حكاية "شغف "

432 24 2
                                    


كريم :يعنى انتى مش عايزة ترجعيلي يا نورهان هونت عليكى
نورهان :ما انا ياما هونت عليك ما انت ياما اتخليت عنى وسبتنى حقى المرة دى انا اللى اسيبك الفرق بينى وبينك انى لما اسيبك هكون قد كلمتى ومش هرجع فيها
كريم :انتى كدابة اتتى متقدريش تسبينى انتى ناسية لما قولتليلى انى كل حياتك وانى قسوتى عليكى وانا قريب  منك احن عليكى من بعدى عنك ناسية كنتى بتفرحى ازاى لما برجعلك تانى بعد ما اسيبك
نورهان :انت كده بتقنعنى يعنى انى ارجعلك
انت مفكر انى هرجعلك باللي انت بتقوله ده انت واخد بالك انت بتقول ايه
ناسي انى برغم انى اترجيتك تفضل حتى لو هتقسي عليا وبرضه انت كنت بتبعد وبتسيبنى لوحدى ولا كنت بتفكر فيا ولا بيهمك وجعى
انا بكرهك ومبحبكش ومش هرجعلك مهما عملت انا مش عايزاك
كريم :لا يا نورهان متقوليش كده انا محدش حبنى قدك محدش بيحبنى بجد غيرك
نورهان :يبقي كده محدش بيحبك يا كريم لانى مبحبكش عارف ليه لانك متتحبش انت تتكره بس خسارة فيك الحب متستاهلوش كتر بعدك عنى فوقنى ورجعنى لعقلي وخلانى اشوفك صح انت مش الشخص المناسب ليا ولا عمرك هتكون انت بس الحظ ساعدك ودخلت حياتى فى وقت انا كنت ضعيفة فيه وده اللي خلانى اسمحلك تدخل حياتى خلاك تبقي جزء من حياة واحدة انت مستاهلش حتى انك تعرفها ولو حتى من بعيد
كريم :انا هتحمل مهما قولتى لانى عارف انى وجعتك كتير وحقك ترديلي الوجع بس انا مش هيأس المرة دى انا عايزك معايا بجد انا هتقدملك
نورهان :انا مبحاولش اردلك الوجع ولا حاجة انت مش فارق معايا قولتلك انا فوقت وعرفت غلطى انا غلطت لما حبيتك وخونت ربنا واهلى ومبادئى وادينى دفعت تمن غلطى ومش ناوية اكرره خاف انت بقي على نفسك من التمن اللي هتدفعه ومتتقدمش لانى هرفضك من غير حتى ما اقعد معاك مش هخليك تدخل بيتنا حتى لانك متستحقش بيت اهلى احسن بكتير من ان واحد زيك يدخله ويطلب يناسبهم ده شرف انت متستحقوش

