လယ်သမားဇနီးမှာ နေရာလွတ်ရှိနေတယ်

Chapter 88

Chapter – 88

ဒီဘက်ခေတ်မှာတော့ ဂျုံမှုန့်ဖြူနဲ့လုပ်ထားတဲ့ မုန့်ပေါင်းတွေက တကယ့် အစားကောင်းတွေပင်ဖြစ်သည်။ အဖိုးအိုကq အရသာရှိသည့် အစားအစာများကို စားခဲ့ရသည်မှာ မည်မျှကြာခဲ့သည်ကို မမှတ်မိနိုင်တော့ပေ။ မုန့်ဖြူက မည်မျှ အဖိုးထိုက်တန်သည်လို့ ပြောစရာမလိုဘဲ ဆာလောင်နေတဲ့ သူတွေအတွက်တော့ ဆွဲဆောင်မှုအား ကြီးမားလွန်းလှသည်။

ထို့အပြင် ၎င်း၏မြေးငယ်သည် ဖျားနာနေပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်အတွက် အထောက်အပံ့ပေးနိုင်မည့် အရသာ ရှိသော အစားအစာများ ချက်ပြုတ်ကျွေးမွေးရန် အတွက်လည်း အိမ်တွင် ဘာမှမရှိပေ။ ဤ မုန့်ဖြူနှစ်လုံးကို သူ့မြေးငယ်စားဖို့အတွက်လည်း သိမ်းထားနိုင်လိမ့်သည်။

နောက်ဆုံးတော့ ကောင်းမွန်သော အစေ့အဆန်မှ ရသည့် အစားအစာများသည် အစေ့ကြမ်းများမှ ရရှိသည်များထက် ပိုမို သာလွန်သည်ပင်။ အဘိုးအိုက ရှုလန်အား စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ကျေးဇူးတင်စကား ပြောခဲ့

သည်။

“မိန်းကလေး၊ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်! ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်!”

“ဒါက အဆင်ပြေပါတယ်၊ အဘိုး။”

သူတစ်ပါးအပေါ်ကို စာနာပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ် ကြင်နာရမည်။

သူ့ကို ခရိုင်ရုံးဆီ ခေါ်ဆောင်လာပေးသော ကြင်နာတတ်သည့် အဘိုးကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ရှုလန်က သူ့ကို မုန့်ပေါင်းနှစ်ထုပ်  ပြန်ပေးမည် မဟုတ်ပေ။ အဆုံးတွင်တော့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် အပြန်အလှန် သဘောမျိုးရှိပြီး သင်က သူတို့အပေါ် ကြင်နာပါက အခြားသူများကလည်း သင့်အပေါ်ကို ကြင်နာပေလိမ့်မည်။

အဘိုးအိုနှင့် ခွဲခွာပြီးနောက် ရှုလန်သည် မှောင်ခိုဈေးကွက်သို့ ချက်ချင်းမသွားဘဲ ထောက်ပံ့ရေးနှင့် စျေးကွက်ရှာဖွေရေး သမဝါယမသို့ ဦးစွာသွားခဲ့သည်။

ရှုလန်သည် ယခင်က မစ္စချန်၏ အိုးကွဲသွားသည်ကို မြင်

ခဲ့ရသည့်အတွက် အသုံးမပြုနိုင်တော့ဟု ထင်ကာ အိုးအသစ်တစ်လုံးဝယ်ပြီး ချန်အိမ်သို့ ပို့ပေးရန် စီစဉ်ခဲ့သည်။ သူမသည် ထောက်ပံ့ရေးနှင့် စျေးကွက်ရှာဖွေရေး သမဝါယမအဖွဲ့သို့ နောက်ဆုံးအကြိမ်သွားတုန်းက ဆိုင်လက်ထောက်၏ မာနကြီးသည့် သဘောထားကို နက်ရှိုင်းစွာ အမှတ်ရနေခဲ့သည်။