نورهان :يا بابا ملوش لزوم اروح واجى مع اسر ليه
ما اروح واجى لوحدى وخلاص
عزيز :وتروحى وتيجى لوحدك ليه ابن عمتك مش غريب
واحسن متتشحططى فى المواصلات
نورهان :يا حبيبي انا عايزة اتشحطط سبنى اتشحطط مانا بقالى تلت سنين متشحططة كان ايه اللي جرالى بس
عزيز باصرار :نورهان انا قلتها كلمة هتروحى وتيجى مع ابن عمتك وخلاص مفيش نقاش فى الموضوع
نورهان بقلة حيلة :اوامرك يا بابا حاضر
فى اوضة نورهان
نورهان بغضب بتكلم نفسها :يعنى هو كان لازم يتنقل فرع الشركة اللي فى القاهرة ما هو كان في اكتوبر ومريحنى
لا ازاى يتنقل وسبحان الله على حظى يبقي فرع الشركة قريب من كليتى وسبحان الله عمتى تعرض على بابا
ان استاذ اسر بجلالة قدره يوصلنى وبابا على طول يوافق
طبعا واثق فى ابن اخته مش خايف عليا معاه
وهو ده يتخاف علي اي حد منه ده بيكره نفسه اساسا
اعمل ايه في اللبسة السودة اللي لبستها دى بس يا ربى
تانى يوم قدام العمارة اللي فيها بيت عزيز
عزيز بابتسامة :مش عارف اشكرك ازاى يا اسر علي تعبك معانا
اسر :مفيش تعب ولا حاجة يا خالى تعبك راحة
عزيز :اهى نورهان نزلت اهيه يلا يا نورهان اركبي بسرعة علشان متاخريش ابن عمتك
نورهان وهى بتركب العربية :حاضر يا بابا
عزيز :فى حفظ الله
فى العربية
نورهان :صباح الخير
اسر :صباح النور
نورهان :معلش هتعبك معايا فى حكاية توصيلي دى
انا قلت لبابا بلاش وزى مقضيت تلت سنين اقضي الرابعة وخلاص بس هو مرضيش
اسر :مفيش تعب ولا حاجة انتى كده كده في طريقى
نورهان :تمام
وبعد عشر دقايق صمت
حطيت سماعات الموبايل فى ودانى ايه ده يخربيت كده
عليه برود يشل انا هستحمل الوضع المهبب ده لاخر السنة
انا بقول كفاية عليا كده تعليم واقعد فى البيت استنى العدل بدل ما يجيلي جلطة من بروده
اخير وصلت الجامعة الحمد لله
نورهان وهى بتفتح الباب علشان تنزل :شكرا عالتوصيلة
اسر :انتى بتخلصى امتى
نورهان :عالساعة اتنين ونص تلاتة
اسر :تمام نفس مواعيدى لما هاجى قدام الجامعة هرنلك تخرجيلي
نورهان :تمام هستناك قدام باب الجامعة
اسر :قلت لما ارنلك تخرجيلي انما تقفى تستنى ليه قدام باب الجامعة واللي رايح واللي جاى يشوفك افرضى حد ضايقك لما اقول تستنينى جوه يبقي تستنينى جوه
نورهان وهى بتنزل من العربية بسرعة :ان شاء الله سلام
نورهان بتتكلم جوا عقلها :عملى فيها دراكولا حضرته
قلت تستنينى جوه يبقي تستنينى جوه كان ناقص يضربنى على ضهر ايدى بخرزانة
الله يسامحك يا بابا على اللى عملته فيا وانا بنتك الوحيدة ده
ابن اختك هيقصف عمرى بدرى وهتبقى من غير عيال بسببه اه يا صغيرة عالهم يا لوزة
انا اروح احضر محاضراتى احسن اهو الفايدة الوحيدة من توصيل دراكولا ليا انى جاية قبل المحاضرة متبدء بدل مانا كل يوم يفوتنى نصها بس والله حتى الفايدة دى مدام من وشه يبقي متلزمنيش
بعد المحاضرات مخلصت
نورهان بتفكر :بقالى نص ساعة مستنية دراكولا باشا يحن عليا ويرن وشربت عصير وكلت ساندوتشين والوقت برضه مبيعديش هيرن امتى ده
موبايلها رن
اخيرا رنيت ده انا قلت نستنى
نورهان وهى بتركب العربية :اخيرا جيت ده انا قلت انى هبات فى الكلية
اسر :مجراش حاجة من نص ساعة
نورهان بغيظ :هى مش نص ساعة هى ساعة الا ربع اتلطعتها انا استناك في الكلية وانا خلصت محاضراتى وتعبانة وعايزة اروح اكل وانام علشان اقوم اذاكر
وبعدين انت متعرفش تقول اسف
اسر :لا معرفش
نورهان :عارف انا مش متفاجئة من ردك
متوقع منك تقول كده انا هستنى منك ايه يعنى
وقبل ما يرد كنت حطيت سماعات الموبايل فى ودنى
البنى آدم ده مش طبيعى ده مش برود دى قلة زوق وانعدام احساس المشكلة انى لو قلت لبابا انى مش عايزاه يوصلنى هيفتكرنى بتلككله هو عارف انى من الاول مكنتش عايزاه يوصلنى
