Chapter 177

1.8K 162 0
                                    

Chapter 177 - စက်ဘီးဝယ်မယ်(၂)

ကျောင်းရှုလန်က မှောင်ခိုဈေးကွက်၌ ပစ္စည်းများစွာ ရောင်းထားသဖြင့် သူ့လက်ထဲ၌ ယွမ်ပေါင်းများစွာ ရှိနေလေပြီ။

စက်ဘီးတစ်စီးသည် ယွမ် ၁၅၀ ကျော် ကုန်ကျပြီး ကျောင်းရှုလန်လည်း တတ်နိုင်သည်။

ပိုက်ဆံကုန်ရင်လည်း ကိစ္စမရှိချေ။ နေရာလွတ်မှ ပစ္စည်းအမြောက်အမြား ယူပြီး ထုတ်ရောင်းလို့ရပေမည်။

စက်ဘီးဝယ်ပြီးပါက ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့နှင့် ခရိုင်သို့သွားရာတွင် ခဏခဏ ပင်ပန်းနေရန် မလိုတော့ပေ။

အဓိကဖြစ်သည်မှာ သူသွားလာနိုင်ရန်အတွက် နေရာလွတ်မှ ထုတ်စရာမလိုပဲ အဆင်ပြေလွန်းသည်ပေ။

ဒါကိုတွေးပြီး ကျောင်းရှုလန်ဟာ စက်ဘီးဝယ်လို့ရမလားဆိုတာ သိလိုသဖြင့် ရောင်းလိုအားနဲ့ စျေးကွက်ရှာဖွေရေးဌာန ကို သွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ကျောင်းရှုလန်သည် လုချင်နိုင်ငံသို့ ပထမဆုံးသွားရောက်ခဲ့ပြီး သူမယူလာသမျှအားလုံးကို ပို့ဆောင်ခဲ့သည်။

ဆောင်ချိုက်ရှား သည် အိမ်တွင် ကလေးငယ်များကို ပြုစုစောင့်ရှောက်နေဆဲဖြစ်သည်။  လကုန်ပြီဖြစ်၍ သူတို့မိသားစု၏ အသားလက်မှတ်တွေ အကုန်ကုန်သွားလေသည်။  ကျောင်းရှုလန် ပေးပို့သော သန့်ထားသည့် အစေ့အဆန်များလည်း ထိုနည်းတူပင်။

မိသားစုတွင် လူဦးရေများသဖြင့် ပါးစပ်အများအပြားရှိပြီး လုချင်ကောင်း သည်လည်း အစားကြီးသည်။  ထို့အပြင် သူသည် လုချင်ကောင်း၏မိခင်စားရန်အတွက် လုချင်ကောင်း မွေးရပ်မြေသို့ ပို့ပေးရသေးသည့်အတွက် သန့်စင်ပြီးသောစပါးအနည်းငယ်သည် လုံးဝမလုံလောက်ပေ။

ထို့အပြင် သန့်စင်ပြီးသော အစေ့အဆန်များသည် ဈေးကြီးသည့်အတွက် စနစ်တကျမစားပါက မလုံလောက်နိုင်ပေ။

လကုန်က လူတိုင်းအတွက်ခက်ခဲနိုင်လေသည်။  ကျောင်းရှုလန်က အသားတွေ အများကြီး ပို့လိုက်တယ်ဆိုတာ မတွေးမိထားကြပေ။  သူတို့မိသားစုအတွက် အခက်အခဲများကို ယာယီဖြေရှင်းပေးနိုင်သည့် အကူအညီကောင်းပင်ဖြစ်သည်။

ဆောင်ချိုက်ရှား သည် အလွန်ကျေးဇူးတင်ခဲ့ပြီး ကလေးများသည်လည်း အလွန်ပျော်နေလေသည်။

တောဝက်ကို လုချင်ကောင်းအား ပေးပြီးနောက် ကျောင်းရှုလန်သည် ဦးလေးချန်း နှင့် ဒေါ်လေးချန်း တို့ထံ ထပ်မံသွားကာ ဦးလေးချန်း နှင့် ဒေါ်လေးချန်း တို့မှာ စားစရာကုန်သွားမည်ကို စိုးရိမ်သောကြောင့် ကျောင်းရှုလန်က နောက်ထပ် အနည်းငယ် ထပ်ပေးခဲ့သေးသည်။

