başyapıt ≡ bxb

30

Çağın büyük bir baş ağrısıyla uyandı.

Ne zaman uyuduğunu (veya bayıldığını) bilmiyordu ve gözlerini açtığı anda o klişe beyaz tavana bakma meselesini yaptı. Sonra, kolundaki seruma ve yanında oturup gözleri kapalı bir şekilde uyuyan Özgen'e baktı.

Beyni daha tam olarak çalışmaya başlamamıştı ve aklında bir sürü dağınık, kare kare anılar dolaşıyordu. En sonunda, gözlerini tekrar kapattı ve bir süre aklının yerine gelmesini beklemek için o şekilde durdu.

Gözlerini açtığında, yüzü bile kızarmıştı ve kendisini bir yere gömüp tekrar çıkarmak istemiyordu.

Alkole alerjisi vardı, Özgen'den kendisi hakkında ne düşündüğünü öğrenememişti ve üstüne üstlük ona, ondan hoşlandığını itiraf etmişti.

Ve onu öpmüştü.

Özgen'in hâlâ neden yanında olduğunu anlamamasına rağmen, çoktan onun yüzüne tekrar bakamayacak kadar utanmıştı ve hayatta bundan daha utanç verici bir şey olmayacağına emindi.

Çağın, hafızasını kaybetmek istedi. Böylece normal bir şekilde Özgen ile konuşmaya devam edebilir ve hiçbir suçluluk hissetmez, bunların hepsinin ilk kez alkol aldığı için olduğunu Özgen'e düşündürerek durumun içinden çıkabilirdi.

Ancak şu anda bunu yapamayacak gibi görünüyordu.

...Ya da yapabilirdi.

Çağın, bakışlarını tekrar uyuyor gibi görünen yüze çevirdi ve kulaklarının tekrar ısındığını hissederek eliyle yüzünü kapatmak istedi. Ancak hareket ettiğinde, kolundaki serum da hareket etti ve demire vurarak gürültülü bir ses çıkardı.

Özgen, bu esnada çok hafif uyuyor gibi görünüyordu, anında gözlerini açtı ve şaşkınlıkla Çağın'a baktı. "Ne oldu? İyi misin?"

"...iyiyim." Dedi Çağın, zorlukla. Özgen de rahat bir nefes verdi. "Bu iyi."

İkisi: "..."

Sonra garip bir sessizliğe büründüler.

"Doktora haber vereyim ben," Dedi Özgen, ayağa kalktı ve Çağın'ın ona bir şey demesini beklemeden anında odadan dışarı çıktı.

Çağın, onun gitmesine bakarken dudaklarını büzdü ve bir şey demedi.

İşleri gerçekten de batırmış gibi görünüyordu.

Doktor, Özgen'in arkasından gelip Çağın'a baktı pek fazla bir şey söylemedi, sadece alkole alerjisi olduğunu, bu tür şeylerden kaçınması gerektiğini dikkatlice açıkladı ve gençlerin şimdiden içmemesi gerektiği, sağlıklarına kötü geldiğini söyleyerek ayrıldı.

Özgen, doktorun olduğu zaman dilimi boyunca onu dikkatle dinleyerek alerji ile ilgili beynine notlar aldı ve bunları unutmamak için içinden birkaç kez tekrar etti. Sonunda, Çağın'a döndü ve onun biraz solgun yüzüyle kendisine baktığını gördüğünde kaşlarını kaldırdı.

"Ne o?" Derken güldü. "Çok yakışıklıyım ve benden gözünü alamıyorsun?"

Çağın, beklenmedik bir şekilde başını sallayarak onayladı.

Özgen: "..."

Bir anda ortamın oldukça sıcak olduğunu hissetti.

"Doktorun dediklerini dinledin, değil mi?" Diye sordu, ciddi bir şekilde. "Bir daha alkol içeren şeyler yemek veya içmek yasak sana. Yaptığın şey de aptalca, bunu biliyorsun değil mi? Uzun zamandır alkol içen birisini sarhoş etmeden önce senin sarhoş olacağını hiç düşünmedin mi?"