Na zoveel draaien en woelen in het bed besloot ik maar op te staan.
Ik had zo'n bonkende hoofdpijn en het liefst wilde ik blijven liggen maar slapen lukte gewoon niet.
Mama ging door mijn hoofd en mijn ogen gingen wijd open……
De herinneringen leken nu één voor één door mijn hoofd te gaan.
De gesprekken, de momenten dat we samen waren………..
Ook nog een moment, een moment in België…….
Waar waren Mounir en papa toen?…………
Ppfff……..Ik wist het even niet meer.
Ik probeerde mij die dag weer voor de geest te halen………Een dame is toen met ons naar Brussel gegaan?
Wie was dat toen?
Ik wist het niet meer. Mijn herinnering ging niet verder……..
Ik sloot nu mijn ogen. Een ander moment met mama kwam weer naar voren.
Papa was met Mounir. Ze liet mij toen 5 dagen op kamp gaan… Ik mocht daar nooit over iets zeggen………
Ik had altijd gedacht dat ze geen probleem wilde met papa……
Zou er toen iets anders aan de hand zijn…….
Ik zuchtte. Ik leek wel gek te worden van mijn eigen gedachten…….
Safi klaar, stoppen met denken…….
Ik moest het even loslaten……..
Ik keek nu op de wekker en ik zag dat het bijna 8 uur was. Het was vandaag mijn laatste vrije dag en ik moest nog zoveel doen. Mijn huis ben ik weken niet geweest.
De was, de boodschappen en mijn administratie moest gedaan worden. Ik kan beter maar op tijd naar huis gaan” zei ik hardop en keek even richting het raam.
Het was al licht en de zonnestralen schenen al door de gordijnen heen.
Ik liet mij uit bed glijden en pakte snel mijn spullen om richting de badkamer te lopen.
Ik hoorde mijn telefoon overgaan en ik zag nu dat Younes belde. Ik zuchtte en liet deze gewoon even overgaan. Het geluid stopte en ik hoorde nu een appje binnenkomen.
“Ik sta over 20 minuten voor de deur.” Laat mij niet wachten”
Ik slenterde nu op mijn gemakje naar de badkamer. Ik had dus ook echt geen zin om te haasten.
Ik was net klaar en liep naar de logeerkamer en ik hoorde mijn telefoon overgaan. Ik zag dat Younes weer belde. Ik nam op.
Waar ben jij, doe je dit expres?
Ik was aan het douchen” zei ik. Opschieten” zei hij. Ik sta buiten” zei hij weer en hing op.
Ik gooide mijn telefoon op bed en ik ben mij snel gaan klaar maken.
Emiel had ik nog niet gehoord. Hij zal nog wel aan het slapen zijn.
Even dacht ik aan de woorden van Sihame……
Ik moet zoveel mogelijk uit Younes krijgen en zo weinig mogelijk nu vertellen…
Binnen een kwartier stond ik buiten.
Ik zag een zwarte Range geparkeerd staan en ik twijfelede even.
Hij stapte nu uit. Ik denk dat……..
Ik ontvoer je niet, hoe vaak moet ik het zeggen” zei hij.
“Ik moet naar huis” zei ik. Ja, dat heb ik je gisterne al gezegd.
"Ik breng je naar huis en daar gaan we praten". Ik heb alleen een tussenstop naar Noorderkempen.
We rijden dan naar Aalst" zei hij.
Ik zei niets Ik bleef daar een beetje onzeker staan. "Mariam, stap in” zei hij
Ik dacht even mijn gesprek met Sihame......
Mariam, blijf daar niet staan" zei hij nu op een harde toon.
Ik schrok nu van zijn stem en besloot om gewoon te instappen.
Hij keek mij aan en zette een glimlach op.
Hij reed net de straat uit en zijn telefoon ging over.
Het was een Karel v.d. Buizen en het ging blijkbaar over een aantal panden.
Dat hij echt in de vastgoed zit, was overduidelijk.
Ik kon nu bijna een heel zakelijk gesprek volgen.
De tijd leek nu ook heel snel te gaan. Ik keek af en toe naar buiten en ik sloot dan weer mijn ogen.
Ik voelde nu dat hij een bocht nam en ik opende mijn ogen. Ik zag inderdaad een bord met Noorderkempen en slaakte een zucht……..
Hij reed nu een grote weg die door een wijk ging en daarna een afslag naar een industrieterrein.
Niet veel later zag hem ik even zoekend naar een parkeerplaats.
We zijn binnen 10 minuten klaar. Ik moet alleen wat afgeven” zei hij.
Ik knikte en keek nu om mij heen…….
