Hij bleef mij nu maar aangapen.
Hij schonk mijn nu een verwarde blik.
Even leek hij naar de juiste te woorden te zoeken....."Bespaar mij je je uitleg"....
"Zoek het samen even uit"........Ik wens je een fijne avond "zei ik. "Ik ben weg"
Ik greep nu snel naar mijn tas en keek even snel om mij heen.......
Ik zag hem nu geld op tafel gooien. Ik keek hem aan en draaide mij snel om.
Mijn stappen versnelde ik een hoog tempo richting de deur.......Ik greep naar de deur en ik voelde een hand op mijn schouder.
Mariam, ik ben hier met de juiste bedoelingen. Ik ben niet hier om jou kwaad te doen.
Laat je bedoelingen maar bij je en laat mij voortaan met rust" siste ik.....Ik zat dat daar in de auto en ik wist even niet waar ik heen moest. Ik dacht aan Sihame. Hopelijk had ze dienst vandaag. Ik reed nu meteen richting Aalst.
Ik sjeesde als een gek over de weg heen. Alles ging door mij heen. Ik probeerde mij de dag van het ongeluk te herinneren. Papa was boos op mama.
Een woede die nu door mij gierde........
"Er speelde iets".Mounir ging als een raket door mijn hoofd...........Ik herinnerde mij het gesprek......
Ik dacht weer aan het gesprek tussen papa en Mounir. De vragen die Mounir over mama stelde...........
Hij wilde weten of mama mij ooit iets had gegeven. Hij wilde weten of mama een geldkistje had...
Waarom? Hield mama iets verborgen? ......
Die blik in zijn ogen zag ik nu zo helder, net of hij weer voor mijn neus stond..............Ik dacht weer aan de woorden van Younes.......
Ik begon nu zelf te twijfelen.......Wat heeft er toch gespeeld? Ik kreeg het nu benauwd. Mijn hartslag had het maximale al bereikt. Mijn hoofd bonkte en ik voelde heel mijn lichaam trillen.
Ik reed nu keihard de bocht in dat ik bijna tegen de vangrail aankwam. Ik reed nu eerst Aalst in. Ik reed richting de zorginstelling en ik hoorde alleen maar getoeter.
Ik dacht nu alleen mama. Wat is er gebeurd?
De tranen rolden over mijn wangen.......Ik parkeerde net op voor het gebouw en ik hoorde een auto langs mij scheuren en voor mijn auto parkeren. Ik schrok en zette mezelf meteen schrap.
Ik zag nu Younes uit de auto stappen en woest de deur dichtgooien.
Ik keek hem alleen maar aan. Ik was nu even in shock.....Heeft hij mij gevolgd?Ben jij helemaal gek geworden? Schreeuwde hij.......
Wat is dat voor f"ckig rijgedrag? Schreeuwde hij weer in mijn gezicht.........
Wil je dood?Ik keek bleef hem aankijken. Ik wist niet wat te zeggen. Geen enkel woord kwam uit mijn keel.
IK keek nu om mij heen en slikte een brok weg......Twee keer toe moest een andere auto op de rem......
Ik keek hem nu verward aan.
Ik....Ik..........Er kwamen geen woorden uit mijn mond. Ik wist gewoon niet wat ik moest zeggen.
Zijn blik verachtte nu..........Ik zag hem nu diep ademhalen...........
Hij leek nu iets kalmer.......Sorry, ik wilde niet tegen je schreeuwen" zei hij. "Ik hoop dat je beseft hoe gevaarlijk je reed"
Hij keek mij nu aan en ik staarde nu naar hem.
Het besef was er nu pas. Ik ben hier en ik weet niet eens hoe snel ik gereden heb. Laat staan hoe gevaarlijk......
Ik wist het gewoon niet.......Luister Mariam, ik weet niet wat er allemaal in je hoofd nu omgaat maar ik garandeer je dat niemand je mee gaat nemen......
Die jongen....
"Die buiten stond" zei ik. Bedoel je Hamid? Vroeg hij. Hij...Hij heeft eerder geprobeerd"........Ik kon mijn zin niet eens afmaken......Hij zuchtte. "Het gebeurt niet meer". Wollah, ik zweer het op het graf van mijn ouders dat niemand je zal aanraken". Ik voelde nu zijn handen over mijn armen.
"Je hoeft echt niet bang te zijn". Als ik had gewild had ik je al maanden terug bij je broer gebracht" zei hij.
"Ik had gehoopt dat je misschien meer zou weten maar dat is dus niet het geval"." Misschien ook beter. Ik ga het zelf uitzoeken" zei hij..........Je broer" zei ik. "Je had ruzie met je broer" zei ik. Wat er tussen mij en mijn broer speelt staat los van alles.
IK ga met je broer praten en ik ga alles tot de bodem uitzoeken" zei hij. Laten we ergens een drankje doen.
We gaan even rustig praten. Laat mij je ergens op hapje trakteren. "Je hebt bijna niets gegeten" zei hij.
Nee, zei ik en ik schudde met mijn hoofd.Wat doe jij hier? Vroeg hij nu. "Sihame werkt hier" zei ik." En jij ook" zei hij......
IK slikte weer. Ik weet alles wat ik moet weten" zie hij. Kom je hier met Sihame praten?
Mag dat? Vroeg ik op een sarcastische toon. "Uiteraard" zei hij. Ga en rijd straks voorzichtig naar huis......
"Naar jouw huis en niet naar die verwijfde Emiel".......We hoorden nu stemmen en mijn ogen dwaalden als vanzelf naar het geluid dat achter mij hoorbaar was.
Ik zag nu Sihame aan en zij had een vragende blik in haar ogen.IK keek hem aan en zei verder niets. "Houd alles tussen ons, hoe minder mensen iets weten hoe beter het voor iedereen is" zei hij. Hij pakte mij bij mijn hoofd en kuste mijn voorhoofd.
Wollah, ik wilde je vandaag niet bang maken" zei hij. "Ik ben niet bang" zei ik. Ik ....
"Ik geloof het gewoon niet"
"Safi, ga naar binnen". "Ik spreek je later".........