Ik was megablij met de overwinning en dat ik voor de WK finale was gekwalificeerd. Dit was een droom die waarheid werd... Ik ben waar ik wilde zijn.... Maar toch.....toch kon ik niet volgen genieten....
Er was een receptie gaande... Ik kreeg complimenten en er werd alleen met lof gesproken..... Toch voelde ik mij vreemd.... Ik was waar ik wilde zijn, maar ergens hoorde ik er ook niet bij.....
Ik keek naar de andere leden... Niet iedereen had gewonnen maar hun familie was er wel.... Ik was blij dat Sihme en One Jan waren maar ik miste mijn eigen familie.... Waarom, weet ik niet eens....
Ik liep daar nu ookmaar verdwaald rond.. Sihame was nu gesprek met Mario en leek meer dan ik plezier te hebben...
Ik was nu alleen met Younes bezig... Waarom, waarom kon ik hem niet uit mijn gedachten halen....
Rond een uur of 10 liet ik Sihame mij naar huis rijden. Zij had ook geen zin om te blijven en Ome Jan was opgehaald door zijn kleinzoon. Onderweg was ik nu stil. Sihame hoorde ik nu ademhalen. Ik dacht je de blij zou zijn dat je gewonnen hebt” zei ze.
Dat ben ik ook………..maar” zei ze. “Ik heb vandaag weer Younes gezien” zei ik. Ja, ik ook” zei ze lachend. “Hij was daar met zijn Diana en wat had ik met haar te doen” zei ze droog….
“Ze is wel op de derde plek geëindigd dus ook gekwalificeerd”. “Nou ze was echt niet blij”. “Ze was ook vroeg weg. Wollah ik heb gelachen”. En niet alleen ik, ook Ome Jan…….. Ik heb haar niet eens gezien……Ze ontliep je” zei ze lachend……….. “Ze is heel snel met hem weggegaan” zei ze…………
IK slikte………. Het idee dat ze samen zijn…. IK voelde mij meteen weer naar. Ergens had ik medelijden met haar maar nu haatte ik haar…… Ik wist niet eens waarom ik haar nu zou moeten haten. Ze staat in haar recht……. Ik zuchtte en probeerde haar uit mijn gedachten te zetten…….
Ik was nu weer stil……….. “Kom zet de muziek aan” zei ik. “Ik wil even niet denken en alleen maar genieten” zei ik en ik sloot mijn ogen…. Je geniet niet" zei ze droog.... " Je bent te veel met andere mensen bezig".... Je hebt geen anderen nodig om gelukkig te zijn...geniet nu maar, je krijgt anders spijt...
Je slaat hem nu op zijn kop" zei ik lachend .. Eindelijk een keer goed advies....
Heks" hoorde ik haar nu zeggen...
IK hoorde haar telefoon overgaan. Niet veel later druk in gesprek. Het moest Brahim zijn. Ze was weer niet stil te krijgen………..
Bij het appartement aangekomen besloot ze eindelijk op te hangen……. Zo, dat is een lang gesprek” zei ik…… Gek, we praten meer aan de telefoon dan live” zei ze…….. Heb je hem trouwens nog over Younes gevraagd? Vroeg ik. Ja, maar hij wil er niets mee te maken hebben. “Hij raadt je gewoon af om geen contact te hebben. IK zuchtte nu……. Hij heeft gelijk” zei ze. Ik zeg je die gast is problemen zoeken” zei ze nu…. “Dat is nu te laat” zei ik………
“Hij kent mijn familie, hij weet wie ik ben en hij is hier echt met een reden. Ze keek mij nu vragend aan. Het heeft blijkbaar met mijn moeder te maken” zei ik. Ik ga hem morgen bellen en afspreken” zei ik. “Misschien is het een val”. Misschien is je broer of je vader hier……….. Ik weet het niet” hij klonk heel oprecht” zei ik.
“Hij had ook mijn vader of broer al kunnen zeggen waar ik verblijf. Hij had nog niet om een gesprek hoeven vragen. Ja, omdat hij je leuk vindt” zei ze. IK weet het niet, ik denk echt dat hij iets te zeggen heeft” zei ik met een zucht…….
