Ik hoorde weer vage stemmen. De stem van Mounir herkende ik nu heel goed.
Ik slaakte een diepe zucht en ik probeerde mijn ogen open te maken. Ik knipperde even met mijn oogleden maar mijn ogen voelden zo zwaar. M...Mounir" zei ik op een hese toon. Mijn keel was ook droog en ik moest weer even slikken.
M...Mounir" zei ik weer en ik voelde een nu iemand naar mijn hand grijpen.
Gelukkig, je bent wakker" hoorde ik Mounir weer zeggen......
Waar ben ik? Vroeg ik nu.......
In het ziekenhuis" zei hij nu........
IK probeerde weer mijn ogen open te doen. Het felle licht kon ik niet verdragen en ik sloot mijn ogen weer....
Het voelde alsof ik even door een cirkel van licht ging.........
Ik hoorde een stem maar weer in de diepte.......
Mijn hoofd voelde zwaar en bonkte als een gek. "Mariam", hoorde ik Mounir weer zeggen.
Ik deed nu voorzichtig mijn ogen open.......
Hij keek mij aan en ik voelde mij meteen naar. Een vreemd gevoel van eenzaamheid nam mij over. Die verdrietige vochtige blik in zijn ogen sprak meer dan die glimlach die hij probeerde op te zetten.
Mama, zei ik...
Ik keek weer verward om mij heen. Ik was even gedesoriënteerd..........
"Ik lag in het ziekenhuis. Ik keek hem weer aan.
Alles begon weer langzaam te komen. Ik voelde die klap weer en ik leek weer te schrikken.
Ik wilde overeind gaan zitten maar ik werd in bed geduwd. "Blijf rustig" zei hij....
Mounir........
Mounir waar is mama?.....Waar is papa. Ik keek hem weer aan en ik hoorde hem een brok wegslikken."
Lieverd, zei hij. Ik hoorde het verdriet in zijn stem......
Ik keek hem weer aan mijn hart leek stil te staan. Alles zag ik weer voor mij gebeuren....
Mijn ogen gingen wijd open en mijn hart leek stil te staan......
" Mariam, blijf alsjeblieft kalm......
IK keek hem aan en keek daarna weer meteen weg.........
Ik voelde een angst, Ik was nu zo bang voor wat hij ging zeggen.
Hij was stil en ik voelde mijn maaginhoud.......
Hij was stil maar ik wilde dat het ging zeggen............
Waar is mama"? Schreeuwde ik nu. Roep mama nu" siste ik in zijn gezicht......
Hij schudde nu met zijn hoofd en ik zag nu een traan vallen.
NEEE, schreeuwde ik. Nee, alsjeblieft ga dat niet zeggen.
Ik schudde weer met mijn hoofd. Nee, dat kan niet...........
Mama, huilde ik weer. Papa.........
Hij greep nu mij vast en hield mij stevig tegen zijn borstkast. Het spijt mij" zei hij. Mama is dood" Allah y rahma........
Nee, huilde ik............NEEE............
"Doe een dua voor haar" zei hij huilend.....
"Dat heeft ze nu het meest nodig" zei hij weer......
NEEE, zeg dat niet......Alsjeblieft, zeg dat niet" zei ik en keek hem aan.
De tranen kon ik niet tegenhouden.......
