CHANGE

Hoofdstuk 118

Hoofdstuk 118: Gemengde gevoelens

Alle ogen branden inmiddels op mijn lichaam. 'Ja mensen, Valentina Gomes, het meisje die met haar ex's teamgenoot ervandoor gaat. Misschien is dat wel de reden geweest dat het uit ging tussen Oscar en haar,' grijnst Teddy vals. Ik kijk haar vernietigend aan. Wat is haar probleem?! 'Maar ik ben het meest teleurgesteld op Hazeal, mijn lieve schat, waarom kies je haar?' En Ashley richt haar ogen op Hazeal, die haar dodelijk aanstaart.  'Ja, dat wil ik ook graag weten,' reageert Teddy wat onschuldiger aan toe. 'Jullie bitches zijn te ver gegaan,' kan Hazeal alleen grommen. 'Nee hoor, als jullie het zo graag geheim wilde houden, moesten jullie niet in het openbaar zoenen!' kaatst Ashley terug. 'Waar hebben...-' wilt Hazeal al in discussie gaan, als Ashley doodleuk naar Joey wijst, die meteen zijn beide armen in de lucht gooit. 'Op zijn feestje! Jullie hebben zitten zoenen en ik heb jullie gezien! Het was omdat de rest te dronken was om op te merken!' Ik geef mezelf een zachte facepalm. Ja, wij zijn inderdaad dom geweest. 'Dus bij deze mensen, het grote nieuws, onze twee medeleerlingen hebben een relatie, wie weet voor hoelang?' gaat Ashley door. 'Maar ik begrijp jullie verwarring en vragen, mensen, hoe kan onze knapste Mexicaan nou op een spuuglelijke meisje vallen die wel op een mislukte versie van Pocahontas lijkt?'

'Hey, jij houdt je mond over haar dicht!' schreeuwt Bella meteen kwaad uit. 'Ja, je bent gewoon jaloers omdat Hazeal voor haar heeft gekozen,' voegt Joey zich ook erbij toe. 'Wat? Het is de waarheid, hoor. Geloof me, iedereen denkt het!' moppert Ashley. En ze kijkt mij vies aan. 'Kijk haar dan, er zijn mooiere meisjes dan dát!' 'Ze is geen dát!' sist Vanessa kwaad. 'Je bent een bitch, Ashley, die het leuk vindt om te roddelen over anderen, maar zelf heb je ook een aantal schandalen op je naam staan, dus beter hou je die verdomde klep van je gesloten of iedereen zal het weten!' roept Oscar plotseling door de klas. 'Wat?' reageert Ashley een tikkeltje verrast. 'Je hebt me wel gehoord, laat Valentina met rust, wil je? Wat er tussen ons is gebeurd hoef jij of iemand anders uit deze klas niet te weten. Het is tussen ons en daarmee is deze domme onderwerp beëindigt!' Ashley vergroot haar ogen. 'Ik heb je net verteld dat je ex...'

'Ja en wat dan?! Ashley?! Ze is mijn ex, ze mag doen wat ze wilt. Als zij hem leuk vindt, mag ze ervoor gaan. Ze heeft mijn zegen niet nodig, ofzo!' Ik vergroot mijn ogen en kijk naar Oscar. 'Maar...' wilt Ashley door drammen. 'Nee, verdomme, ben je dom of stom? Het is haar leven en ik ga er niet mee bemoeien. Trouwens, het is allemaal verleden tijd! Ik respecteer haar keuzes en zij de mijne...'

Zijn woorden laten een diepe indruk achter, vooral bij mij. Ashley is er meteen stil van. Oscar kijkt even kort de klas rond, zijn felblauwe ogen blijven even bij mij haken en even verdrink ik opnieuw in zijn felblauwe ogen. Ogen waar ik niet verliefd op ben geworden. Toch voel ik me dit keer anders. Een korte tinteling. 'Zo, ik hoop dat jullie klaar zijn!' horen we opeens de docent roepen terwijl hij weer de klas binnen komt lopen. Meteen verbreken ik en Oscar onze gestaar en staren we weer naar onze boeken, niet wetend dat Hazeal ons de hele tijd heeft aangestaard. Inmiddels kijkt iedereen weer naar zijn of haar boeken...

-

Na de les zie ik Oscar als een van de eerste de klas uitlopen. Mijn drang om hem te bedanken groeit. Snel pak ik ook mijn spullen in en loop ik daarna meteen naar de uitgang toe. Totdat ik tegen gehouden wordt door Hazeal. 'Wat ga je doen?' vraagt hij achterdochtig. 'Laat me toch even met rust,' reageer ik geirriteerd en ik trek mezelf los uit zijn greep. En ik vervolg mijn weg weer.

Ik tref Oscar bij zijn kluisje aan. 'Hey,' groet ik hem vriendelijk en ik ga naast hem staan, leunend tegen de andere kluisjes. 'Hey,' zegt hij en hij gaat verder met het sorteren van zijn boeken. 'Ik wilde je komen bedanken dat je het voor me hebt opgenomen...ook al zijn we niet echt vredig uit elkaar gegaan...' Oscar kijkt kort op. 'Het was geen moeite, zie het als een soort van sorry. Je hebt gelijk gehad, weet je. Ik ben vreemd gegaan en ik durfde nog boos op jou te worden. Maar ik was de klootzak!' Ik glimlach. 'Het is in het verleden, Oscar. We zijn allebei toch weer doorgegaan met onze levens?' Hij knikt en legt zijn Engelse boek in zijn kluisje. 'Is hij goed voor je?' Ik knik. 'Hij is goed voor me, maak je geen zorgen.' Oscar doet langzaam zijn kluisje dicht. 'Ergens vind ik het wel jammer dat het bij ons niet is gelukt..' En hij kijkt me doordringend aan met zijn felblauwe ogen. Weer verdrink ik in zijn ogen.

'Alles gebeurt met een reden,' fluister ik dan zacht. 'Zeg dat wel,' fluistert hij terug. Heel even lijkt het alsof zijn hoofd voren buigt en ik hap meteen naar adem. Mijn hart begint als een gek te bonken en ik krijg het bloedheet. 'Ik zie je nog wel, Valentina,' glimlacht hij dan en hij loopt langs me heen weg. Meteen kan ik weer adem halen. Hijgend grijp ik naar mijn hart. Wat in hemelsnaam gebeurde er met me? Ik sluit even kort mijn ogen en probeer even alles te herhalen in mijn hoofd, maar ik zie alleen maar zijn hypnotiserende blauwe ogen voor me. Ik begin zacht te vloeken. Ik ben aan het trippen, kan niet anders! Snel loop ik weg van zijn kluisje. Hopend dat niemand ons heeft gezien praten, maar terwijl ik wegloop merk ik niet op dat Hazeal al die tijd heeft meegeluisterd en mij nastaart.