Ik keek haar nu vol verbijstering aan...
Zo kende ik haar niet...
Hoor je wat je zegt" zei ik op een boze toon.
Beschuldig je Mounir?
Denk je dat Mounir je broer heeft gestuurd?
" JE WEET NIET EENS WAAR MALIK IS" schreeuwde ik haast in haar gezicht.
Sorry, zei ze. De naam van je broer komt wel vaak naar voren.
WAAR ROOK IS VUUR" zei ze stellig...
Souhaila, ik weet dat jullie al bijna 2 jaar in een vreselijke situatie zitten, maar om nu meteen...
Nee, schreeuwde ze..
' Jij ziet ook hoe je broer nu getransformeerd is.....je broer is veranderd en dat ziet iedereen...
Wat bedoel je? In welk opzicht ? Vroeg ik op een harde toon.
Ze was nu even stil...
Ik zag haar ogen vochtig worden.
Ik weet het niet, zei ze met een brok in haar keel.
Wollah, we weren het niet meer"
Iedereen lijkt vingers te wijzen maar niemand wil ons vertellen waar Malik is.
We willen alleen weten of hij nog überhaupt nog leeft" zei ze en de tranen rolden over haar wangen.......
Ik stond op en liep op haar af. Ik gaf haar nu een knuffel. Ik hoorde haar sbikken en haar hart tegen mijn borst bonken...
Dit brak mij in duizend stukken....
Sorry, zei ik. "IK hoop ook dat hij boven water komt" zei ik met een brok in mijn keel.....
Ik hoop ook dat Mounir er niets mee te maken heeft" zei ze nu.....
Jij bent mijn zus en Mounir is dan ook mijn broer....
De tranen rolden nu ook over mijn wangen...
Souhaila, zei ik snikkend...
Ik weet dat je nu aan alles en iedereen twijfelt. Ik ken mijn broer..
"Hij heeft een goed hart" zei ik .....
Wollah, hij zou nooit kinderen de dood insturen...
Ik keek haar weer aan...
Het komt hoed inchallah. We mogen niet opgeven...Malik kom terug...
De tranen rolden nu over mijn wangen.
Ze hield mij weer stevig vast....
Ik weet niet hoelang we in elkaars armen hebben gezeten maar ik hoorde haar nu diep ademhalen.
Ik liet los en keek haar alleen maar aan. Allah, is groot" zei ze.
Hij komt thuis" herhaalde ik weer.
" IK voel dat hij nog leeft en dat hij gewoon weer thuiskomt...
Ik voel dat ook" zei ze en de tranen rolden weer over haar wangen.............
Safi, stopt met huilen" zei ik en ik veegde haar tranen nu weg.
We zijn sterk toch?
Ze knikte nu alleen en stond nu op...........
Ik hoorde Souhaila weer zuchten.
Ik moet naar huis, mama wacht" zei ze. We zouden naar mijn tante gaan" zei ze weer.
Ja dat is goed" zei ik. en ik stond nu ook op.
" Ik spreek je dan vanavond" zei ze en gaf mij opnieuw een knuffel.
Je weet dat je mijn beste vriendin bent en ik zal jou nooit iets kwalijk nemen. Ik weet het" zei ik met een zucht......
Haar telefoon ging nu over en ze glimlachte. Dat is mijn ongeduldige moeder" zei ze......
Ik liet haar uit en liep weer richting mijn slaapkamer.
Ik wilde mij spullen pakken om te gaan douchen.
De handdoek pakte ik uit de kast en wilde net de badkamer inlopen....
IK hoorde de deur van voordeur keihard opengaan. Ik draaide mij geschrokken en rende haast naar de woonkamer.
Ik keek nu richting de deur en ik stond oog in oog met Mounir.
IK zag de woede in zijn ogen en mijn hart klopte in mijn keel.......
Ik voelde mijn handen trillen en ik voelde mij misselijk van de angst.........
Hij stormde op mij af en voor dat ik het in de gaten had voelde ik een keiharde klap op mijn gezicht.
Ik greep naar mijn wang en deinsde achteruit......
De pijn ging als een steek door mijn wang richting mijn slaap...
De tranen rolden en hij greep mij bij de haren en trok mij naar buiten....
