Voordat ik de deur kon opendoen greep hij naar mijn arm. “Laat mij los” siste ik…. "Wollah ik ga schreeuwen” zei ik op een boze toon……. HIj draaide mij om en keek mij woest aan.
Wat denk jij, dat ik bang ben?
"Dat je fucking hier bent heb je aan mij te danken'. Denk je werkelijk dat je broer niet weet waar je bent?
Ik keek hem nu geschrokken aan. "PRECIES.... Zodra hij vrij was wist hij om precies te zijn binnen 72 uur waar je bent.....NEE, BINNEN 69 uur zelfs........
Je weet wie je broer is en wat voor zaken doet" siste hij nu op een harde toon........ JE MAG BLIJ ZIJN DAT HIJ MIJ GEVRAAGD HEEFT" siste hij nu.......
Ik wist even niet wat ik hoorde. .. Ik bleef hem nu angstig aankijken maar ik durfde geen gil te geven............
Ik keek nu naar zijn handen die stevig mijn armen pakten....... Ik hoorde hem nu heel diep ademhalen...............
“Mariam, je doet nu even rustig en ik laat los” zei hij. Ik voelde nu de adem in zijn nek. "Je gaat nu naar mij luisteren” zei hij…..
“Je hebt het recht om boos te zijn”….. "Alsjeblieft ga nu niet schreeuwen, je wint er niets mee." Echt helemaal niets" Hij liet los en bleef heel dichtbij staan...
Ik slikte en ik voelde mijn ademhaling nu iets trager worden....
Hij stond weer heel dichtbij. IK zijn neus was bijna tegen mijn neus.......... Zijn warme adem voelde ik op zijn gezicht en Ik deed nu automatisch een stap naar achteren. Ik greep nu even naar mijn arm en wreef er overheen. “Het spijt mij”. “Ik zal je niet aanraken maar wij moeten even praten” zei hij.
De manier hoe hij nu keek was vreemd. Hij bleef mij maar aanstaren… IK slikte en wendde even mijn blik.
Mariam, laten we alsjeblieft even ergens gaan. “Even onder twee ogen praten”.
Ik ga nergens met je heen" zei ik. Laat mij met rust" "Ik zoek het zelf uit met Mounir" zei ik nu op een harde toon.......
Hij lachte nu... Geloof het zelf?
"Het is dat ik het tegenhield, maar anders zat je nu bij hem opgesloten in een kamer en dat weet jij heel goed" zei hij... Jij gaat nu met mij mee en je gaat heel goed luisteren" siste hij.......
Wat begrijp je niet van de Nederlandse taal?. “IK wil niet met je praten, waarom is NEE niet genoeg voor jou? Omdat ik weet dat jouw woorden je handelingen tegenspreken” zei hij op een harde toon….. "En voor mij is het heel belangrijk” zei hij. IK ben tenminste eerlijk..............
Hij haalde weer diep adem........ "IK heb geen zin om hier ruzie te maken" zei hij. Mariam, laten we even ergens naartoe gaan en alleen maar praten” zei hij. Nee, we hebben elkaar niets te zeggen. Waarom blijf je dit vragen? siste ik nu……
Mariam, ik moet met je praten.” Het gaat om je moeder” zei hij……. Mijn moeder? Vroeg ik geschrokken. Ik keek hem nu verward aan.
Mariam, het gaat om je moeder, daarom ben ik hier"....
Wat heeft er mijn moeder er meet te maken?. Mijn moeder is dood” siste ik……
Mariam, het is belangrijk. "Het gaat om je moeder en ik heb daar een aantal vragen over". Ik keek hem nu verward aan.
Wat moet jij van mijn moeder? Vroeg ik nu en bleef hem aankijken….
Ik weet dat ze dood is, het is echt van belang anders stond ik hier echt niet" zei hij......... In wiens belang? Vroeg ik nu."Jouw belang, jouw broers, je vaders en MIJN belang” zei hij op een harde toon………..
