We waren geen half uur onderweg en ik hoorde nu haar telefoon gaan.
We zijn over een uurtje” hoorde ik haar nu zeggen. "Ze is nu bij mij".
Ze had het blijkbaar over mij.Ja, Maya, heet ze……..
“We zijn er bijna” zei ze en hing daarna op.
Ze stopte haar telefoon weg en keek mij weer.
Maya, zei ik verbaasd. Ja, je heet nu Maya.Ik begon nu te lachen……Maya de bij” zei ik droog…….
“Ik denk dat je beter nu niet je echte naam moet gaan gebruiken ”zei ze weer……
Uit voorzorg” zei ze weer.Ik zag de serieuze blik in haar ogen en besefte nu hoe serieus ze dit zag.
"Ik zou het kaartje ook eruit gooien en je abonnement blokkeren” zei ze nu…..Ik deed wat ze voorstelde en stelde nu ook geen vragen.
Mariam, je denkt er misschien heel luchtig over” zei ze.
“En je emoties en je hersenen zullen iet optimaal reageren” zei met een zucht….Ze zuchtte en keek mij weer aan….
“Je vertelt mij dat je broer zich in een bepaalde groepering heeft gevoegd die misschien levensgevaarlijk is”.” Ik hoop het niet voor hem maar je weet het maar niet”.
“Als je een beetje het nieuws volgt dan komen zulke figuren er niet bepaald goed uit”……“Je weet ook niet wat die psychopaat Karim in zijn hoofd heeft gehaald. “Straks draait je broer of je vader helemaal door”.
Ik zou als ik jou was toch mezelf onvindbaar maken. Je naam aanpassen is nog niet zo vreemd” zei ze.
IK keek haar nu aan en ik zag inderdaad dat ze een punt heeft.
“Ik weet niet wat er allemaal speelt”.” Ik weet niet wat er maal speelt en ik wilde er zeker niets mee te maken hebben”……..IK slaakte nu een diepe zucht en keek haar weer aan.
Je hebt gelijk” zei ik. Ik moet even van de aardbodem verdwijnen….Wie is de vrouw naar wie we nu gaan?
Mag ik dat wel weten? Vroeg ik nu……Het is een vriendin van mijn moeder die ooit zelf van haar malafide vriend moest verdwijnen.
Ik keek haar nu geschrokken aan.
“Dat is meer dan 25 jaar geleden” zei ze nu. Mama en zij woonden nog beide in Amsterdam” zei ze.
Ze leefde in een wereldje waar ze niet uit kon komen. Haar schoonfamilie zat dik in de shit en ging echt over lijken.
“Ze had ook niets te zeggen” zei ze weer. “Ze was ook heel bang voor die familie”
“Ze was vaak in het ziekenhuis beland en wilde nooit aangifte doen.“Ze leerde mijn moeder op de sportschool kennen”. Ze werden al snel goede vriendinnen.
Toen ze een keer een miskraam kreeg nadat haar partner in de buik had geschopt, besloot ze om te vertrekken.Ze is toen naar Parijs gegaan en ze heeft volgens mij ook nog in Duitslang gewoond.
"Ze woont nu sinds een jaar of 10 in België".
Het is een leuke vrouw, ze heeft zoon en een dochter” zei ze………..
“Ze heeft gewerkt voor een vrouwenopvangen. Ik weet niet of ze dat nog doet. Ze kent alle wegen.
“Zij zal jou echt kunnen helpen” zei ze en keek mij aan……..IK wil niet dat jullie straks problemen door mij krijgen.
“Maak je geen zorgen”.
Lisa en mijn moeder zullen niets zeggen. Ik zal ook een tijdje geen contact met je zoeken.
Alleen via Lisa dan” zei ze lachend…“Mariam, of beter gezegd Maya, het is het beste zo……….
IK was nu even stil en mijn gedachten dwaalden weg.
Ik dacht nog even aan de foto die de klootzak had opgestuurd………….
Zou hij niet straks ook zoiets met Farida hebben gelikt?IK keek nu geschrokken naar Amy…….
“Farida heeft mij nog proberen te bereiken” zei ik… Misschien…………
Wat” zei ze en fronste haar wenkbrauwen.
"Misschien dat Karim ook foto's van haar heeft of zo…….Misschien………
Misschien moet ik haar nog bellen.“Mariam, geen contact zoeken” zei ze…..
“Je familie heeft schijt aan jou en jij moet nu schijt aan hen hebben”……..
“Jij zou niets meer voor haar kunnen doen” zei ze nu……
Ik zou niets doen en verdwijnen………..Ik keek haar weer aan en slaakte een zucht…..
“Je hebt ook helemaal gelijk” zei ik……
“Het is dan vanaf nu Maya” zei ik. Ik heb geen familie en ik start opnieuw……
Ik keek ze nu alle drie aan en wreef over mijn gezicht…….Dit was het beste………