مروة :ماريو انتى فين انتى بتستعبطى احنا خلاص هنتحرك للقاعة وانتى لسه موصلتيش
مريم :يا بنتى وصلت خلاص خمس دقايق واكون عندك
بعد عشر دقايق
مروة :جاية متأخرة مش كفاية انك مش معايا من اول اليوم
مريم :مانا هبات معاكى يا بنتى وانتى عارفة فرح سارة بنت عمى كمان يومين وكنت معاهم بساعدهم بس ايه الجمال ده هى الخطوبة بتحلى اوى كده
مروة :طول عمرى حلوة ..بجد شكلى حلو
مريم :حلوة جدا بس ناقصك حاجة
مروة وهى بتبص لنفسها :حاجة ايه دى ما كله تمام اهو
مريم وهى بتلبسها بروش على شكل فراشة :لا ناقص ده..ايه رايك حلو ولايق على فستانك
مروة :جميل جدا وشيك تسلميلى يا ماريو
مريم وهى بتحضنها :مليون مبروك يا عمرى
مروة :الله يبارك فيكى
عامر :يلا يا مروة كريم وصل
مروة :خلاص انا جاهزة
انا مريم خلصت رابع سنة كلية طب اسنان فاضلى سنة واتخرج مروة تبقى صاحبتى بقالنا سنتين صحاب
النهاردة خطوبتها بالعافية اقنعت بابا انى اجى لان مروة ساكنة فى مكان بعيد عنى ولانى علشان احضر لازم ابات معاها بعد محايلة لبابا الحمد لله وافق وجيت الخطوبة وبيت معاها هى واهلها هى عندها اخت اكبر منها ودى جات باتت هى وعيالها فى اوضة عامر اخوها وعامر طلع بات عند عمهم وانا بيت معاها فى اوضتها
تانى يوم فطرت معاهم واصريت امشى انا فرح بنت عمى كمان يومين ولازم اكون معاها
والدة مروة اصرت ان عامر يوصلنى ولما رفضت علشان شغله وكمان انا كنت هتحرج يوصلنى بتاع ايه هو يعنى
هى قالت يبقي على الاقل اركب معاه للدائرى هو كده كده هيروح هناك وانا هركب من هناك برضه واصرت عليه ميسبنيش غير لما يتاكد انى ركبت
مع اصرارها مقدرتش ارفض سلمت على مروة وودعتها ومشيت مع عامر مدارش بنا كلام انا معرفوش ومش هفتح معاه كلام هو مهما كان شاب غريب عنى ومش من بقية اهلى يعنى هو كمان محاولش يفتح معايا كلام
ركبنا الميكروباص بعد ما كنا ركبنا سوزوكى صغيرة علشان توصلنا للموقف عندهم المهم ركبنا الميكروباص مكنش فاضل غير الكنبة اللى ورا فاضية ركبت وهو ركب جمبى وركب جمبه شاب تانى
انا فضلت باصة من الشباك وسندا راسي عليه ومن السكوت دماغى تقلت ونمت خصوصا انى معرفتش انام عند مروة انا مبعرفش انام غير فى بيتنا بعد شوية حسيت بتقل على كتفى فقومت بصيت لقيت عامر نام على كتفى
معرفتش اعمل ايه اتحرجت اصحيه مكنتش هعرف ابصله واقوله ممكن تشيل راسك من على كتفى ميصحش كده
موبايلى رن حمدت ربنا قولت هغمض عينى واعمل نايمة واسيب الموبايل يرن لحد ما هو يصحى ويشيل راسه الحلوة دى من على كتفى وبعدين اعمل نفسي صحيت ولا كأن حاجة حصلت وبالفعل ده اللى حصل وقمت رديت على موبايلى
امجد :يا ماريووووووو
مريم :ايه يا ابنى خرمت طبلة ودنى فى ايه
امجد :ينفع كده يا هانم ارجع الاقيكى بايتة بره انتى فين يا بت
مريم :كنت بحضر خطوبة صاحبتى بس ايه ده انت جيت انا قولت هتيجى يوم الفرح او قبلها بيوم بالكتير
امجد :تصدقى انكو عيلة معفنة يعنى امى تقولى كان المفروض تيجى من اسبوع وانتى تقولى فكرتك هتيجى يوم الفرح ايه يا جدعان الواحد يرضيكو ازاى
مريم :خلاص متزعلش المهم انك جيت
امجد :انا جيت المهم انتى فين
مريم :انا فى الطريق ساعة بالكتير ساعة ونص وابقى فى البيت
امجد :لا متجيش البيت خليكى فى الموقف هاخدك ونخرج لو رجعتى سارة هتقفش فيكى ومش هتسيبك ومش هعرف اتلايم عليكى وانا عايز اتكلم معاكى
مريم :خلاص ماشي
امجد :قشطا قبل ما توصلى بتلت ساعة رنيلى علشان اجيلك على الموقف
مريم :تمام..اميتاب استنى استأذن انت بابا نخرج انا كنت لسه فى خطوبة ومرجعتش البيت لسه اصلا لو قولتله هخرج معاك هيصحيلى ابو جهل يوأدنى
امجد وهو بيضحك :لا وعلى ايه خلاص انا هقوله
مريم :تمام سلام دلوقتى
امجد :سلام يا ماريو