وعملتله بلوك معرفتكمش بنفسي انا نورهان عندى واحد وعشرين سنة كلية صيدلة كريم يبقي ابن عم واحدة زميلتى في الكلية علاقتى بيها مش قوية بس هو شافنى معاها مرة بعتلى طلب صداقة بعدها قبلته واتكلمنا بقينا اصحاب وواحدة واحدة العلاقة اتحولت لحب اخر حاجة كنت اتخيلها انى ارتبط بشاب في يوم لا ويوم ما ارتبط بيه يبقى كلامنا على النت
كريم دخل في حياتى في وقت انا كنت فيه فعلا ضعيفة اعز اصحابي كانت بعدت عنى جدتى ماتت وانا كنت بعتبرها امى التانية الدراسة كانت ضغطانى جامد كمان
الوقت خدمه اكتر من اللازم وضرنى اكتر من اللازم
انا كتير رفضت فكرة الارتباط دى واى حد كان بيلمحلى بيها حتى مجرد تلميح كنت بوقفه عند حده بس وقتها انا كنت قوية فكنت قادرة ادافع عن مبادئى واتمسك برفضى انما وقت ما كريم ظهر في حياتى انا كنت ضعيفة ووحيدة كنت زى الغريق اللي بيتعلق بقشاية حتى لو القشاية دى ضعيفة ومش هتنقذه من الغرق
كريم اسوء حاجة حصلتلي في حياتى اكبر تنازل اتنازلته فى عمرى كله ودفعت تمن تنازلى ده معاملته ليا واحساسي بالذنب تجاه اهلى وبالتقصير تجاه ربي
كريم كان زى الادمان وانا اتحملت اعراض انسحابه لحد ما خلاص الحمد لله ربنا شافانى منه
كتر بعده عنى قسى قلبي عليه وعودنى على غيابه من كتر ما باعنى فوقت لنفسي وعرفت قيمتها نفسي اللي كريم ميستحقهاش نفسي اللي مينفعش تفضل مكملة فى غلط كبير وذنب عظيم زى ده
كريم غلطة وصلحتها ذنب والحمد لله ربنا تاب عليا منه
او اتمنى يكون ربنا قبل توبتى انا بدعى كتير لنفسي وبستغفر بس حاسة ان ربنا مسامحنيش انا خسرت جزء من احترامى لنفسي زعلانة منى زعلانة اوى منى
مريم اختى قالتلي عادى كلنا بنضعف وبنغلط المهم انك لما فوقتى لنفسك وقويتى صلحتى غلطك ربنا بيحبك وعلشان كده فوقك ورجعك ليه لو مش بيحبك كان سابك تكملى في اللي كنتى فيه
هى معاها حق بس اللي على البر شاطر وهى مجربتش تنزل بنفسها فى بركة وحل وتوسخ روحها وحتى بعد ما تطلع منها وتنضف تفضل حاسة ان ريحتها وحشة مهما عملت علشان تضيع الريحة الوحشة دى
معرفتكمش بمريم اختى الوحيدة والشخص الوحيد اللي ليا فى الدنيا هى اكبر منى بسنتين اوقات بحسها امى واوقات بحسها بنتى الاكيد انى مقدرش استغنى عنها
عدى شهر بعد ما رفضت ارجع لكريم وعملتله بلوك من حياتى كلها كنت فى الكلية ورجعت لقيت مريم نايمة المغرب ودى مش عوايدها قولت هشوفها صاحية ولا نامت بجد لانى راجعة جعانة وانا مبحبش اكل لوحدى ولا بحب اكل من غيرها
نورهان :مريم انتى نمتى
مريم :لا
نورهان :مالك شكلك مضايق
مريم :عمرو كان هنا النهاردة ونسي موبايله رنيت عليه علشان اقوله انه نسي موبايله
نورهان وهى بتضحك :رنيتى عليه على موبايله علشان تقوليله انه نسي موبايله عبقرية يا مريومتى والله...انتى مبتضحكيش ليه هو حصل ايه لما رنيتى عليه
مريم :تخيلي مسمينى ايه على موبايله
نورهان :عمرو مش شاب حبوب وملزق فمش هيسميكى بنت قلبى ولا ست كوكب الارض ولا اميرة المجرة اكيد كاتبك مريم
مريم :لا
نورهان :كاتبك الانسة مريم
مريم :صداع
نورهان بصدمة :ايه
مريم :هو مسجلنى كده صداع لما برن عليه ده الاسم اللي بيتكتب انه بيتصل بيه صداع هو شايفنى كده
نورهان :لا..لا هو اكيد مش ده قصده يمكن...
مريم قاطعتها :ميمكنش يا نورهان ميمكنش هو شايفنى كده صداع انا بالنسباله وجع دماغ
نورهان :اهدى يا حبيبتى
مريم وهى بتعيط :ولما انا صداع خطبنى ليه هو انا كنت جريت وراه مش هو اللي جالي لحد بيت اهلي علشان يطلبنى منهم هو..هو انا صداع يا نورهان
نورهان وهى بتحضنها :انتى روح البيت ده البيت ده من غيرك يبقى ساكت وملوش حس
مريم :اومال هو شايفنى صداع ليه
نورهان :علشان غبى ومش مقدر قيمة النعمة اللي في ايده لو شايفك كده..بس ما يمكن مش قصده كده يمكن مقلب عامله فيكى يا مريم بس مقلب رخم شوية
مريم :لا هو نسي موبايله بجد ورجع تانى علشان ياخده وخده ومشي عادى مش مقلب يا نورهان دى حقيقة هو شايفنى كده
نورهان :لو شايفك كده يبقي مبيشوفش يا حبيبتى طيب انتى ناوية تعملي معاه ايه
مريم :مش عارفة بس انا حاسة بالاهانة احساس وحش اوى يا نورهان
نورهان :ما عاش ولا كان اللي يحسسك بالاهانة قومى بس ناكل وفكرى هتعملي معاه ايه بس فكرى بهدوء علشان تاخدى قرار سليم
مريم :ماشي انا جعانة اصلا امك طابخة ايه النهاردة
نورهان وهى بتضحك :نسيتى اللي حصل فى ثانية وبقي همك علي بطنك ايوه هى دى مريم اللي انا اعرفها
مريم وهى بتضحك :الله مش انتى اللى قولتى فكرى بهدوء هاكل علشان اهدى
نورهان وهى بتضحك :ظلمتك ان بعض الظن اثم

حكايات منارحيث تعيش القصص. اكتشف الآن