Yarın Rüzgar geliyordu. 2 günlük yokluğu gerçekten korkunçtu.. onu özlemiştim ve mesaj bile atamamıştım. Beni bir kez aramıştı ama eğer konuşursak ağzımdan kaçıracağımı biliyordum bu yüzden açmamıştım.. Ama sonuçta başarmıştım. Artık endişelenmesi gereken fotoğraflar yoktu.
Sınıfa girdiğimde onu sırasında otururken gördüm. Kendi çantamı sırama koyup içinden fotoğrafları çıkardım ve cebime tıkıp yanına gittim. Gülümseyerek bana bakarken fısıldadım.
- Benimle gelmen lazım.
- Neden?
- Gel.
Sınıftan çıkıp iki kat yukarı çıktım ve hademe dolabına girdim. Hemen peşimden gelip karanlık odayı aydınlatmak için ışığı yaktı ve bana baktı.
- Ne oldu?
Uzanıp onu öptüm. İlk itiraz etmeden beni öpmeye devam etti ama daha sonra beni kendinden hafifce uzaklaştırıp konuştu.
- Bir hademe dolabıda olsa okuldayız.
- Biliyorum ama artık gerek kalmadı.
- Ne? Neye?
- Saklanmaya.
Cebimden fotoğrafları çıkarıp ona verdim ve gülümseyerek konuştum.
- Artık Batuhan bunları sana karşı kullanamaz.
Elimden fotoğrafları alıp baktı. 5 tane fotoğrafın hepsine sanki daha önce görmemiş gibi dikkatle baktı.. fısıldayarak konuştum.
- Bilgisayarındakileri de sildim.. elinde hiçbir şey kalmadı.
Bakışlarını fotoğraflardan çekip yüzümde gezdirdi ve hiç beklemediğim bir ses tonuyla konuştu.
- Sadece 2 gün Hazal. Sadece 2 günlüğüne gittim ve sana saçma bir şey yapmamanı söyledim. Ve sen yapılabilecek en aptalca şeyi yaptın!!
Bir an için tepkisine şaşırarak öylece kaldım.
- Evet! Sana yardım ettim. Ne kadar da aptalca!
- Senden yardım falan istemedim!! Senden sadece bunlardan tamamen uzak durmanı istedim!
- Nasıl öylece durup senin çaresizliğini izleyebilirdim ki!?
- Ben çaresiz falan değildim Hazal! Değilimde. Sana ondan uzak durmanı söyledim!! Kötü bir şeyler olabilirdi!! Sana ... sana bir şey yapmaya kalkabilirdi!!
Gözlerimi kaçırdığımı görünce elindeki fotoğrafların yumruk yapması üzerine büzüldüğünü duydum.
- Ne yaptı?
- Hiçbir şey.
- Hazal!! Ne yaptı dedim? Sana yemin ederim söylemezsen gidip ona sorarım ve bu kadar nazik olmam.
- Beni öptü tamam mı!! Ama ben hallettim.
- Ya hallademeseydin. Ben her an senin yanında olamam!!
- Bunu biliyorum!! Biliyorum ama ne yani sana söyleseydimde izin vermezdin ki! Sana ben onu oyalarken fotoğrafları sil desem tamam der miydin ki?!
- Tabiki de demezdim!! Sana daha kötü bir şey yapmaya kalksaydı ne olacaktı?! O zamanda kendi başının çaresine bakabilecek miydin?!
- Bilmiyorum.
- Ben biliyorum! Yapamazdın. Bundan sonra sana bir şeyi yapmamanı söylediğimde yapmayacaksın anladın mı!?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zakkum
Teen Fiction- Sana neden zakkum diyorlar? Yamuk sırıtışı beni kendi dünyasının dışına iterken '' fazla safsın'' der gibi haykırıyordu. - Biraz düşün belki anlarsın papatya. Gözlerimi devirip bana taktığı ve duyduğum en anlamsız lakabı inkar eder gibi...
