اروى :ملك مش هطلع طول ما اخوكى ده عايش معاكم مش هطلع ان شاء الله لما يتجوز هبقي اطلعلك كتير هاجى اعيش معاكم حتى ولحد ما ده يحصل تلمى روحك وتنزليلي
ملك :مش باينلها انه هيتجوز يا اروى
اروى :ايه ده يعنى ايه
ملك :لؤى فسخ الخطوبة
اروى :تانى هو ايه اخوكى ده مبيعمرش في خطوبة لا انزليلى بسرعة بقا واحكيلي بالتفصيل حصل ايه
ملك :تفصيل ايه بس وهو لؤى في حد فى الدنيا يعرف عنه تفاصيل
اروى وهى بتضحك :الرجل الغامض بسلامته خلاص انزلى قوليلى حصل ايه طيب
بعد عشر دقايق
اروى :ها احكيلي بقى حصل ايه
ملك :ولا اى حاجة جه امبارح ومعاه الشبكة وقال ان الخطوبة اتفسخت ومقالش اى تفاصيل كالعادة
اروى :ولا عرفنا خطبها ليه ولا عرفنا اتفسخت الخطوبة ليه عادة لؤى ولا هيشتريها هو كده لو عرفنا حاجة عنه يتحرق
ملك :بس شكله مش مضايق
اروى :وهو كان اتضايق لما فسخ الخطوبة اللى قبلها ولا اتضايق فى حياته انتى عمرك شوفتى شكله مضايق ولا فارق معاه حد
ملك :الصراحة لا سيبك قوليلي المهم قولتى لعمى انك رافضة مازن
اروى :اه طبعا ودى عايزة سؤال
ملك :وهو قالك ايه
اروى :مقالش حاجة ما هو شاف بنفسه ده هو نفسه اتصدم لما شافه مازن اه ابن صاحبه بس هو مكنش شافه بقاله كتير واتفاجئ لما لقاه بقى كده مطول شعره وعامله سيشوار صلاة النبي احسن هتجوز واحد بيعمل شعره سيشوار وشعره اطول من شعرى اصلا وايده مش باينة من كتر الحظاظات والاساور اللي فيها ايه القرف ده هتجوز واحد انا ارجل منه
ملك :يا ستى اديكى رفضتيه
اروى :ما هو يترفض الصراحة انا وانا قاعدة معاه كنت حسا انى عايزة ادورله على عريس يستته بصراحة ويقنعه بالحجاب بقى
مش فاهمة بيطيق يبص لنفسه فى المرايا ازاى بشكله ده يلا ربنا يصلح حاله وحالنا جميعا
ملك :اللهم امين بس ضحكتنى شعره اطول من شعرى دى بتحقدى على الواد
اروى وهى بتضحك :اطول وانعم يا بنتى والله وحاجة كده استغفر الله العظيم
اعرفكم بنفسي هعرفكم بنفسي انا اروى عندى اتنين وعشرين سنة طالبة فى كلية اثار والسنة دى اخر سنة ليا فى الكلية عندى اخ واخت اكبر منى متجوزين ومخلفين انا اخر العنقود
عايشة فى بيت عيلة مع عمى وولاده جدى وجدتى كانو عايشين معانا بس انا موعاش عليهم ماتو وانا صغيرة اوى
عمى اسمه كرم عنده ولد اسمه لؤى وده بيطيق العمى ولا يطقنيش تقريبا كنت باكل اكله وهو صغير
مفيش مرة يشوفنى فيها غير ويرخم عليا يحرق دمى يوطى ضغطى كده يعنى
وعنده بنت ملك اصغر منى بسنة بالنسبالى هى اختى واعز اصحابى ولؤى اكبر منى بسنتين
خطب مرتين والخطوبتين اتفسخو والاسباب مجهولة مع انهم كانو اختياره فى المرتين لا عرفنا اختارهم ليه ولا عرفنا الخطوبة اتفسخت ليه
بعد شهر مجراش فيه اى حاجة جديدة عادى بروح الكلية وخلاص وبخلى ملك تنزلى علشان نقعد سوا بحاول على قد ما اقدر مطلعش عندهم كتير لان لؤى لازم يسمم بدنى كل ما يشوفنى انا برد مش بسكتله بس بحاول على قد ما اقدر اتجنبه
المهم بعد شهر لقيت ماما بتقولى ان لؤى طلب ايدى من بابا وهيجى النهاردة بالليل علشان يتكلم معايا
طبعا انا افتكرتها بتهزر ففضلت اضحك
اروى وهى بتضحك :طيب هتغدينى طيب ولا هقعد معاه وانا على لحم بطنى ماما تعالي نتغدى انا جعانة
سمية :انا مبهزرش تعالي ننقي هتلبسي ايه علشان لما يجى كمان كام ساعة
اروى :يا حاجة صلى على النبى فى قلبك مين اللى يجى لؤى ده ممكن يترهبن ويعيش عازب طول عمره ولا انه يتجوزنى بابا تلاقيه اختلط عليه الامر
سمية :انتى هبلة يا بت امر ايه اللي اختلط على ابوكى هى الحاجات دى فيها اختلط ومختلطش بقولك لؤى ابن عمك طلب ايدك من ابوكى واتهببى قومى شوفى هتلبسي ايه
اروى :لا ما انا كده خلاص لبست
لا لا ان شاء الله ده محصلش لا هو متقدمليش ولا حاجة يا رب لا يا رب انا صايمة بقالى كتير مفطرش على لؤى لا انا افضل طول عمرى صايمة احسن
سمية :افضلى ولولى وعددى كده لحد ما يجى وابقى اخرجيله بالبيجامة
اروى :انا مش هخرج اصلا
سمية :لو جدعة قولى كده لابوكى
اروى :ماما ست الحبايب اقفى جنبي ده انا اللى بقيالك
سمية :ابوكى مش هيسمعلى كمان ماله لؤى مش احسن من دكر البط مازن الواد اللي مش عارفة هو واد ولا بت ده
اروى :يعنى هو يا مازن دكر البط يا لؤى مفيش اختيار تانى ما الدنيا مليانة رجالة كويسين ما اتجوز واحد فيهم ولا حتى متجوزش وخلينى مالية عليكم البيت
سمية :افضلى ضيعى فى الوقت بقي يا بنتى قومى ننقيلك هتلبسي ايه علشان يدوب تاكلى بعدها وتغيرى وفكرى هتتكلمى معاه فى ايه
اروى :افكر فى ايه بس وهى دى محتاجة تفكير مش موافقة طبعا
سمية :ليه هو لؤى ماله يعيبه ايه متربى وابن اصول وراجل ويعتمد عليه
اروى :يا ست الكل هو زى الفل بس لغيرى تعتمد عليه غيرى انا مش عايزة اعتمد عليه
سمية :سييك من دلع البنات ده وقوليلى تلبسي الفستان الازرق ولا الفستان البيج
اروى :الاسود يا ماما شوفيلي حاجة سودا البسها على مستقبلي اللي هيضيع ده
