Ik stapte bij haar in de auto en we reden nu richting Maastricht.
Het was lekker weer en de voorspellingen waar ook goed. Op beter weer hadden we niet kunnen hopen.
Ik moet wel zeggen dat ik het best spannend vond. Dit was zo nieuw voor mij.
Voor Farida was zo'n feest bezoeken heel normaal. Ze vertelde over de andere festivals en dit zou veel anders zijn. En als ik haar mag geloven ook veel leuker. Vrolijk was ze in ieder geval wel en ze stond volgens mij ook heel positief in het leven. Dat was de eerste indruk die ik nu kreeg.
Ze zette de muziek aan en zong lekker vals mee. Het boeide haar niet. Hoe harde de muziek hoe harder haar gekrijs. Ik keek haar alleen maar aan. Ze porde mij steeds om mee te zingen maar ik schudde alleen met mijn hoofd.
Ze was ook niet stil te krijgen. Ze werkte bij gemeente aan de balie. Ze had ook blijkbaar een bijbaantje in de bediening. Ze was niet van het studeren en het liefst zou een huisvrouw willen zijn. Ze was inmiddels 27 jaar en Samia 29 jaar. Samia was inmiddels wel getrouwd en had ook al een kind. Farida had de ware nog niet gevonden. Haar ware was iemand met rekening van meer dan 5 nullen……
De rit ging toch lekker snel. Ze was continu aan het woord en stelde gelukkig ook niet al te veel vragen. Dat ze zichzelf geweldig vond, dat was zeker. Ze was dus ook blijkbaar geen fan van papa. Blijkbaar had altijd wel contact met hen gehad. Nou, niet alleen contact maar hij kwam ook over de vloer……. Hij was streng en ze was nu toch blij dat hij even vastzat…. Mounir was volgens haar nu het probleem. Hij was wel jongen maar ze wilde geen problemen met hem……
Hij was te close met papa en luisterde volgens haar te veel naar anderen…….. Volgens haar wordt hij te negatief beïnvloed. Ze praatte heel negatief over hem. En niet alleen over hem, maar over iedere jongen met wie hij omging.
Ik kreeg nu echter een nare vibe van haar. Ik zag nu ook wel verandering maar ik bestempelde het niet per se als iets negatiefs…. En hij drong juist op een contact met de familie. Ik deed dit ook graag voor Mounir doen, maar nu voelde het ergens toch niet goed. Ik negeerde het gevoel nu maar en slaakte een diepe zucht.
Ik sloot mijn ogen haalde weer diep adem. Ik voelde nu weer een vinger in mij zij en schrok.
“Niet slapen jij” zei ze lachend.
Hoe lang is het rijden? Vroeg ik nu…… Nog een half uurtje” zei ze een zette de muziek iets harder. Ik hoorde weer een valse noot en stopte mijn wijsvingers in mijn oren. Yeh heks” zei ze lachend…. Laat het zingen aan anderen over” zei ik droog…… Mond dicht kabouter” zei ze……. Ik ga mij onzeker voelen. “Ik ben van plan om auditie te doen bij the Voice”. Ik begon nu te lachen.
“Durf te dromen en durf die droom waar te maken”… Ze keek mij nu aan. He meid, is mens is niet oud, totdat spijt zijn dromen overneemt…. We laten Mounir niet onze dromen afpakken” zei ze nu. Ik hoorde een vastberadenheid in haar stem.
Ze herhaalde de zin weer maar nu heel stellig…….. Die woorden leken nu dwars door mijn hart te gaan.
Ik keek haar nu alleen maar aan. Ik zag die tinteling in haar ogen. Zij leefde, leefde echt…. Zij leefde en zou niemand laten haar in de weg te staan……….
Dit zette mij meteen aan het denken. Ik dacht weer aan mijn dans…… Een glimlach verscheen automatisch op mijn lippen. Die momenten, die momenten leefde ik echt….
Ik glimlachte nu haar. Ze heeft mij toch iets doen beseffen. Ik moest leven, ik moest nu leven…. Haar telefoon ging over en ze nam meteen op. Ik sloot mijn ogen en leek te verdwalen in mijn dromen…… Mijn droom, zwierend door een danszaal. Een ballroom………………..
