CHANGE

Hoofdstuk 152

Hoofdstuk 152: Naar gevoel, Spanje deel 5

Na nog een uur gewacht te hebben, arriveert de helft van ons team. 'Waar zijn Hazeal en Teddy?' vraagt Robin meteen. Ashley haalt onverschillig haar schouders op. 'Ze zijn nog even snel naar de markt gegaan. We waren jullie citroenen vergeten.' Robin sluit even geergerd zijn ogen, maar zegt verder niks meer. 'Waarom zijn jullie niet met hun meegegaan?' vraag ik dan snel. Mijn toon klinkt nog net niet wanhopig. 'Ze redden het prima wel. Ze zullen er zo wel zijn,' reageert Oscar vermoeid en hij neemt zuchtend plaats op de bank. 'Wat ben je aan het doen, gozer? Door jullie trage inkopen lopen we zwaar achter, dus ik stel voor dat iedereen ons helpt met koken!' roept Joey uit en hij sleurt Oscar van de bank af. 'Wat? We kunnen niet koken, daarom zijn we boodschappen gaan doen!' roept Scott verbaasd uit. 'Jullie duurden te lang,' moppert Olivia ook. Scott en Oscar kreunen het vermoeid uit. 'Geen gezeur, had sneller inkopen gedaan!' zucht Bella en ze wenkt Scott naar zich toe. Die loopt zacht vloekend haar kant op, duidelijk geen zin om te helpen. Terwijl we alles uitpakken en sorteren, lijk ik de enige te zijn die zich druk maakt om Hazeal en Teddy. Ik kan maar niet geloven dat de groep uitgerekend hun twee alleen laten. Ze kunnen nu van alles doen! En ik raak er gewoon gek van! Ik wil hem vertrouwen, maar sinds hij vanochtend zo beschermend tegen Teddy gedroeg, kan ik hem gewoon niet meer blindelings vertrouwen. Er is iets gaande tussen die twee. Dat voel ik!

Voor ik het weet scheur ik de zak aardappen kapot door mijn overweldige emoties. Snel hurk ik neer en begin ik als een gek alles op te ruimen. Bella schiet me meteen te hulp. 'Valentina, rustig aan,' zegt ze nog. Maar ik luister niet. Ik zit nog steeds te piekeren om Hazeal. 'Valentina!' sist Bella dan en ze grijpt naar mijn handen. 'Wat?' reageer ik terug. 'Je trilt, wat is er?' vraagt ze bezorgd. Ik zucht en kijk even de keuken rond. Gelukkig heeft niemand ons door. 'Het is Hazeal. Hij is alleen met Teddy en ik vertrouw het niet!' Bella sluit kort haar ogen. 'Valentina, ik dacht dat we dit achter ons zouden laten. In een relatie hoort nou eenmaal vertrouwen. Anders is het geen gezonde relatie!' Ik bijt op mijn lip. 'Dat weet ik, maar ik ben gewoon bang. Ik ben bang dat hij Teddy veel leuker vindt en ik haat dat!' Bella barst zachtjes in lachen uit. 'Hoezo zou hij Teddy boven jou verkiezen? Jij bent het eerste meisje met wie hij een relatie aangaat!?' Ik pak haar handen steviger vast. 'Daarom juist! Snap jij het dan niet? Hij heeft toch bindingsangst! Het heeft hem veel moeite gekost om zich aan me te binden, maar ik ben bang dat hij aan het afbrokkelen is en weer verlangt naar zijn manier van leven! Hij heeft al eens daarover geklaagd en daar was je bij!' Aan Bella bruine ogen te merken, lijkt ze het eindelijk te begrijpen. 'Oke, stel je voor dat hij aan het afbrokkelen is...waarom Teddy?' Ik haal mijn schouders op. 'Ze is mooi en bijna alle jongens voelen zich aangetrokken tot haar, ook al is ze een verschrikkelijke bemoeial!' Bella knikt begrijpend. 'Ik denk dat we nu nog niet conclusies moeten trekken. Misschien zijn ze echt alleen vrienden, dat kan toch?' zucht Bella dan. 'Vrienden? Sinds wanneer heeft Hazeal een vriendschappelijke vriendin gehad? Letterlijk nooit! Voor onze relatie zag ik hem haast nooit met meisjes praten, maar nu opeens wel. Er is iets gaande, Bel!' Bella knikt snel. 'Oke, oke, we zullen dit uitzoeken. Maar probeer voor nu even te concentreren op de wedstrijd, goed?' Ik knik met moeite. Snel staan we weer op en leggen we de aardappelen op de aanrecht. 'Hehe, waren jullie aan het spelen ofzo?' moppert Joey, die langs ons loopt. We schudden snel onze hoofden en gaan verder met onze taken.

