شيماء :مبروك عليك التحدى اللى كسبته
سعد بابتسامة :مبروك عليكى انا ومبروك عليا انتى
شيماء :مبروك على ايه...انت عارف انت عملت ايه انت اتجوزت واحدة هتعيش طول عمرها وعمرك تكرهك
سعد :لا بيتهيألك هتحبينى
شيماء :تحدى جديد خلى بالك مش كل مرة هتكسب التحدى والتحدى ده بالذات مش هتقدر تكسبه مهما عملت
انا خلاص مبقاش ليا فى الحب مبقتش انفع ومش ناوية احب تانى
سعد :ومين قالك ان الحب بيحصل بالنوايا ولا بارادتنا اننا نمنعه مكنش حد غلب ولا اتوجع قلبه لو الموضوع بالسهولة اللى بتتكلمى بيها دى
شيماء :قصدك ايه
سعد :مش كفاية كلام وتغيرى فستانك
شيماء :تمام روح غير انت فى اوضة الاطفال على ما انا اغير
تانى يوم بالليل
شيماء :لا ما هو مش اسلوب ده
سعد :مالك بس يا شيمو
شيماء :نعم شيمو انت بدلعنى بامارة ايه
سعد :اممممم سؤال ثعبانى الحقيقة بامارة ايه بامارة ايه بامارة انك مراتى مثلا ها تفتكرى دى الامارة
شيماء :كونى مراتك ده ميدكش الحق تدلعنى والاهم انه ميدكش الحق تكلبش فيا وانت نايم بايدك كده ومش بس بايدك لا برجلك كمان ايه خايف اهرب هطير من البلكونة يعنى مش ضامنى اقفل باب الشقة بالمفتاح انما متكتمش على مراوح نفسى كده
سعد :ومين قالك انى خايف تهربى
شيماء :اومال قافش فيا القفشة السودا دى ليه
سعد :متعود انام وانا حاضن المخدة
شيماء :خلاص هقوم اجبلك مخدة من اوضة الاطفال احضنها براحتك
سعد :ودى تيجى برضه تجيبى مخدة وانتى موجودة
شيماء :تيجى اه انا راضية
سعد :وانا مش راضى
شيماء :سعد انا طول اليوم واقفة على رجلى اضايف فى اهلى واهلك اللى جم يباركولنا واحط عصير وحلويات وشيكولاتة واغسل فى اطباق وكاسات لما ايديا باشت وندمت انى اتجوزت اكتر ما انا ندمانة فبالله عليك اعتقنى لوجه الله انا هموت وانام ومش هعرف انام وانت محاصرنى كده
سعد :مش بدرى شوية على انك تندمى انك اتجوزتى
شيماء :يا سيدى ملكش دعوة انا بندم بسرعة شيل ايدك ورجلك بقى خلينى اتخمد
سعد :طيب بصى علشان تعرفى انى طيب هعمل معاكى اتفاق وهسيبك تختارى اشيل ايدى ولا اشيل رجلى
شيماء :شيل الاتنين يا سعد
سعد :لا الاختيار ده مش موجود هو يا ايدى يا رجلى مفيش جميع ما سبق
شيماء :انا عارفة انك هتجيب اجلى خلاص شيل رجلك علشان تقيلة زى التهمة
بعد خمس دقايق
شيماء :ااااه انت بتقرصنى ليه
سعد :عقاب علشان بتغشى وبتحاولى تشيلى ايدى
شيماء :فكرتك نمت اتنيلت على عينى وحسبتك نمت
سعد :عرفتى بقى انك ملكيش امان ارجع فى اتفاقنا وارجع رجلى هى كمان زى ايدى
شيماء :لا خلاص والله مش هحاول اشيل ايدك تانى
سعد :مش ضامنك لا
شيماء :انا حلفتلك بالله اكيد مش هحلفلك باللى كدب
سعد :خلاص هصدقك
بعد اسبوعين
سعد :خلاص الاجازة خلصت وبقى لازم ارجع الشغل
شيماء :اخيرا الحمد لله
سعد :نعم
شيماء :قصدى يعنى ان العمل عبادة والرجالة مبتحبش تقعد فى البيت كتير
سعد :لو معاكى انا مستعد اقعد عمرى كله فى البيت
شيماء :
سعد :مش هتسألينى طيب اعملك ايه على الغدا والكلام بتاع العرايس الجداد ده
شيماء :عادى يعنى اللى انا هعمله انت هتاكله
سعد :ودى بقى ثقة فى شطارتك فى الطبخ ولا لانها هتبقى اول مرة تطبخى بعد جوازنا فلازم اكل اللى هتعمليه ايا كان
شيماء :لا لان الجعان بياكل الزلط وانت هترجع من الشغل جعان واكيد اكلى مهما كان طعمه هيبقى اهون من الزلط يعنى
سعد وهو بيضحك :وجهة نظر تحترم هوحشك وانا فى الشغل
شيماء :لا
سعد :لا هوحشك ايش عرفك انتى لما اوحشك بصى فى صورنا سوا علشان تهون عليكى غيابى
شيماء :سعد انت كده هتتأخر على شغلك
سعد :يا ستى ما اتأخر عادى انتى عارفة ايه المشكلة
شيماء :ايه المشكلة
سعد :انك معكيش صور لينا على موبايلك صورنا كلها على موبايلى انا خلاص هبعتهالك على الواتس
شيماء :اعمل اللى انت عايزه بس انزل شغلك بقى كده هتتأخر
سعد :بدل ما تقوليلى خليك معايا النهاردة كمان ولا تقفشى فى رجلى علشان تمنعينى اخرج
شيماء :ليه هنمثل فيلم الارض
سعد :انتى فصيلة على فكرة
شيماء :عارفة