Ik bleef hem maar verward aankijken. IK kon hem nu niet volgen........ Ik wist niet even wat ik moest denken laat staan wat ik moest zeggen. Waarom begint hij over mijn moeder? Ik keek hen alleen maar aan. Ik wist niet wat te zeggen.
IK vraag je om één gesprek. “Meer ook niet. “We nemen daarna afscheid als je dat wenst” zei hij nu. Je zei net nog dat je mij naar mijn broer wilt brengen” zei ik nu……. “IK heb van alles gezegd en de helft meende ik niet” zei hij…………
IK keek nu om mij heen. IK zag nu Emiel op een afstand staan. Hij hield hem dus nu in de gaten………..
Hij keek nu ook naar Emiel en Ik hoorde hem weer zuchten
Luister, je broer heeft mij zeker gevraagd om jou te zoeken en te brengen maar ik heb ook Lotfi gesproken. Lotfi? Vroeg ik verbaasd. “Ja Lotfi” zei hij.
“Je broer wil je graag bij zich hebben en ik begrijp hem”. Wat je hier doet, is niet oké. Maar goed, dat is niet alles.” Ik heb ook mijn vragen” zei hij………..
Welke vragen? Vroeg ik. Zoals ik eerder zei. Het gaat om je moeder” zei hij……
Luister Mariam, ik probeer ook de puzzel op te lossen. Als ik wist wat er allemaal speelt en wat er gespeeld heeft, was ik je nooit gaan zoeken” zei hij …………
Ik hoorde nu een oprechtheid in zijn stem. Hij keek mij haast smekend aan.
Laten we alsjeblieft ergens een rustig gaan zitten en dan kunnen we even praten. Ik keek hem nu alleen maar aan. Er gingen nu zoveel vragen door mijn hoofd dat ik het niet kon negeren. Ik wilde nu ook weten wat er speelt. Wat heeft mama er mee te maken? Waarom benoemt hij Lotfi. Waarom stuurt mijn broer hem op mij af? Ik zuchtte nu. "Oké, ik wil je aanhoren” zei ik……
IK hoorde hem nu diep zuchten van opluchting……..
"Vanavond gaat niet lukken, we zitten midden in de finale"……... "We gaan daarna met z'n allen weg” zei ik……. “Ik begrijp het” zei hij.
Hij pakte een kaartje uit de binnenzak van zijn blazer en gaf het aan mij. Y &Y Dream building. IK zag daar een adres Thorn en een telefoonnummer.
“Je zit in de bouw” zei ik en fronste met mijn wenkbrauwen. "Onder andere” zei hij.” Ik wacht je telefoontje af”. IK was nu stil."Ik bel jou anders wel” zei hij en liep daarna weg……
Ik keek hem nog even na. Ik kneep even met mijn ogen. Mama, zei ik nu hardop en meer wist ik niet te zeggen...........
Mariam, is alles oké? hoorde ik Emiel nu vragen.
Emiel liep stond nu voor mijn neus en keek nu ook zijn richting op. Is alles oké hier? Vroeg hij weer.
IK knikte en zei verder niets.
” Kom meid, ga je omkleden en daarna even nagenieten van de overwinning. Overwinning" ik begreep het even niet.... IK keek hem nu aan en ik zag een grote glimlach op zijn gezicht.........
Hebben we gewonnen? Vroeg ik. "Honderd procent, ze moeten het alleen nog aankondigen" zei hij lachend.......… M...maar...... Mario heeft de cijfers gezien" zei hij nu. IK keek hem aan en moest mij echt inhouden. Even was ik alles vergeten....... IK bleef hem met mijn grote ogen aankijken. "Je hoeft je niet in te houden” zei hij lachend….
Hij knikte weer.......
YEEEESSSSSS’ schreeuwde ik. “Yes, yes, yes” zei ik en ik nam hem in een innige omhelzing……..
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