-

Pas een halfuur later arriveren Teddy en Hazeal. Breedlachend lopen ze naar ons toe. Maar niemand lacht terug. Er is ondertussen veel mis gegaan in de keuken. Robin is buiten zichzelf van woede als hij Hazeal en Teddy ziet lachen. 'Ja, en de citroenen?!' schreeuwt hij woest. Teddy's lach verstomt meteen, maar Hazeal laat nog steeds een kleine grijns zien. 'Hier.' En hij houdt triomfantelijk een zak omhoog. Snel pakt Robin het ruw van hem af, om dan even zwijgend naar de inhoud te staren. 'Dit...zijn...limoenen...' En met vuur in zijn ogen kijkt hij naar Hazeal. 'Oh sorry, het was erg druk,' moppert Teddy onverschillig. 'Ja, we wisten allebei niet echt wat citroenen waren,' knikt Hazeal ook.

Dit keer ervaar ik een vurige woede in mijn binnenste. 'Oh, dus je kon niet iemand anders meevragen naar de markt? Iemand die verstand heeft van citroenen?' kaats ik bot tegen hem. 'Wat maakt het uit? Teddy wilde graag mee, dus waarom niet?' reageert hij droogjes terug. 'Oh...Teddy wilde mee...' En ik kijk kwaad naar Teddy, die even snel grijnst. 'Waarom doe je zo? Wees niet zo jaloers,' gaat Hazeal dan gewoon verder. Ik sper mijn ogen wijd open. Is hij fucking serieus? 'Ik moet niet zo jaloers zijn, zeg je?' Hazeal knikt. 'Al sinds vanochtend! Ik heb je blikken wel gezien! We zijn vrienden, Valentina! Dus stop met die kinderachtige gedoe van je!'

Ik zweer het je, als blikken konden doden, dan was hij morsdood geweest. Hoe durft hij me zo te vernederen waar iedereen bij staat. Hij heeft verdomme veel lef! Misschien te veel, denk niet dat hij over me heen kan lopen als een deurmat. 'Tegen wie loop jij zo te praten?' grom ik woest. 'Tegen jou,' reageert Teddy heel erg bijdehand. Ik voel mijn handen jeuken, ze verlangen naar Teddy's huid. Zij is de reden dat ik en Hazeal steeds vaker ruzie hebben. Sinds ze met haar stomme verjaardagsfeestje kwam, waar ik niet voor uitgenodigd was.

Dus zonder nadenken loop ik naar haar toe en geef ik haar dé klap van haar leven, iets wat haar ouders hadden moeten doen. 'Vieze hoertje,' sis ik nog kwaad naar haar, voordat Joey en Bella me wegsleuren. Olivia en Oscar kunnen alleen lachend klappen en me toejuichen. 'Wat de fuck is jouw probleem!' roept Hazeal meteen uit, terwijl hij voor Teddy gaat staan. Teddy kan alleen jammerend haar rode wang verbergen. 'Zij is ons probleem! Je bent alleen maar bij haar!' roep ik uit. 'Hoe bedoel je? Ik was toch gisteren de hele dag bij je! We hebben zelfs samen geslapen!' kaatst Hazeal terug. Meteen valt er een korte ongemakkelijke stilte, waar Joey me grijnzend aan blijft kijken. De viezerik.

'Hazeal, je weet dondersgoed wat ik bedoel. Je deed het zelf ook uit jaloezie!' zeg ik dan, terwijl ik Joey negeer. 'Jaloezie? Ik was gewoon bij je!' roept Hazeal geirriteerd uit. 'Oke, dit praten jullie later uit! We zijn met een verdomme wedstrijd bezig, mensen!' bemoeit Robin zich ermee en hij pakt me vast, zodat hij me naar de keuken kan sleuren. 'Geloof me, ik begrijp je frustraties, maar vertrouw je mij dan als ik je vertel dat ze echt gewoon vrienden zijn?' vraagt Robin ondertussen. En hij kijkt me serieus aan.

'Misschien,' fluister ik zacht en ik sla mijn ogen neer.