Ik voelde nu een hand in mijn hand knijpen en ik leek nu contact te maken met de wereld…. Mariam ben je oké? Hoorde ik Younes bezorgd vragen. Ik zag een bezorgde blik in zijn ogen en bleef hem aankijken.
Zeg iets, is alles oké? Vroeg hij…….. Ik keek hem alleen aan en de tranen rolden over mijn wangen………
Hallo” hoorde ik een stem zeggen. Ik zag een politieagent nu tegenover ons staan en ik keek om mij heen. Younes hoorde ik wel praten maar het leek allemaal zo ver weg……..
De politie sprak tot Younes alleen en ik keek alleen voor mij uit. Het besef was er nog steeds niet. Ik kon ook niet volgen wat er gezegd werd. Het harde geluid ging nog steeds door mijn hoofd………… Alle geluiden speelde ik weer af……Ik hoorde het geschreeuw, de knallen steeds opnieuw en ieder keer schrok ik en keek weer angstig om mij heen……….
Mariam” hoorde ik Younes weer zeggen. Zijn stem leek zo hol. Hij keek mij aan en ik zag zijn lippen bewegen maar ik hoorde hem niet………. IK voelde nu een hand over mijn middel…….
Er kwam nu een vrouw aangelopen en keek mij nu aan. Alles goed met u? Vroeg ze en keek mij aan. Ik voelde nu pas mijn handen trillen en de tranen rolden weer over mijn wangen. Ik kreeg het koud...ik begon ook uit te trillen... Younes keek mij aan en ik zag zijn lippen bewegen….
Hij duwde mij voorzichtig tussen de menigte……… Hij maakte zich los van mij en hij zei weer niets……….. Geen woord werd gesproken...
Het was donker maar al de lichten prikten nu in mijn ogen…….
Het voelde nog steeds onwerkelijk…….. Ik hoorde opnieuw geschreeuw en mijn hart ging weer te keer………… Mijn maag knoopte zich weer samen.. Ik greep nu even naar mij oren………..
Younes” zei ik en ik stond weer verstijfd…… Ik keek nu weer geschrokken om mij heen. “Younes” zei ik. IK keek nu weer om mij heen……. Hij was weg. Younes, huilde ik nu………… Younes” schreeuwde ik maar hij was nergens te bekennen………….
Mevrouw, ik ben bij hoorde ik nu een vrouwelijke stem zeggen… Ik was stil en keek de vrouwelijke agente aan………. Loopt u maar door” hoorde ik haar weer zeggen. “U bent veilig”
Ze liep nu iets voor mij en ik volgde haar braaf……. Overal zag ik nu linten. Mensen op de grond en mensen die langs mij heen liepen….. Ik greep weer naar mijn oren en ik begon nu harder te snikken…….
“Mevrouw blijf rustig, u bent nu veilig” hoorde ik haar weer zeggen…… Haar woorden leken nu langs mij heen te gaan. Ik keek weer zoekend om mij heen maar Younes was weg. Hij was nergens te zien……
Mevrouw zoekt u iemand? Vroeg ze nu. Younes….Emiel……Diana…… “Mevrouw loopt u maar even mee”. “De gasten van het feest zijn opvangen in het gebouw iets verder” zei ze…….. Ze praatte nu door haar telefoon……..
Ze begeleidde mij naar een groep gasten en liet mij daar even staan. Er stonden mensen en overal in groepjes……. Ik keek nu om mij heen. Het besef leek er nu pas. Ik zocht weer om mij heen naar Younes maar hij was gewoon spoorloos verdwenen.
Waar is hij naartoe? De tas had ik nog in mijn handen………….
IK keek nu weer en ik zag een man iets verder staan. Hij keek mij nu alleen aan. Zijn blik ging dwars door mij heen…………
Mijn hart leek meteen naar mijn keel te stijgen...
IK moest even goed kijken. Ik kneep mijn ogen dicht en opende deze weer. De jongeman keek mij weer aan en ik lijk hem te herkennen……. Hij had een korte baard, maar verder was hij het…….. Ik.wist het bijna zeker..... Ik keek nog een keer……….
Lotfi” zei ik. Lotfi” herhaalde ik weer. Hij wendde nu snel zijn blik. Hij deed nu een capuchon om zijn hoofd heen en verdween nu tussen de menigte…. Ik wilde op hem aflopen. Waar is hij? Ik keek weer en hij was gewoon verdwenen…….. Ik twijfelde nu....
Heb ik hem nu echt gezien?... Ik schudde met mijn hoofd....
Ik zag nu een groep lopen en ik volgde ze nu maar
We liepen naar binnen en iedereen stond daar verslagen bij. Een aantal omhelzen elkaar en een aantal zaten gewoon op de grond. Ik keek weer om mij heen maar nog geen steeds geen Younes te bekennen.
Emiel zag ik gelukkig op de grond met Adham zitten en de tranen sprongen in mijn ogen. IK liep nu naar hem toe en Emiel keek mij nu aan. Ik zag een verdrietige blik in zijn ogen………..Zijn ogen waren rood. Hij heeft ook gehuild……. Lara, zei hij.” Lara is doodgeschoten” zei hij……..……. Ik bleef hem maar aankijken……. Ik wist even niet wat ik moest zeggen………. “Ze heeft het niet overleefd” zei hij weer…….. Mario, zei ik……. Ik weet het niet, zei hij……….. De tranen rolden weer en er kwam verder geen woord meer door mijn lippen…………
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
