Ik ben een week in Marokko geweest maar vreemd genoeg leek het veel langer.
Het voelde nu vreemd om In Nederland te zijn.
De herfstmaanden zijn deprimerend en ik voelde meteen weer die eenzaamheid.
De weg naar huis was ik behoorlijk stil. Sihame had mij opgehaald en ze was steeds met Brahim aan de telefoon wat ik nu zelf niet eens hinderend vond.
Ik keek alleen naar de lucht boven en het voelde alsof ieder moment kan gaan stortregenen.
Mijn leven van de afgelopen jaren speelde ik weer langzaam voor mij af. De situatie was nu zo veranderd en ik wist dat mijn leven weer ging veranderen.
Moeilijke keuzes…..
Ik was blij dat ik mijn vader en mijn broer in mijn leven had…..
Papa is ouderwets en de vraag of ik nog op alleen kan wonen….
Belige of Nederland. Mijn werk
Daar stond ik midden in mijn huiskamer.
Het voelde even niet mijn thuis.
De woning was een puinhoop. Ik was gewaarschuwd maar ik was hier toch even stil van.
Ze zochten blijkbaar naar de camera’s en dat begreep ik. Maar moesten ze het ook zo achterlaten?
Sihame zag ik nu de kussen op de bank rechtzetten.
We kunnen alvast gaan zitten” zei ze en zette een glimlach op…………
Ik liet mij op de bank ploffen en ik keek weer om mij heen………
Ik hoorde Sihame nu ook zuchten……
Ze zochten toch alleen naar apparaten? Zei ze. Waarom moesten alle lades en kasten leeg?
Je bloempotten, je vazen en zelfs je boeken liggen op de grond……..
Echt, dit is niet normaal zeg. Je zou meer inbraak denken” zei ze droog…
Ik weet het” zei ik en sloot even mijn ogen. Dit wilde ik niet eens zien……..
Ze wilden ook op luisterapparatuur zoeken denk ik en keek weer om mij heen. Ik weet dat je moe bent, maar we moeten echt wat doen.
“We kunnen in ieder geval de woonkamer opruimen” zei ze…..
En waar moet ik dan slapen” zei ik droog. Mijn kamer is ook een puinzooi. Mijn bed ligt letterlijk ondersteboven……..
“We kunnen bij mij thuis slapen of een hotel pakken”. Maar mijn huis……..
“Een Hotel” zeiden we in koor……..
Ze stond nu op en trok mij omhoog.
Meer handen maken licht werk” zei ze.
We gaan gewoon aan de slag en dan hopelijk rond 6 uur deze gedeelte klaar” zei ze en richtte haar ogen naar de klok die nu bijna 3 uur sloeg……….
“Prima, zei ik. Ik moet mijn vermoeidheid even aan de kant zetten.
Mijn koffer zette ik aan de kant en we zijn aan de slag gegaan.
Het ging gelukkig sneller dan ik dacht. Het was bijna half 6 toen mijn woonkamer en mijn keuken er weer keurig bijstonden.
Sihame wilde wel alvast eten bestellen en ik wilde toch nog even de wc doen. Als ik ging nu ging zitten dan zou ik niet meer opstaan…..
Ik gooide bleekmiddel in de wc en ik hoorde mijn telefoon gaan.
Ik deed de handschoenen uit en ik hoorde Sihame al roepen. Het is je broer” volgens mij.
Ik versnelde nu mijn stappen en pakte mijn telefoon die op de eettafels lag.
“Salaam zusje” goed aangekomen” .
Ja, maar je wilt niet weten wat een puinhoop ik heb aangetroffen.
Ik hoorde hem nu lachen.
Heb je Sabrien nog gebeld? Vroeg ik nu. Maak je niet druk, ik los het op.
IK heb goed nieuws voor ons allemaal” zei hij weer. Karim is in Frankrijk opgepakt” zei hij…..
Echt waar? Vroeg ik verbijsterd….
Ja, justitie is getipt. Hij zou ook met de dood van Mohcine te maken hebben.
Hij was nu even stil. Betekent dat Younes vrijkomt? Vroeg ik nu.
Ik weet het niet…….Het gaat altijd niet zo snel………
Nieuwe bewijstukken zijn gevonden en getuigen zouden bevestigen dat Younes niets met het ongeluk te maken zou hebben….
Salah is nog bij hem geweest……..
Mag hij nu bezoek ontvangen. Ja, Youssef gaat vandaag langs” zei hij.
Ik was nu even stil. Ik wilde niet vragen of het de eerste ontmoeting zal zijn maar ik alleen voelde al een spanning…..
Mounir, kan ik ook langsgaan?
Nee, zei hij. Hij wilde niet dat jij zou komen. Ik keek nu Sihame aan.