والله عندى حق اهو من اول يوم حرقلى دمى وحسسنى انى ولا ليا قيمة في الدنيا
اعمل ايه بس دلوقتى
تانى يوم ركبت العربية وانا حطا السماعات فى ودانى
ومتكلمتش ولا كلمة معاه لحد ما وصلت الكلية
وواحنا راجعين نفس الوضع
بركب وانا ساكتة وانزل وانا ساكتة فضلنا عالحال ده شهر
لحد ما في يوم ركبت ولسه هحط السماعات فى ودانى
اسر :ايه مفيش صباح الخير
نورهان :لا مفيش
وحطيت السماعات فى ودانى
لو هو بارد فانا البرود نفسه اما وريتك يا دراكولا انت
بعد اسبوعين فى العربية
اسر :ممكن موبايلك نسيت موبايلى بيشحن في البيت وعايز اكلم ماما تبعتهولى مع اي حد عالشركة علشان محتاجه ضرورى
نورهان :
اسر خده من ايدها :بتفكرى في ايه دى هي دقيقة
ينهارك ابيض ايه ده انتى مسجلانى دراكولا انتى ازاى تسمحى لنفسك تعملى كده علشان كده مكنتيش عايزانى اخده علشان مكتشفش عملتك المنيلة
نورهان :وانت ازاى تاخد موبايلى من غير ما اسمحلك
ثم انا حرة اسجلك علي موبايلي زى ما انا عايزة
موبايلي وانا حرة فيه
اسر بغيظ :تقومى تسجلينى دراكولا يا نورهان دراكولا
نورهان ببرود :اه دراكولا انت مش شايف ان الاسم لايق عليك ولا ايه
اسر :انتى شايفه انه لايق عليا
نورهان :جداااااااااااا فوق ما تتصور الاسم متفصل علشانك والله
اسر :ليه ان شاء الله باكل اطفال صغيرة ولا بشرب من دم الناس
نورهان :لا بتحرق دمهم بتحرجهم بتتعامل معاهم ببرود ورخامة وقلة زوق بتحسسهم انهم ملهمش قيمة
حاططلى مناخيرك في السما معرفش علي ايه
مانتاش واخد جايزة نوبل يعنى عالغرور والجليطة اللي انت فيها دى اموت وافهم شايف نفسك على ايه
انت مش عمر الشريف يعنى على كل اللي انت بتعمله ده
يعنى ليه...
اسر قاطعها :حيلك حيلك ايه كل ده ماسورة وضربت فى وشى ده انتى شايلة ومعبية منى جامد
نورهان :انا خالص انت مش فارق معايا اصلا
اسر :لا والله
نورهان :اه والله
وانجز بالمكالمة اللي انت عايز تعملها دى وهات موبايلي
اسر :يخربيت برودك يا شيخة عليكى برود مشفتوش على حد
نورهان : ايه ده انت عمرك مبصيت فى مراية ولا ايه
اسر بوعيد :اوعى يكون قصدك اللي فهمته
نورهان ببرود :مدام رفعتلي حواجبك الرافعة دى وبتزغرلى بعنيك يبقي يسعدنى اقولك انك فهمتنى صح
وصلنا كليتى هات موبايلي وانا بقول انك متعدليش اللي عملته وقلته وتاخد موقف وتقول لبابا انك مش هتوصلنى تانى دى اقل حاجة تعملها علشان تنتقم لكرامتك المجروحة
اسر :كرامتى المجروحة مرة واحدة
وبعدين انتى مالك مستبيعة كده كأنها جاتلك عالطبطاب انتى مكنتيش عايزانى اوصلك ولا ايه
نورهان :ده سؤال طبعا مكنتش عايزاك توصلنى
وقلت لبابا بس هو اصر وانا معرفتش اغيرله رايه
وادبست التدبيسة السودا دى
اسر :انتى دبش ليه كده مش تنقي كلامك
نورهان :وانقى كلامى واراعى مشاعرك ليه هو انت بتراعى مشاعرى ولا بتراعى مشاعر اي حد اصلا
ويا سيدى انا قليلة الزوق وانت مش مضطر تتحملنى اكتر من كده زى الشاطر كده اشتكى لخالك منى وقوله انك مش هتقدر توصلنى بعد كده
اسر ببرود :ده علي اساس انك بتكلمى ابن اختك
حقى منك انا أخده بنفسي ومش محتاج اشتكيكى لخالى
وبعدين اعملك اللي انتى عايزاه وابطل اوصلك واريحك ده كلام برضه يا نورهان
نورهان :يعنى انت مش ناوى تنهى الموضوع
وعايز تكمل الحرب الباردة دى ماشى بس خليك فاكر ان انت اللى اخترت
هات موبايلي عايزة انزل اتاخرت علي كليتى
اسر :والمكالمة اللي كنت عايز اعملها
نورهان وهى بتاخد موبايلها من ايده :ميخصنيش اعملها من مكتبك فى الشركة اتصرف انت دى مشكلتك وانت اللي ملزم تحلها انما انا ولا ليا فيه
يلا هخلع انا سلام
