Painful love 🖤

Part 20

توماس نگاهی به جنی انداخت و بعدش دوباره نگاهشو
به لیسا داد و لب زد : نه؛ راستش دیشب بدون ملاقات
کردن بیمار رفتم برای ملاقاتی بیمار اومدم .

با حالت مسخره ای ادامه داد : نمیتونم بیام ؟

لیسا خیلی عصبی بود که خواست بیاد به حرف لیندا
با گرفتن دستش نذاشت و خودش گفت .

لیندا : نه؛ خوشحالیم که اومدی به ملاقات جنی .

توماس لبخندی زد و رو به جنی گفت : سلام جنی؛ میبینم که حالت خوبه؛ خوشحالم که بهوش اومدی .

جنی : ممنون .

توماس دسته گلی که آورده بود رو به لیندا داد و نگاه
پر معنی به لیسا انداخت و گفت : مراقب دستت باش
لیسا؛ چون اگه من نبودم تو هم الان کنارش نبودی .

لیسا یهو ترسید که نکنه جنی بفهمه و از ترس نتونست
جواب توماس رو بده و سر جاش خشک شد . خودشم
میدونست که اون شب توماس نجاتش داد چون اگه
توماس نمی اومد قطعا از شدت ناراحتی کار رو تموم
میکرد . سرشو پایین انداخته بود و چیزی نگفت .

توماس خداحافظی کرد و اتاق رو ترک کرد . وقتی توی سالن اصلی داشت به سمت در ورودی راه می رفت لبخندی زد و لب زد : تازه شروعشه لیسا؛ خودت اینو
خواستی وگرنه من با تموم وجودم دوست داشتم؛ اگه
منو بجای جنی قبول میکردی الان خیلی خوشبخت تر
بودی؛ حالا که اونو انتخاب کردی باید عواقبشم قبول
کنی .

گوشیشو از جیبش بیرون آورد و به آدریان زنگ زد .

توماس : الو سلام پدر؛ میخواستم در مورد موضوعی
باهاتون حرف بزنم وقت دارید ؟

آدریان : سلام پسرم؛ در مورد چه موضوعی ؟

توماس : پشت گوشی نمیتونم بگم؛ حتماً باید حضوری
باهاتون حرف بزنم .

آدریان : باشه پسرم؛ امروز وقت دارم اگه میخوایی همین الان وقتم آزاده؛ میتونی بیایی به دفتر کارم .

توماس : من همین الان راه میوفتم .

گوشی رو قطع کرد و سوار ماشینش شد و به سمت دفتر آدریان راه افتاد .

جنی از حرفای توماس سردرگم بود و با چشماش به لیسا خیره شده بود . لیندا که وضعیت رو بد دید به
لیسا فهموند که بیرون میمونه تا اونا حرفاشونو بزنن .

جنی : عشقم؛ منظور توماس از حرفاش چی بود ؟

لیسا انگشتاشو تو هم قفل کرده بود و لب زد : آممم چیزه .. دیشب که تو کما بودی ..

جنی : خب ؟

لیسا دستاشو گذاشت روی چشماش و با بغض حرفاشو
ادامه داد : من ترسیدم که برای همیشه از دستت بدم
برای همین خواستم ..

جنی : نگو که خواستی خودتو بکشی ؟؟!!

لیسا سرشو پایین انداخت و فقط سری تکون داد .