başyapıt ≡ bxb

55

özgen: pişt. (02.34)
(bu mesaj silindi.)

özgen: bi' daha yazsana önceki yazdığını. (02.35)
(bu mesaj silindi.)

özgen: yok ya da yazma (03.40)
(bu mesaj silindi.)

özgen: ben bir sindireyim öyle yazarsın yine (03.57)
(bu mesaj silindi.)

özgen: ... (04.12)
(bu mesaj silindi.)

özgen: ne ara babana anlatrın bunlsry (04.26)
(bu mesaj silindi.)

özgen: swn yrwğime mi indirmeye çALIşıyoesUN (04.46)
(bu mesaj silindi.)

özgen: ispşkçi. (05.58)
(bu mesaj silindi.)

özgen: insan bşr söyler dwğil mi anlattım bwn babsma diyw bir ands dan diye söylenşr mi bendw de kalp vsr (06.03)
(bu mesaj silindi.)

özgen: tamam, atarım ben. (07.12)

özgen: boydan mı, sadece yüz yeter mi? (07.23)
(bu mesaj silindi.)

özgen: ne zamana istiyor baban fotoğrafı, bir süre falan var mı? (07.33)

Özgen yattığı yatakta yana döndü ve elindeki telefona bakarken endişeyle kaşlarını çattı.

Çağın'ın şimdiye kadar uyanmış olması gerekirdi, neden hâlâ kendisine yazmamıştı?

Eve geldiğinde aldığı mesajı görünce o kadar şok olmuştu ki, ilk başta telefonu kendisinden uzak bir yere koymuş ve sanki radyoaktif bir maddeymiş gibi bir süre ona yaklaşmamıştı. En sonunda telefonu eline aldığında ise yaptığı ilk şey Çağın'ın daha fazla bir şey yazmasını önlemek için onu engellemek ve saatlerce boş boş tavana bakmaktı.

Çağın babasına mı anlatmıştı kendisini?

Ne zaman? Tam olarak neleri anlatmıştı ve şimdi babası onu tanımak istediği için fotoğraf isteyecek duruma mı gelmişti?

Özgen bunu düşünerek başının etini yedi ve en sonunda Çağın'ı engellediği aklına geldi, bu yüzden hızla engelini açtı ve bir sürü mesaj attı.

Yine de bunların oldukça aptal olduklarını düşünerek anında sildi.

Şimdi gece boyunca uyumamıştı ve o kadar utanıyordu ki durumundan, okula gitmek bile istemiyordu.

Suçlanamazdı, asla bu tür bir şey yaşamamıştı ve nasıl tepki vereceğini de bilmiyordu. Çağın'ın ona biraz bile bu konu hakkında konuşmamasından bahsetmiyorum bile, her insan bunu gördüğünde şok olurdu.

Bunu söyleyerek, Özgen tepkisinin çok doğal olduğunu hissetti ancak silinen mesajlardan kalan görüntüye baktığında hâlâ utanıyordu ve başını yastıkların arasına gömüp çıkarmamak istiyordu.

Telefonuna bildirim geldiğini belli eden ses odada çınladığında, Özgen hızla yattığı yerden doğruldu; ancak çok hızlı doğrulduğu için başı döndü ve momentumunu ayarlayamadan tekrar kendisini tavana bakarken buldu.

Özgen: "..."

Sadece elindeki telefonu açtı ve gelen mesaja baktı.

çağın: süre?

çağın: hayır, sadece bana öylesine söyledi ve ben de sana sordum, eğer atmak istemezsen sorun değil.

Özgen, onun mesajına baktı ve telefonu tekrar kendisinden uzakta tutmak istedi.