CHANGE

Hoofdstuk 20

Hoofdstuk 20: Familiebezoek

Met een enorme hoofdpijn word ik de volgende dag wakker. Met één oog kijk ik naar mijn wekker, waar de cijfers me vertellen dat ik me weer heb verslapen voor school. Ik sluit mijn ogen en mopper wat scheldwoorden. Ik ben altijd wel eens telaat. Langzaam sta ik op. Het is niet dat ik er iets aan kan doen, ik bedoel, ik slaap al slecht door nachtmerries. De pillen die ik had gekregen zijn allang al op, en na de blunder op school, is mijn moeder niet meer van plan om nieuwe te kopen. Ik loop naar mijn klerenkast toe. Wat maakt het uit? Te laat is te laat...

-

Eenmaal op school aangekomen lijkt alles weer normaal te zijn. Gisteren bleef iedereen maar achter mij en Oscar aanzitten. Gelukkig doet iedereen weer eens normaal. Er worden geen irritante vragen meer gesteld over onze breuk. Zoals verwacht is Ashley wel meteen achter Oscar aangegaan. Ik had niet meer of minder van haar verwacht. Ik zucht diep, terwijl ik naar mijn derde les loop. Ik loop net de hoek om, als ik bijna tegen iemand aanbots. 'Uitkijken,' moppert de persoon zacht. Ik kijk zuchtend op. 'Sorry Hazeal, ik kan er ook niks aan doen...' Ik wil net doorlopen, als Hazeal mijn arm vastgrijpt. 'Wow, heb jij wel geslapen?' Hij bestudeert mijn gezicht. Ik sluit vermoeid mijn ogen. Het laatste wat ik wil is dat Hazeal mij nu lelijk noemt. 'Hazeal...' Maar Hazeal laat mijn arm al los en haalt zijn tas erbij. 'Wat ben je aan doen?' vraag ik meteen verward als ik hem zie graaien. 'Hier...' En hij reikt me een blikje energy aan. Verward neem ik hem aan. 'Waarom?' Hazeal grijnst. 'We hebben Engels en geloof me, jij hebt het zwaarder nodig dan ik...' Ik glimlach zwakjes. 'Bedankt Hazeal, echt!' Hazeal knikt en loopt weer door. Ik kijk hem even bestuderend na, totdat ik een hand voel op mijn arm. 'Hij ziet je totaal zitten, schat!' sist Vanessa dan in mijn oor. Ik schrik op en duw haar weg. 'Nee! Vanessa, ophouden!' Vanessa barst in lachen uit en kietelt me plagend in mijn nek. 'Ach, geef toe! Wie offert zijn blikje energy op? Geloof me, bijna iedereen kan niet zonder!' Ik rol met mijn ogen. 'Zal wel, laten we nou maar naar de klas gaan.' Vanessa knikt. 'Goed.'

Zuchtend neem ik plaats naast Joey, terwijl Vanessa naast Bella gaat zitten. 'Mag ik een slok?' roept Joey meteen hebberig als hij de blikje energy in mijn handen ziet. Ik wil het hem net geven, als hij het al uit mijn handen grist. 'Tuurlijk, drink maar,' mopper ik terwijl Joey gulzig begint te drinken. Nog geen tel later krijg ik mijn blikje halfleeg terug. 'Joey,' grom ik zacht, maar Joey hoort me al niet doordat hij een harde boer laat. Precies op dat moment loopt de docent het lokaal binnen. 'Boeken open, we gaan zinsdelen ontleden!' Er wordt luid gekreund en gepuft. Maar de docent reageert er niet op, in plaats daarvan stuurt hij Hazeal eruit, die weer eens in slaap is gevallen....

-

Na school loop ik zwaar vermoeiend en misschien zelfs geïrriteerd naar huis. Zoals altijd werd ik weer eens uitgestuurd bij Wiskunde, ik snap niet dat die man zo uit de hoogte moet doen! Wat dan nog als ik slaap? Dat wilt toch niet zeggen dat mijn moeder me niet goed heeft opgevoed? Hij moest eens de reden weten waarom ik eruit zie alsof ik nooit slaap. Zuchtend open ik de voordeur. 'Valentina!' roept mijn moeder meteen, als ik de woonkamer binnenloop. Ik kijk haar droogjes aan, terwijl ik mijn tas wegschop. 'Ik heb net een telefoontje gekregen van tante Isabella uit Queens! Ze komt op bezoek!' Meteen verdwijnt mijn chagrijnige humeur. 'Echt!? Komt Cat ook?!' Mijn moeder knikt en lacht. 'Ik wist dat je het leuk zou vinden. Maar het huis moet wel schoon gemaakt worden. Het ziet er niet!' Meteen verstomt mijn glimlach. 'Wat?' kreun ik vermoeid. Maar mijn moeder gooit al een doek mijn kant op. 'Als jij alvast begint, kan ik nog even snel wat koken!' Ik kijk haar met grote ogen aan. 'Ma, ik ben net thuis!' Maar mijn moeder loopt al naar de keuken. Ik sluit mijn ogen. Familie terugzien is altijd leuk, maar voor ze schoonmaken is een ander verhaal.

Toch lukt het me, om binnen twee uur, het huis schoon te hebben. Mijn moeder heeft zich natuurlijk weer helemaal uitgesloofd. Ze heeft van alles gemaakt en het huis ruikt daardoor heerlijk naar eten. Nadat ik me snel heb omgekleed, wacht ik in de woonkamer op onze gasten. Op klokslag negen uur gaat de bel. Meteen spring ik op en ren ik naar de hal toe. Hoelang heb ik mijn tante en nicht niet gezien? Ik open opgewonden de deur, om meteen twee lichtgetinte vrouwen voor me te zien.

De een was wat voller en kleiner dan de ander. 'Sofia!' roept de vollere figuur uitbundig. Meteen word ik dood gewurgd en krijg ik hier en daar verschillende zoentjes. 'Tante,' piep ik lachend. Mijn tante laat me meteen los. 'Wat ben je groot geworden! Moet je eens zien hoe prachtig je bent! Wel jammer van die wallen, maar ik geef je wel mijn beroemde kamille-slaap thee. Je wallen verdwijnen meteen, beloofd!' Ik barst in lachen uit en geef mijn tante nog een knuffel. 'Doe dat maar, tante, ik vind ze ook niet mooi.' Mijn tante knikt en loopt langs me heen naar binnen, naar mijn moeder. Ik richt dan mijn ogen op een knapuitziende meisje die ik mijn nicht kan noemen. Haar bruine ogen kijken me stralend aan. 'Nichtje!' Ze geeft me, in tegenstelling tot haar moeder, een zachtere knuffel. 'Wat fijn om je weer te zien, wauw, moet je zien hoe mooi je bent geworden,' knik ik goedkeurend terwijl ik mijn nicht van top tot teen bekijk. Catherine, door de familie vaak Cat genoemd, kijkt naar haar outfit. 'Ach, gekocht bij de Only, niks bijzonders hoor,' grinnikt ze. Ik rol met mijn ogen. 'Kom gewoon binnen, slimmerd!' Cat lacht en loopt langs me heen naar binnen. 'Fijn om je huis weer te ruiken,' reageert ze nog...