Je gaat dus echt met hem afpreken” zei ze. Ja, ik wil horen wat hij te zeggen heeft. “Ik vind het nog steeds link” zei ze…… “Hij kan van alles roepen en als smoes gebruiken. Je stapt bij hem in en je bent binnen no time aan de andere kant van Nederland” zei ze…….
“Maak je geen zorgen”. Ik ga niet bij hem in de auto en het wordt op een open en drukke plek” zei ik. Bel mij in ieder geval als je gaat en wanneer je weer naar huis gaat” zei ze. Doe ik” zei ik. IK gaf haar een knuffel en stapte daarna uit. Ze wachtte meskiena totdat ik boven was en daar zag ik haar wegrijden………
Ik ben meteen naar de kamer gegaan waar ik verbleef. Ik pakte mijn pyjama en mijn handdoek en ik ben gaan douchen. Onder de douche speelde ik het gesprek met Younes weer af……..
“Het is zo lang geleden”. Wat heeft mama er mee te maken? Een van de herinneringen staat mij weer zo helder bij. Ik dacht aan de dag van de uitreiking. Ik sloot mijn ogen. Het ongeluk speelde weer voor mijn ogen en ik schrok weer van de klap. Waarom word ik weer naar het verleden gezogen? Waarom zoekt hij mij op?…… Dit heeft misschien helemaal niets met broer te maken…… Wat wilt hij toch van mij? Wat moet hij van mama? Ya ra bi, help mij” zei ik en hield mijn ogen even dicht……..
Ik stapte weer uit de douche en trok een handdoek over mij heen. Snel deed ik mijn pyjama aan. Op mijn bed staarde ik voor mij uit. Het was vandaag een mijlpaal. Het heeft mij lang geduurd om hier te zijn………. Ik wilde glimlachen maar een naar gevoel ging door mij heen. Ik greep weer naar mijn keel……… Mama had hier moeten zijn. Mama had moeten leven…… Ik dacht weer aan het moment dat ik bij haar graf stond. Ik voelde de tranen opkomen en drukte mijn ogen dicht………….. Wat mis ik je nu” zei ik met een brok in mijn keel. " Ik mis je zo erg” zei ik en probeerde met alle macht de tranen tegen te houden………
Ik hoorde nu een appje binnekomen……
Ik keek naar mijn telefoon en ik opende het bericht.
Proficiat met de overwinning, Ik had niet anders verwacht. Ik ben niet trots, want ik zou liegen als ik zeg dat ik genoot............ Younes..
Wat een klootzak ook, stuur dan niets.....
Ik wilde nu een hatelijk bericht sturen maar iets hield mij tegen...... Wat win ik er ook mee? Dat het mij iets doet, gaat hij alleen maar geweldig vinden....
Negeren, negeren" zei ik nu hard op.
Ik legde mijn telefoon weg en slaakte een zucht. Morgen, morgen hoor ik wat hij te zeggen heeft.
Nog geen tien minuten later lag ik weer in bed. Ik speelde weer de hele dag door en er verscheen nu gelukkig een glimlach op mijn lippen. Het besef was er nu echt. “Ik heb het gewoon gedaan”. Ik heb gewoon gewonnen…………
Ik dacht weer aan de menigte in de zaal…
Het geapplaudisseer en de lach van Emiel…… Ik zag de trots in de ogen van Ome Jan……..en toch voelde ik weer een brok in mijn keel. Ik dacht aan mama en glimlachte. Wat mist ik haar nu. Juist op zo'n dag, miste ik haar. Ik voelde de tranen opkomen en probeerde ik met alle macht tegen te houden…..
Ik dacht weer aan papa. Ik dacht aan Mounir en weer aan Younes…….. Al deze mensen zijn niet blij, zouden niet blij zijn…………… Ik probeerde nu te slapen………… Een vermoeidheid nam het gelukkig over en binnen een aantal minuten was ik vertrokken…..
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
