Ik ben boos naar buiten gegaan en ik liep meteen door naar de parkeerplaats.
Zoekend naar mijn auto keek om mij heen.......
Het duurde zeker wel 5 minuten voordat ik mijn auto in het vizier had.....
Met versnelde stappen liep ik naar de auto en klikte het portier open.........
Ik ging zitten en sloot mijn ogen. Ik wist ook niet wat ik had.
De pijn en de woede die ik nu voelde waren ongekend........De tranen rolden over mijn wangen en ik wilde het uitschreeuwen.........
De tranen waren niet te stoppen en ik wist niet eens meer hoe lang ik daar heb gezeten...
Ik probeerde nu paar keer diep adem te halen maar de tranen wilden niet stoppen......
Ik ben een idioot, iets wat ik mij nu realiseerde toen de woede was afgenomen en alleen nog verdriet voelde...........
Ik hoorde nu geklop op mijn ruit en ik moest schrikken. Ik keek meteen om en ik zag nu Adham daar staan.
Hij glimlachte en keek mij heel lief aan.
IK slikte en ik zag nu dat zijn glimlach verdween. Zijn blik maakte ook plaats voor bezorgdheid......
Ik deed nu het raampje naar beneden en ik keek hem aan. Is alles goed hier? Wat doe je hier? Vroeg hij met een bezorgde stem.
Heb je gehuild?
"IK kwam hier voor Younes" zei ik en ik veegde mijn ogen nu van de tranen......
Mariam, wat is er gebeurd?
Ik weet het niet" zei ik en ik begon weer te snikken.......
Mag ik even bij je zitten? Vroeg hij.
Ja" zei ik knikkend.
Hij liep nu om de auto en stapte bij mij in.
Hij keek mij weer aan en slaakte een zucht.....Is alles goed met Younes?
Ik hoorde dat hij een ongeluk heeft gehad. Is alles weer goed met hem? Herhaalde hij weer...
Ik knikte nu..........
Waarom het verdriet dan? Vroeg hij en zette nu voorzichtig een glimlach op.
"Hij wil niets meer met mij te maken hebben".
"Het ongeluk gebeurde in mijn straat"........
Ja, ik hoorde zoiets van Diana" zei hij.........
Ik begrijp het niet" zei ik.....
"Hij zegt dat hij"...........Ik kon mijn zin niet afmaken en Ik begon weer te huilen.........
Mariam, blijf even rustig.....
Je moet mij even alles even uitleggen" zei hij nu....
Ik haalde weer diep adem en probeerde mij te vermannen.....
"Laten we ergens rustig een kop koffie gaan drinken" zei hij nu
"Vertel mij dan wat er gebeurd is........
Ja, dat is goed" zei ik zuchtend...
We gaan dan met twee auto's zei hij.......
We hoeven dan niet terug te rijden"
Ik knikte weer.....
Hij bleef mij nu even aankijken........
Gaat het nu? Vroeg hij...
Ik haalde weer diep adem en sloot mijn ogen.
Knikkend keek hem weer aan........
"Het komt goed inchallah" zei hij......
Hij wilde uitstappen en ik trok even aan zijn pols.....
Ik besefte nu dat hij hier in het ziekenhuis ook om een reden was.......
Sorry, ik heb je helemaal niet gevraagd waarom jij hier bent" zei ik.
"Het geeft niet".
Ik kom hier voor mijn oma, ze is opgenomen. Ze was gevallen in de badkamer. Haar enkel is gekeneusd maar verder heeft ze gelukkig niets..... "Ze mag inchaallah morgen of overmorgen naar huis" zei hij........
Het was vooral de schrik" zei hij weer..
Oh wat zielig, Fijn dat er niets ernstigs is......
Hij keek nu weer even om zich heen en weer naar mij......
Ik ken een leuk tentje in Aalst, vlak bij jou......
"Ik rijd het centrum in en jij rijdt achter mij aan" zei hij..........
Oké, zei ik en hij stapte nu ook uit........
We reden nu richting het centrum van Aalst.......
Het was hier niet al te ver vandaan. Aan de rand van het centrum parkeerden we voor een nieuw eetcafé....
Het was niet zo druk en we konden daar meteen plaats nemen.......
Adham bestelde een cappuccino voor hem een Latte voor mij...........
