Zakkum

'' Ben Geldim Bebek!''

Koltuklardan birine oturup annemi beklemeye başladım. Haliyle onun sorgusu benimkinden daha uzun sürmüştü. Çıktığında yanıma gelip oturdu ve derin bir nefes aldı. Bitkin görünüyordu.

''Birazdan gidebiliriz.''

''Neler sordular?''

''Geçmişten birkaç soru. Ve bir de son zamanlarda neler oldu diye. Sen iyi misin?''

''Evet. Benimki 15 dakika önce bitmişti.''

''Seni çok yormamalarına sevindim.''

Bana neden telefonda söylemediğini anlamadığım için sordum.

''Babamın aynı zamanda uyuşturucu satıcılığından arandığını niye söylemedin? Bilmiyor muydun yoksa..''

''Biliyordum. Tüm bunlar olmadan önce de biliyordum...''

İşte bir şok daha! Annem babamın uyuşturucu sattığını biliyordu ve kimseye hiçbir şey söylemedi ve buna izin mi verdi?!! Buna inanamıyordum.

''Ne?!''

Bu seferki tepkim o kadar içten gelmişti ki sesimde tepkim gibi biraz yüksek kaçmıştı. Annem gözlerini belerterek bana bakarken sordum.

''Babamın uyuşturucu sattığını biliyor muydun?''

''Çok önceydi. Ayrılmadan önce. Ben evde bulunca onun kullandığını sandım. Korktum ve ona sordum ama sattığını fakat onun son paket olduğunu söyledi.''

''Ve sende inandın mı?''

''Zaten boşanmayı düşünüyordum. Bir de bu işleri karıştırmak istemedim.''

Nefesimi dışarı verip arkama yaslandım. Bir polis gelip annemle birkaç şey daha konuştular ve yaklaşık yarım saat sonra emniyetten çıktık. Arabaya bindiğimizde annem arabayı çalıştırmadan önce derin bir nefes alıp bana baktı.

''Babanın arabası kaş yakınlarında bir yerde bulunmuş. Bir benzinlikte kamera kayıtlarında görüntülenmiş ve sonra da ortadan kaybolmuş. Bir şey olursa bizi arayacaklar ama bunun dışında bizi rahatsız etmeyecekler. Ne seni ne de Poyrazı. ''

Hiçbir şey demeden ona baktım. Arabayı çalıştırıp eve dönünce annem direk odasına çekildi. Neler hissettiğini anlamıyordum anlayamazdım da.. ama dediğimde haklıydım. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Asıl merak ettiğim ve korktuğum Poyraz'ın duyunca ne yapacağıydı.

Odama çıkıp yatağıma uzandım ve telefonumu çıkardım. Melisa birkaç mesaj atmıştı. Ona olanları nasıl anlatacağımı düşündüm ama bir yol bulamadım. Sanırım yarın yapacaktım. Rüzgarın numarasının üzerine tıklayıp bekledim.

İki kere çaldıktan sonra telefonu açtı.

''Hazal. İyi misin? Merak ettim.''

''İyiyim. Daha yeni eve gelebildim. Emniyetteydik. İfade verdik.''

''Sesin kötü geliyor.''

''Yorgunum. Bitkinim. Babamın tutuklanmasını bekliyordum kaçmasını değil. Şaşkınım.''

''Polisler ne diyor?''

''İfademi aldılar işte. Son zamanlarda nasıldı gibi sorular sordular. Fazla soğukkanlı oluşum ne annemin ne de polislerin gözünden kaçmadı.''

''Annen nasıl?''

''Oda tükenmiş vaziyette. Bizim için endişelenip duruyor. Bundan sonra olacaklar için. Babamın arabasını kaş yakınlarında bulmuşlar. Ve bir benzinliklte de kameralara yakalanmış ama sonra ortadan kaybolmuş.''