Okul zorbası olarak bilinen Özgen, öğretmenler tarafından kötü örnek olarak kullanılan çocuktu: Notları hiçbir zaman yüksek değildi, dersten kaçardı, kaçmadığı zaman derslerde uyurdu ve öğretmenlerin dediklerini pek takmazdı. Diğer okullardan öğrenc...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
Çağın, onun dikkatle bakan ve tüm her duygularını direkt olarak gösteren gözlerine bakarken aksi bir şey söyleyemezdi, aynı şekilde söylemek de istemiyordu ve Özgen'in söyledikleri o kadar güzeldi ki, dayanamadı; kimsenin fark edemeyeceği bir hızla dudaklarını öpüp geri çekildi.
"Tamam." Dedi. "İkimiz birbirimiz için varız."
Özgen, bu sözle beraber rahatladı ve gülümsemesi daha da içten oldu. Kollarını Çağın'ın beline dolayıp bacaklarını biraz çekerek iyice Çağın'a doğru eğildi.
"Bence bu flört aşaması çok uzadı." Dedi, o sırada. "Ne dersin?"
"Daha bir hafta bile olmadı." Çağın, onun hızlılığına şaşırdı ve çaresizce konuştu. "Şimdi ne olmak istiyorsun?"
"Sevgili, tabii ki." Özgen mırıldandı. "Artık senden hoşlandığımı da kabul ettiğime göre, neden sevgili olmayalım?"
"Daha seni kovalamadım bile."
"Gerek yok, senin yerine ben yaparım bu sefer."
"...bu iyi kovalayamayacağımı düşündüğün anlamına mı geliyor?"
"Hayır, bu sen beni kovalayamadan benim sana çoktan düşmüş olduğum anlamına geliyor. Biraz daha aptal olan benim bu yüzden aramızda ve hep aptallar kovalar!"
Çağın, onun sözlerine karşı şaşırarak güldü. "Sen aptal değilsin ve kovalamana gerek yok. İlk ben senden hoşlandım, o yüzden benim yapmam gerekiyor bunu."
Özgen, onun sözlerini duyduğunda kararsız kaldı ve "O zaman... İkimiz de kovalayalım?" Diye sordu.
"Ama zaten sevgili olacaksak, kovalamamıza gerek yok. Zaten birbirimize karşı olan sorumlulukları yapacağız." Çağın rahatça konuştu. "Bu konuyu sonra konuşuruz, tamam mı?"
Özgen de bunca olaydan sonra böyle bir şeye kafa takmak istemedi ve her şeyi oluruna bırakarak başını salladı. "Tamam."
Bir süre bu pozisyonda sessizce durdular ve en sonunda Özgen geri çekildi isteksizce. "Eve git." Diye mırıldandı. "Annen su içmek için kalkarsa falan senin evde olmadığını anlamaz mı? Bu kötü olur."
Çağın, "Gece uyumadan önce ilacını veriyorum." Dedi. "Bu yüzden uyanmaz, merak etme."
"Yine de yarın okula gitmen gerekiyor. Uykunu iyi almazsan derslere çalışmazsın."
"Bir gün çalışmasam bir şey olmaz."
"Olur." Özgen, onun umursamaz tavrına baktı ve sinirli hissederek geri çekildi, anında ayağa kalktı ve Çağın'ın kolunu çekti. "Hadi, gidiyoruz."
