Dance for me

DANCE FOR ME DEEL 4

Souhaila keek mij nu aan en het leek erop of zij ook iets wilde zeggen.
We hoorden ineens geschreeuw en we draaiden ons geschrokken om.
In de verte renden nu een paar jongens richting een vechtende duo.
Souhaila keek mij geschrokken aan en zette het op een rennen. Malik” schreeuwde ze.
Deze woede in haar stem heb ik nooit eerder gehoord...

Ik keek nu Mounir aan en hij rende nu ook op de jongens af.
Lotfi begon ook uit het niets rennen. Ik stond daar verstijfd. Ik wist niet wat ik had maar ik stond daar verstijfd en staarde alleen naar het gevecht……..

Mounir haalde ze hardhandig uit elkaar en Souhaila schreeuwde tegen Malik…….
Jeetje, zo ken ik haar niet.

Ik bleef daar staan en leek alles weer langs mij heen te gaan. IK hoorde nu iemand mijn naam zeggen en ik draaide mij meteen om.

“Zag je mij niet” vroeg Lotfi lachend.
Sorry, zei ik. Ik was even in dachten.
Hoe is het? Wat is er met Malik  aan de hand? Vroeg ik en wees richting Souhaila…….

Faisal en Malik hebben ruzie. Ik weet niet waar het overgaat, maar het heeft zeker met Youssef Kabbouti te maken…. Zeker, geen twijfel mogelijk.
IK hoorde de naam en ik fronste met mijn wenkbrauwen……
Ik wist even niet wat ik moest vragen……Wie is die gast toch?
Wie is hij?

“Nog gecondoleerd” hoorde ik Lotfi zeggen.
Ik slikte en ik keek hem weer aan. “Moge Allah haar Jennat Firdows schenken” zei hij nu.
Ameen” zei ik slikkend en de tranen stonden weer in mijn ogen.
Gaat het al wat beter met je? Vroeg hij nu heel lief. IK schudde met mijn hoofd en de tranen rolden over mijn wangen.
Nee, ik mis mama” zei ik…….Ik………..

Het spijt mij” zei hij.
Je moeder meskiena is te vroeg gegaan". Allah y sabr………De tranen rolden weer en ik keek nu even weg.  Ik veegde daarna mijn tranen weg en ik sloot even mijn ogen.
“Allah heeft wat hij lief heeft teruggenomen”. Ik keek hem aan en de tranen rolden over mijn wangen.
Alsjeblieft, probeer sterk te blijven. Het is zo moeilijk” zei ik. Ik greep nu even naar mijn hals.

"Het is zo moeilijk"
Ik kan dit niet.....

Mariam, het is zwaar maar je kan nu niets meer dan een dua voor haar doen”
Ze had niet dood moeten gaan” snikte ik nu……..

Mariam, het is haar mektab. We gaan allemaal………..
Ik weet het” zei ik. Ik voelde nu een hand op mijn schouder.
Hoe is het met jou ouders? Vroeg ik nu.
El hamdoelilah.

Hoe is het met Mounir? Vroeg hij nu.
IK keek nu richting Mounir en ik zag hem nu met Souahaila praten.
Lotfi keek nu ook die richting op.
“Ik weet het niet, hij houdt zich heel sterk” zei ik.

Malik schreeuwde nu tegen Souhaila………
De jongen gaat een gevaarlijk pad op” zei Lotfi nu.
Hij vocht net met Faisal, terwijl het altijd de beste maatjes zijn” zei hij nu. Ze moeten hem goed in de gaten houden. “Hij gaat maat duistere mannen om” zie hij weer………..
Ik keek hem nu vragend aan. Hij is een makkelijke prooi. “Geen vader en geen oudere broer” zei hij.
Het gaat op school niet zo goed en hij is best naief” zei hij. “Praat met je vriendin” zei hij…..

"Ik moet gaan, voordat je broer mij straks met de grond gelijk maakt".
Zorg goed voor je broer al mag hij mij niet zo”. Geloof mij, familie is het waar het omdraait….

Laat hem oppassen met de familie Kabbouti” zei hij weer..
Hij moet op zijn hoede zijn...

“Wees goed voor elkaar.  Thalla” zei hij daarna en liep weg.

Ik keek even richting Mounir en hij stond nu nog alleen met Souhaila. Ik veegde even mijn tranen weg die inmiddels haast opgedroogd waren en liep op hen af………

Mounir en Souhaila liepen mij tegemoet en ik keek nu even naar Mounir.
Ik kreeg een naar gevoel....Ik kon het niet plaatsen maar ik voelde mij vreemd  ..

Alles oké? Vroeg hij nu. Ik knikte en zei verder niets.
Ik moet even naar huis” zei Souhaila. Ik moet even met mama gaan praten.
Ze gaf mij een knuffel en voordat ik nog iets kon zeggen was ze alweer weg.

In de auto staarde ik mij uit. De woorden van Lotfi gingen even door mijn hoofd.

"Familie” zei ik heel zachtjes……….
Ik keek nu even naar Mounir. Ook hij was heel stil……..
Ik bleef naar hem kijken...
Het besef, het drong nu pas binnen..

Ik had hem alleen nog. Hij was nog de enige familie die ik nog in mijn leven had.

Nu mama weg was, was er gewoon niemand meer. Mama had geen zussen of broers. Mijn oma is doodgegaan bij haar bevalling. Opa is daarna weer opnieuw getrouwd maar zijn tweede vrouw kon ook geen kinderen krijgen. Daarna kreeg hij het snel aan zijn hart.

Ik heb hem ook nooit mogen ontmoeten.
Toen mama papa leerde kennen op haar 16e is opa komen te overlijden. En nu mama er niet meer is, hebben we niemand meer. Ik kende haar nichten en neven niet……..

We hadden weinig contact met de familie van papa…………..

Ik had alleen Mounir nog. Het was net of Mounir wist wat ik dacht. Ik voelde zijn hand op mijn hand en hij kneep er even in.
Ik keek hem aan en de tranen rolden weer over  over mij  wangen....