Ik had ook niet eens dat we al gearriveerd waren. Ik zag haar nu een afslag nemen en eigenlijk meteen zoekend naar een parkeerplaats. Het zal druk zijn” zei ze. Ik keek nu om mij heen. Het was inderdaad druk maar er was nog plek………
We volgden een groep jongeren en zij haalde al de kaartjes uit haar tas. Het geluid was hoorbaar en ik keek weer om mij heen. Jongens en meiden liepen nu lachend en dansend voor ons heen. Ze hadden al bierblikjes in hun handen……. Deze mensen waren blijkbaar al klaar voor………. Het was megadruk en er stond best een lange rij. Ik was nooit eerder naar een festival en vond het megaspannend. Er zouden optredens zijn en ik wilde meteen naar Latin en Urban kijken. Ik Probeerde nu al goed te luisteren waar het geluid ook vandaan kwam…….
De beveiligers lieten ons door en we stonden midden in de drukte. Er stonden zoveel tenten en discussie tussen ons begon meteen over welk tent we gingen bekijken. Ze pakte mij snel bij de hand en trok mij letterlijk over het veld. Het geluid werd steeds harder en ik liet mij maar door haar begeleiden. We hoorden haar telefoon nu overgaan en ze duwde me een naar een openruimte.
Waar ben je dan? Hoorde ik haar vragen aan de telefoon. Nee, ik ben met mijn zusje” hoorde ik haar weer. Ze hing nu op en trok mij aan de arm.
Kom, er is een vriendin ook hier. Ze trok mij aan mijn arm en liep snel door menigte. Ze stopte en keek even om zich heen. De wc's zei ze. Ze keek weer en trok mij weer mee. Doe rustig” zei ik. Ze liet los en keek mij aan. “Karima is hier met Anas” zei ze. Wie is Karima en wie Is Anas? Vroeg ik niet begrijpend. Voordat ze nog een antwoord kon geven kwam een meid hollend naar ons toe. Ik moet weg” zei ze en wendde zich tot Farida. Ze keek mij niet eens aan. Ze zat hijgend te praten en ik keek haar alleen maar aan. Een meid van de leeftijd van Farida schatte ik in. Ze was best aan de volle kant maar blijkbaar met veel zelfvertrouwen. Dat korte rokje kon echt niet. Ik ben geen heilige maar dit kan echt niet. Ik moet echt gaan” zei ze. “Anas zei dat Younes weet dat ik hier ben”. Hij is onderweg hier naartoe.
Weet je het zeker? Vroeg Farida geschrokken. Ja, hij is ook met Karim” zei ze. Hoe…hoe weten ze dat jij hier bent? Ik denk dat Houda iets heeft gezegd. “Ze was mij gewoon aan het afluisteren.” Ik had tegen haar gezegd dat ik met Salima was. "Nu hoorde ik van Anas dat Youssef de broer van Salima had gevraagd of ik bij hen was?
Wat! hoorde ik nu Farida zeggen. Als je iets tegen Salima hebt gezegd, dan naait ze je erbij……
Heb je het over mij gehad? Heb je mijn naam genoemd? Ik hoorde nu toch een angst in haar stem.
Nee, ik weet het niet” zei Karima nu. Maak je geen zorgen” zei ze weer.
Heb je mijn naam nu WEL l of NIET genoemd? Vroeg nu Farida op een harde toon…
“Ik moet gaan” zei Karima nu en gaf Farida snel een knuffel” Ik ga nu meteen naar huis” zei ze weer. “Anas zet mij af” zei ze weer. Ja, dat is goed. “Bel mij vanavond” zei ze. Nee, ik heb je naam niet genoemd” zei ze nu weer. Mij keek ze aan en zette een glimlach op. Ze liep daarna snel weg. Ik keek weer naar Farida en ik zag nu ook duidelijk de schrik in haar ogen. Wat is er? Vroeg ik Ze was nu even stil. Waarom heb je mij gevraagd? Zij kwam hier toch ook? Vroeg ik nu en bleef haar aankijken.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
