terug naar Los Angeles?' Hazeal schudt zijn hoofd. 'Ik heb bewust gekozen om hier te blijven...' En zijn ogen staren me veelbetekend aan. Snel kijk ik weg. Mijn hart gaf zojuist een kick. En ik ken die kick. Ik zucht even. Dan kijk ik Hazeal weer aan. Zijn ogen intenser dan ooit.

'Het is onze laatste avond. Laten we genieten...' En ik glimlach.