ပြီးနောက် မှောင်ခိုဈေးကွက်ကို သွားလိုက်သည်။
  ယခုတစ်ခါ စက်ဘီးဝယ်ရန် နှင့် အစားအသောက်တစ်ချို့ကို ရောင်းရန်လာခြင်းဖြစ်သည်။

လက်ထဲတွင် ငွေပိုစုခြင်းသည် အဆင်ပြေလေသည်။ အနာဂတ်တွင်လည်း ငွေသုံးရမည့်နေရာများရှိလေသည်။

ကောင်းအိုက်ထန် ထံမှ တောင်းဆိုထားသည်ကို တွေးနေရင်း ရက်များစွာ ကုန်သွားသဖြင့် ကျောင်းရှုလန်က သန့်စင်ထားတဲ့ စပါးတွေကို သူ့တူမအား ရောင်းရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။

ကောင်းအိုက်ထန် ယခင်က လိပ်စာထားခဲ့သောကြောင့် ကျောင်းရှုလန်က ကောင်းအိုက်ထန် ပေးသောလိပ်စာသို့ တိုက်ရိုက်သွားခဲ့သည်။

ကောင်းအိုက်ထန် ၏ ဆွေမျိုးနေသည့်နေရာက အခန်းများ ခွဲထားသောအိမ်နှင့်တူသည်။

ခြံဝင်းပါရှိသော နှစ်ထပ်တိုက်ဖြစ်ပြီး ခြံဝင်းတစ်ခုတွင် နေထိုင်သည့်မိသားစုများလည်း ရှိကြသည်။

အကြမ်းဖျင်းဆိုရသော အခန်းတစ်ခန်းတွင် မိသားစုတစ်စုရှိပြီး ရာထူးကြီးသည့်သူကို နှစ်ခန်းပေးသော အိမ်ဖြစ်လေသည်။

ကျောင်းရှုလန် လျှောက်လာပြီး တံခါးခေါက်လိုက်သည်။  တံခါးဖွင့်ပေးသူက အမျိုးသမီးတစ်ဦးဖြစ်၏။  ကျောင်းရှုလန်ကို မြင်တော့ သူမက “ရဲဘော် မင်းကဘယ်သူလဲ?”

“ဟယ်လို ကောင်းအိုက်ထန် မိတ်ဆက်ပေးလို့ သန့်စင်ထားတဲ့ ကောက်နှံစပါးတွေ လာပို့တာပါ။”

ကျောင်းရှုလန် သူ့နောက်မှ  အိတ်နှစ်လုံးကို  ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

ထိုအမျိုးသမီး၏အမည်မှာ ကောင်းအိုက်ထန် ၏ ညီမဖြစ်သူ ကောင်းအိုက်ဖန် ဖြစ်သည်။  ကျောင်းရှုလန် ပြောတာကိုကြားတော့ သူမက ချက်ချင်းပြုံးပြီး ကျောင်းရှုလန် ကို အပြုံးလေးနဲ့ နှုတ်ဆက်ကာ “ရဲဘော် အဲဒါ မင်းပဲ ဝင်လာခဲ့ပါ။”

ကောင်းအိုက်ထန်က ကောင်းအိုက်ဖန် အကြောင်းကို အရင်ပြောပြခဲ့ပေမယ့် ကျောင်းရှုလန် စိတ်မဝင်စားခဲ့ပေ။  ကောင်းအိုက်ဖန်က ဒီကိစ္စကို မပြီးနိုင်ဘူးလို့ ထင်လေသည်။ သူဝယ်မည်ဟုပြောထားသော်လည်း ကျောင်းရှုလန် ပို့ပေးမည်ဟု လုံးဝမမျှော်လင့်ခဲ့။

သန့်စင်ပြီးသော ကောက်နှံများကို ကီလိုဂရမ်တစ်ရာ ပေးလိုက်ပါက ညီမဖြစ်သူ အလုပ်တာဝန်ပြီးသွားပြီး စက်ရုံတွင် ယာယီအလုပ်သမားအဖြစ် လုပ်ကိုင်နိုင်သည်။

ယခုအချိန်တွင် ကျောင်းရှုလန်နဲ့ ရောင်းဝယ်ရန် အလွန်စိတ်အား ထက်သန်နေသည်။

Zawgyi

လယ်သမားဇနီးမှာ နေရာလွတ်ရှိနေတယ်Where stories live. Discover now